Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Spring King - The Hum (LP : A Better Life)
Το κουαρτέτο από το Μάντσεστερ βρίσκει κέντρο με το σινγκλ που κυκλοφόρησαν μέσα στο καλοκαίρι και περιέχεται στον δεύτερο τους δίσκο. Πιο δεμένο σίγουρα από το Tell Me If You Like To του 2016, παρόλα αυτά σαν σύνολο δεν μπορώ να πω ότι με ξεσήκωσε. Αυτό όμως το τραγούδι καρφώνεται κυριολεκτικά στο εγκέφαλο και μαζί με τα No More, Echo Chamber και Us Vs Them είναι οι στιγμές της Καλύτερης Ζωής που ξεχωρίζουν. Ιδανικό για τα ροκ μπαρ και ραδιόφωνα που σέβονται τον εαυτό τους…
Kendra Morris – Summertime (single)
Η Joss Stone είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά ακόμη και από εύρος ερμηνείας και σίγουρα επιτυχίας, αλλά αν μη τι άλλο είναι ένα ακόμη ευτυχές δισκογραφικό πόνημα της 37χρονης καλιφορνέζας που μετράει ήδη τρεις δίσκους από το 2012. Προτείνω να ψάξετε και τις μέχρι τώρα δουλειές της γιατί κρύβουν κατά τη γνώμη μου κάποιες αξιόλογες στιγμές. Για παράδειγμα στο Banshee του 2012 τα If You Didn’t Go, Just One More, το ομότιτλο και Concrete Waves, ενώ στο άλμπουμ με διασκευές Mockingbird του 2013 αξίζει να προσέξετε τις εκτελέσεις της στα, Walk On By (που πατάει συγχρόνως σε Dionne και Isaac), Miss You και Walk On The Wild Side. Τέλος στο πιο πρόσφατο, Babble του ’16 τα Twist & Burn, Avalance και Woman.
Ivy Adara – Rebels (single)
Από το κάτω – από κάτω στην Νέα Υόρκη και από το X factor στην απαρχή μιας διεθνούς καριέρας. Είναι το τρίτο single που κυκλοφορεί από το 2017.
Charles Bradley featuring The Inversions - Whatcha Doing (To Me) (single)
Όσοι είχατε ακούσει το αριστούργημα του εκλιπόντος το 2016, Changes, ίσως το θυμάστε ως You Think I Don’t Know (But I Know). Τώρα το ρεγγοποιεί ο νεοϋορκέζος, παραγωγός /dj Victor Axelrod aka Ticklah (βλέπε και πιανίστας στο κλασσικό Back To Black της Amy Winehouse) με την ερμηνεία του Brandley να παραμένει απολαυστική.
She Drew The Gun – Resister (από το αναμενόμενο δίσκο Revolution Of Mind)
Σκεπτόμενη ποπ θα την πούνε πολλοί, όχι ότι οι πιο ανάλαφρες στιχουργικά συνθέσεις είναι ευκαταφρόνητες. Σε κάθε περίπτωση η φωνή της ποιήτριας – βοκαλίστριας / κιθαρίστριας του «γκρουπ», Louisa Roach, αποτελεί μια ιδανική αδελφή ψυχή στη σύγχρονή της Kate Tempest. Τα κιθαριστικά ριφ αγκαλιάζονται με τον ήχο των σινθεσάιζερ σε ένα ορμητικό ποτάμι που στοιχειώνει από τις πρώτες στιγμές τον ακροατή με την περιρρέουσα παγκ αισθητική του. Το συγκεκριμένο θα αποτελεί το opening track του επικείμενου δεύτερου της δίσκου. Από το Λίβερπουλ με αγάπη.
Orbital - The End Is Nigh (single)
Κυκλοφόρησε στα τέλη του Αυγούστου και είναι η τρίτη πρόγευση του άλμπουμ (μετά τα Tiny Foldable Cities και P.H.U.K) που βρίσκεται προ των πυλών με τίτλο Monsters Exist. Πάντα έχει ενδιαφέρον να ακούς τους ηλεκτρονικούς αδελφούς Hartnoll. Επηρεασμένο σύμφωνα με τις δηλώσεις του γκρουπ από τον Trump και τον Kim, που μας οδηγούν επικίνδυνα σε αποκαλυπτικούς καιρούς.
The Coup - Whatthegirlmuthafuckinwannadoo (feat. Janelle Monae) (LP: Sorry To Bother You – The Soundrack)
Την ταινία Sorry to Bother You της τρέχουσας χρονιάς δεν την έχω δει. Από το εκπληκτικό σάουντρακ της, να μην μπερδεύεται με τον παρόμοιου τίτλου δίσκο του συγκροτήματος του σκηνοθέτη Boots Riley, The Coup, του 2012, μια αγαπημένη στιγμή. Φανκ ήχοι στον αέρα και επιτέλους μια θετική προσθήκη στην φαρέτρα της Janelle.
Wesley Bright & The Honeytones - You Don't Want Me (Crazy) (single)
Το Άκρον του Οχάιο μας ταξιδεύει στη παλιά σόουλ του Otis, του Bobby και του Al, με ερμηνεία που περισσεύει το συναίσθημα. Διαχρονική κλασσική αξία που στηρίζεται πάνω στο άκρως συγκεντρωμένο παίξιμο της εξαμελής μπάντας του.
Sean Nicholas Savage – Abracadabra
Ο υπερπαραγωγικός τριανταδυάχρονος καναδός μετράει δεκατρείς δίσκους σε δέκα χρόνια. Ο πιο πρόσφατος έχει τον τίτλο Screamo. Απλό, άμεσο, κυριαρχείται από τους σόουλ-ηλεκτρονικούς ήχους που δουλεύουν μαγικά, όνομα και πράγμα, στον αφτιασίδωτο ερωτισμό του συγκεκριμένου τραγουδιού.
Hypnotic Brass Ensemble – Mary (single)
Υπάρχει και αυτό το είδος της ραπ/χιπ χοπ. Η εννεαμελής, σχεδόν οικογενειακή, μπάντα από το Σικάγο μας παρουσιάζει από το μουσικό της χωνευτήρι το νέο της τραγούδι. Μετράνε δεκατέσσερα χρόνια καριέρας και αν δεν τους προσέξατε ούτε στις συμμετοχές τους στην πλαστική παραλία των Gorillaz το 2010, το 2012 στο War στο σάουντρακ του The Hunger Games, την ίδια χρονιά στο ντεμπούτο του σούπερ γκρουπ Rocketjuice and The Moon (Damon Albarn, Flea, Tony Allen) ή στη συνεργασία τους με τον Talib Kweli, το 2013, τώρα είναι μια ιδανική ευκαιρία.
Clara Luciani - On ne meurt pas d'amour (LP : Sainte-Victoire)
Σύνθεση της μασσαλιώτισσας, που έχει δηλωμένα είδωλα τις μορφές Nico, PJ Harvey και Patti Smith. Οι φίλοι της ηλεκτρονικής μουσικής θα αναγνωρίσουν τους παρακάτω κυρίους: ο Alex Gopher στο mastering και ο Dj Yuksek στην συμπαραγωγή, τη μίξη και στα μπάσο, ντραμς και πλήκτρα.
