Τρεις δίσκοι που ξεχώρισαν στο classic rock πριν από 50 χρόνια vol. X
Σε ένα από τα τελευταία μας ταξίδια πριν 50 χρόνια, καθώς θα ακολουθήσουν τα αντίστοιχα πριν από 40, κοιτάμε άλλους τρεις δίσκους που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο classic rock. Αυτή τη φορά συμπεριλαμβάνεται και ένα live album το οποίο χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό την καριέρα και το ποιόν του καλλιτέχνη
1) Rory Gallagher - Irish Tour 74
Και πως να μη γίνεται αυτό όταν το εν λόγω live album βρίσκει τον Rory Gallagher σε μια εξαιρετικά επιτυχημένη και ώριμη φάση της καριέρας του. Έχοντας τελειώσει με σπουδαίο τρόπο την πρώτη φάση της προσωπικής του δισκογραφίας, ύστερα από το θρυλικό Tattoo, ο κιθαρίστας ηχογραφεί τον δίσκο που αποτυπώνει το θηρίο στο οποίο μεταμορφωνόταν επάνω στη σκηνή, αποδίδοντας κάποια από τα πλέον κλασικά blues rock κομμάτια. Ένας δίσκος που ειδικά όποιον τον έχει σε έκδοση βινυλίου είναι "πλούσιος".
2) King Crimson - Red
Κάπου εδώ σταματούν όλα πρόωρα για τους King Crimson αλλά ταυτόχρονα με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο. Ένα από τα σπουδαιότερα progressive rock γκρουπ όλων των εποχών αποχαιρετά προσωρινά τη δισκογραφία με έναν εξαιρετικό και ώριμο δίσκο, απαύγασμα όλων των πειραματισμών των προηγούμενων ετών, καθώς και της μετουσίωσης τους σε κλασικό King Crimson ήχο. Θρυλική αρχή, μέση και κυρίως τέλος για το "Red", με το Starless να θεωρείται δικαίως ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια της δισκογραφίας τους.
3) Budgie - In for the Kill
Το hard rock τρίο από την Ουαλία στην καλύτερη του φάση, ένα μόλις χρόνο μετά το ανεπανάληπτο "Never Turn your Back on a Friend" καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι αντάξιο, αν όχι ισάξιο. Το "In for the Kill" έχει λίγο παραπάνω hard rock προσανατολισμό, αλλά η επιδραστικότητα του θα φανεί αρκετά χρόνια αργότερα, όταν οι Metallica πείσουν με τις διασκευές τους τον κόσμο που δε θα ήταν οι ίδιοι, χωρίς τους Budgie και αυτό τον δίσκο. Crash course in brain surgery, Zoom Club, δύο μόνο από τα τραγούδια του εξαιρετικού υλικού του δίσκου.
