Στις αρχές του 1988, οι Iron Maiden μετέβησαν στα "Musicland Studios" του Μονάχου για την ηχογράφηση του διαδόχου του "Somewhere In Time". Ο σκοπός ήταν ο δίσκος να έχει μία κοινή στιχουργική κατεύθυνση. Η ιδέα του "έβδομου υιού του έβδομου υιού" ήρθε όταν ο μπασίστας και βασικός συνθέτης του σχήματος διάβασε το φανταστικό διήγημα του Όρσον Σκοτ Καρντ, "Seventh Son". Όλα τα τραγούδια του δίσκου μιλούν για τη μάχη του καλού με το κακό.
Από ηχητικής άποψης, ο δίσκος αποτελεί μία εξέλιξη του νέου ήχου τον οποίο παρουσίασαν στο προηγούμενο άλμπουμ τους, με πλήκτρα να προστίθενται σε αρκετά τραγούδια. Το εξώφυλλο του "Seventh Son of a Seventh Son" δημιουργήθηκε και πάλι από τον Ντέρεκ Ριγκς και παρουσιάζει τον Έντι σε ένα πολικό τοπίο να κρατάει ένα μωρό στο αριστερό του χέρι, ενώ το κεφάλι του φλέγεται. Το τοπίο ήταν εμπνευσμένο από πίνακες του Γκυστάβ Ντορέ και το φλεγόμενο κεφάλι από τον μουσικό Άρθουρ Μπράουν.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 11 Απριλίου του 1988, είκοσι ημέρες μετά την κυκλοφορία του πιο επιτυχημένου, μέχρι τότε, σινγκλ του συγκροτήματος, "Can I Play with Madness", το οποίο ανέβηκε στο # 3 στη Μεγάλη Βρετανία. Το "Seventh Son of a Seventh Son" σκαρφάλωσε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ και το Top-5 αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, ενώ έφθασε και στο # 12 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το άλμπουμ έχει βραβευθεί ως χρυσό στην πατρίδα του συγκροτήματος, στις ΗΠΑ, στη Γερμανία και την Ελβετία ενώ έχει γίνει πλατινένιο στον Καναδά. Ακολούθησαν άλλα τρία σινγκλ, το "The Evil That Men Do " τον Αύγουστο του 1988, το "The Clairvoyant"το Νοέμβριο και η ζωντανή εκτέλεση του "Infinite Dreams" ένα χρόνο αργότερα, τα οποία ανέβηκαν στο Top-10 στη Μεγάλη Βρετανία. Βίντεο κλιπ γυρίστηκαν και για τα τέσσερα σινγκλ του δίσκου.
Το "Seventh Son of a Seventh Son" έλαβε ιδιαίτερα θετικές κριτικές με το "AllMusic" να το βαθμολογεί με 4,5 αστερία και το "Metal Archives" να του δίνει μέσο όρο βαθμολογιών 92%. Το "Digital Dream Door" το έχει κατατάξει στη δέκατη θέση των καλύτερων δίσκων του progressive metal, ενώ το βρετανικό περιοδικό "Classic Rock & Metal Hammer" το έχει συμπεριλάβει στη λίστα με τα 200 καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του '80.
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ονομάστηκε "7th Tour of a 7th Tour" και ξεκίνησε με δύο συναυλίες στην Κολωνία της Γερμανίας στις 28 και 29 Απριλίου 1988. Στη συνέχεια, οι Iron Maiden μετέβησαν στη Βόρεια Αμερική για να δώσουν 58 συναυλίες στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, από τις 8 Μαΐου μέχρι τις 10 Αυγούστου 1988.
Στις 17 Αυγούστου ξεκίνησε το ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας από το "Queen Mary's College" του Λονδίνου, με το συγκρότημα να συμμετέχει στην περιοδεία του φεστιβάλ "Monsters of Rock" μαζί με τους KISS, τους Megadeth, τους Guns N' Roses, τους Anthrax, τους Helloween, κ.α.. Το κομμάτι αυτό ολοκληρώθηκε μετά από 22 εμφανίσεις, στις 5 Οκτωβρίου. Η περιοδεία τελείωσε με 16 συναυλίες στη Μεγάλη Βρετανία, από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου του 1988.
Από το βιβλίο του Orson Scott Card, Seventh Son
