Μουσική από όλο τον κόσμο που αξίζει να ακούσεις

Για την ορχηστρική εισαγωγή της σημερινής λίστας, οι L’Attirail. Έρχονται με έναν συνδυασμό ποπ, μουσικής κληρονομιάς βαλκανικής αφετηρίας, Γαλλίας και ροκ ιδεών. «Γεννήθηκαν» το 1994 ως τρίο ενώ στον πυρήνας της μουσικής συμμορίας τους, παραμένει ο ένας εκ των ιδρυτών της, ο Xavier Demerliac (κιθάρα και πνευστά). Δύο χρόνια μετά τα πατήματα στο χιόνι, επιστρέφουν με τον δέκατο έκτο άλμπουμ τους.

Ακολουθεί το Μεξικό, που δεν ξεχνάει, όπως τραγουδούν οι Molotov. Κάνουν μια αναδρομή σε δρώμενα της χώρας τους. Διάφοροι πρόεδροι της, υποτίμηση του νομίσματός τους, ο σεισμός στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και άλλα, συνοδεύονται από ένα εθιστικό ροκ κιθαριστικό θέμα. Θα συμπεριλαμβάνεται στο έβδομο τους άλμπουμ. Θ’ ανοίξουν τις τέσσερις συναυλίες που έχουν ανακοινώσει τον επερχόμενο Οκτώβριο για το Μεξικό οι Guns N’ Roses. Στην συμπαραγωγή ο Ross Robinson, Αμερικανός παραγωγός που από το 1991 έχει συνεργαστεί με πολλούς, μεταξύ άλλων με Korn, Cure, Limp Bizkit.

Μοντέρνο ροκ από ένα κουαρτέτο που έκλεισε πέρσι δέκα χρόνια παρουσίας. Ο τραγουδιστής του κολομβιανού γκρουπ, Mateo Paris, κάνει μια άκρως ενδιαφέρουσα ερμηνεία, σε ένα τραγούδι που αγγίζει industrialήχους και ηχογραφήθηκε πέρσι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στην πρωτεύουσά της χώρας τους.

Αργεντινή και ο καλός τέταρτος δίσκος της κυρίας Marilina με τίτλο Mojigata. Καθαρόαιμοι ροκ ήχοι στο μονοπάτι της Joan Jett στο τραγούδι που θ’ ακούσουμε, ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους από τις πρώτες κιόλας νότες. Η 33χρονη καλλιτέχνης ξεκίνησε την καριέρα της με το συγκρότημα Connor Questa το 2010 και για τα προσωπικά της βήματα έχει δύο υποψηφιότητες για λατιν γκράμμι βραβεία το 2016 και το 2019. Να μη ξεχάσω να επανέλθω…

Μια ακόμη στιγμή που κάνει τον ακροατή να τεντώσει τα αυτιά του για να πιάσει τις δονήσεις των ηχείων με πλήρη ακρίβεια. Ξανά Μεξικό, Build a Vista, ροκ και πάλι, αλλά εδώ με μια αύρα πλήκτρων που λειαίνει τις γωνίες, σε συνδυασμό με την αποπλάνηση της φωνής του τραγουδιστή τους που δένει άψογα με τις κιθάρες α λα Παρίσι - Τέξας. Είναι το δεύτερο δείγμα, μετά το No Se Ni Quien Soy (Ιdon'tknowwho I am), από το δίσκο που θα βγει κάποια στιγμή φέτος, με τίτλο Los Días Que No Existen.

Η Ιταλία παίρνει τη σκυτάλη με το τρίτο δείγμα από το προ των πυλών νέο άλμπουμ του ντουέτου που κλίνει φέτος μια δεκαετία ζωής. Η pop στα καλύτερη εκδοχή της με τη διαχρονικότητα που χαρακτηρίζει την νέα στιγμή της μπάντας. Σε άλλες εποχές θα ήταν στα χείλη των νέων αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει κατά πολύ. Οι Luca Romagnoli (ερμηνεία/στίχοι) και Marco di Nardo (κιθάρα/σύνθεση), δηλαδή οι Management.

Το πρότζεκτ της Katie Crutchfield κατάγεται από στην περιοχή του παραπόταμου Waxahatchee Creek στα κεντρικά της πολιτείας της Αλαμπάμα, εξού και το όνομά του, Waxahatchee. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ, το πιο πρόσφατο το Saint Cloud του 2020 που το εναλλακτικό Pitchfork το είχε τοποθετήσει ως δεύτερο καλύτερο της χρονιάς πίσω από τη Fiona Apple και το Fetch the Bolt Cutters. Η σύντροφος του Kevin Morby, συνεργάζεται εδώ με την κόρη της Naomi Judd και έτερον ήμισυ του country ντουέτου Judds, της επίσης υπερπετυχημένης του χώρου, Wynonna Judd. Η ήρεμη δύναμη του κλασσικού κρύβεται στα τέσσερα λεπτά της «Άλλης πλευράς».

Ο 26χρονος pop τραγουδιστής Irama, είναι ένα από τα πιο πετυχημένα ονόματα τα πέντε τελευταία χρόνια στην Ιταλία. Έχει συμμετάσχει και τέσσερις φορές στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο με πιο πρόσφατη το 2022 με το Ovunque Sarai. Το τραγούδι που διάλεξα ν’ ακούσουμε συμπεριλαμβάνεται και αυτό στο πλατινένιο άλμπουμ του, με τίτλο: Il giorno in cui ho smesso di pensare. 

Ιταλία ξανά με τον έβδομο δίσκο του τρίου από το Μιλάνο, Ministri μετά από ένα τετραετές κενό. Συμπλήρωσαν φέτος δεκαέξι χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και κατά δήλωση των μελών γι’ αυτή τη δουλειά τους επηρεάστηκαν από τους ροκ ήχους των Idles, Fontaines DC και των σουηδών Viagra Boys. Διάλεξα ν’ ακούσουμε το «Αρχιπέλαγος», από τα radio-friendly τραγούδια που μπορείς ν’ ακούς ξανά και ξανά…

Η Γαλλίδα Sophie Huriaux, το πραγματικό της όνομα της La Grande Sophie, παράγει μουσική εδώ και εικοσιπέντε χρόνια έχοντας κυκλοφορήσει οκτώ δίσκους. Έχει γράψει επίσης μουσική για τον κινηματογράφο ενώ τροφοδότησε με συνθέσεις της Françoise Hardy και Sylvie Vartan. Τι έχουμε στον νέο της τραγούδι; Έναν σχεδόν άυλο τρόπο ερμηνείας να χαϊδεύει απαλά μια επαναλαμβανόμενη μουσική βάση, κυρίως με pop καταβολές και κιθάρες που ενίοτε ακούγονται ως αποτυπώματα country επιρροών.

Η γαλλική ροκ σκηνή είναι ο επόμενος σταθμός. Έχουν περάσει τριάντα οκτώ χρόνια από τότε που το MTV φιλοξένησε ένα δικό του τραγούδι, το single, Cargo, ως την πρώτη του, γαλλική συμφερόντων, στιγμή. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο νέος,7ος δίσκος, του Axel Bauer, και διάλεξα το τρίτο και πιο πρόσφατο single του, να πάρει τη σκυτάλη στη σημερινή λίστα. 

Το  Les Enfants de Maldonne είναι ο τέταρτος δίσκος μέσα σε δέκα σχεδόν χρόνια της δημιουργού Mélanie Francette Coulet. Το Nina της Melissmell (μια λέξη υβρίδιο μεταξύ του σκληρού ήχου του Smells Like Teen Spirit και του εκλεπτυσμένου αρώματος του μελισσόχορτου) όπως είναι το καλλιτεχνικό της όνομα, είναι ένα από τα ομορφότερα τραγούδια της χρονιάς κατά την ταπεινή μου άποψη. Η ερμηνεία της εξίσου μοναδική, ένας κινηματογραφικός κόσμος από μόνη της, σπαραχτική και ευαίσθητη συγχρόνως, μια πλήρη συναισθημάτων πρόταση,  που για πέντε λεπτά σε οδηγεί σχεδόν να ξεχάσεις να αναπνεύσεις. Από τα τραγούδια που δύσκολα γράφονται πλέον.

Η Françoise Hardy ξανά έρχεται ως αναφορά σήμερα, λόγο του γιού της Thomas. Ήταν 1968 όταν πρωτοακούστηκε η σύνθεση που καυτηριάζει την συμπεριφορά των πολιτικών. Τώρα με αφορμή ενός νέου δίσκου που αναμένεται τον Νοέμβριο, με μια περιοδεία να το υποστηρίζει σε πενήντα πόλεις, ένας από τους αρχικούς συνδημιουργούς και ο πρώτος ερμηνευτής του, ο Jacques Dutronc, συνεργάζεται με τον γιό του, κιθαρίστας της τζαζ, αλλάζουν μουσικά ελαφρά την ενορχήστρωση και κυκλοφορούν το ακόμα επίκαιρο τραγούδι, δύο ημέρες πριν τις εθνικές τους εκλογές…

Το σεξτέτο των Merzhin από την Βρετάνη ηχογράφησε στο Βέλγιο το όγδοο στούντιο άλμπουμ του, το Marcheet (c)êve.  Με μια καριέρα που έφτασε αισίως τα 25 χρόνια οι φίλοι από τα σχολικά τους χρόνια συνεργάζονται για τη νέα τους δουλειά στην παραγωγή με τον βρετανό παραγωγό και τεχνικό ήχου Drew Bang (έχει δουλέψει με Royal Blood, U2 -Songs of Experience, James Morrison, Lianne La Havas και άλλους). Μια ακόμη καλή ροκ στιγμή εν έτη 2022. 

Τελευταίος σταθμός στο σημερινό ταξίδι, το Άμστερνταμ. Συναντάμε το ντουέτο των Haevn και το νέο τους τραγούδι. Ατμοσφαιρική pop, έξυπνα  λιτή παραγωγή, με χώρους για να αναδεικνύεται η δυναμική της σύνθεσής τους, του «Ιερού Εδάφους» τους.  Για το τελικό αποτέλεσμα συνεργάστηκαν με τον Tim Bran (London Grammar, Birdy).