Κριτική για το "THE RIOT CLUB/ Η ΛΕΣΧΗ ΤΗΣ ΚΟΜΨΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ"

Κριτική για το "THE RIOT CLUB/ Η ΛΕΣΧΗ ΤΗΣ ΚΟΜΨΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ"

Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«THE RIOT CLUB/Η ΛΕΣΧΗ ΤΗΣ ΚΟΜΨΗΣ ΑΛΗΤΕΙΑΣ»***

Μια ταινία για όσους αγαπάς να μισείς: τα κακομαθημένα πλούσια κωλόπαιδα. Τα συγκεκριμένα φοιτούν στο Κολέγιο της Οξφόρδης. Πρόκειται για τους μελλοντικούς πολιτικούς, τραπεζίτες, επιχειρηματίες. Η πλοκή ξεκινά με την διαδικασία επιλογής του 10ου μέλους ενός «κλειστού» κλαμπ σπουδαστών. Αυτή η λέσχη αφορά μόνο στην ανφάν-γκατέ του ιδρύματος. Μέσα από καψόνια οι «παλιοί» ολοκληρώνουν τις αρχαιρεσίες τους. Το φιλμ προβάλλει όλη την γελοιότητα των δοκιμασιών, στις οποίες υποβάλλονται τα νέα μέλη. Το σενάριο της Λόρα Γουέιντ διασκευάζει το δικό της θεατρικό έργο («Posh», 2010). Η Δανή σκηνοθέτις Λόνε Σέρφιγκ χρησιμοποιεί Βρετανούς νέους ηθοποιούς, που ξεχώρισαν στα φιλμ της «Μια κάποια εκπαίδευση» (2009) και «Μια ημέρα» (2011).

Ο γοητευτικός γιος των, επίσης ηθοποιών, Τζέρεμι Άιρονς και Σίνιντ Κιούζακ, Μαξ Άιρονς, ως «Μάιλς», προσελκύει την προσοχή του ομοφυλόφιλου φοιτητή Χιούγκο. Ο Χιούγκο (Σαμ Ράιντ) τον προτείνει για 10ο μέλος της λέσχης Riot. Ο Ράιντ βασίζεται λιγότερο στην ομορφιά του, "The railway man review" και περισσότερο στο ταλέντο του. Φέτος εμφανίζεται και στο «’71», που παίζεται τώρα στην Ελλάδα. Ο Μάιλς αδιαφορεί για το φλερτ του Χιούγκο. «Με το καλημέρα σας» στο πανεπιστήμιο δημιουργεί σχέση με την Λόρεν (Χόλιντεϊ Γκρέιντζερ). Από ευγένεια, ανταλλάσσει δωμάτιο με τον σνομπ, επίσης πρωτοετή, Άλιστερ Ράιλ (ο Σαμ Κλέιφλιν των «Αγώνων Πείνας»). Τον Άλιστερ προτείνει για 9ο μέλος της λέσχης ο μπήχτης Χάρι Βίλλιερς (Ντάγκλας Μπουθ). Ο Μπουθ έχει υποδυθεί πριν τέσσερα χρόνια τον Μπόι Τζορτζ για την τηλεόραση, και φέτος συμμετείχε στο «Noah». Αρχηγός της ομάδας είναι ο Τζέιμς Λέιτον-Μάστερς (Φρέντι Φοξ). Ο Φοξ ήταν το έτερον ήμισυ του Μπόι Τζόρτζ/Μπουθ στο «Worried about the boy» (2010). Μέσα στην ομάδα των εύπορων πλουσιόπαιδων βρίσκεται και ένας Έλληνας. Ο Ντιμίτρι Μιτρόπουλος (ο Μπεν Σνέτζερ της «Κλέφτρας των βιβλίων») είναι γιος ξεπεσμένου εφοπλιστή. Του λείπουν τα ντολμαδάκια και η ταραμοσαλάτα. Στον ρόλο του αρκούντως απωθητικού Γκάι, ο Λονδρέζος Μάθιου Μπιρντ («Το παιχνίδι της μίμησης») υπόσχεται πολλά.

Οι δέκα σεξιστές νεαροί, μετά την τελετή μύησης των νέων μελών, αποφασίζουν να ξεδώσουν σε μία οικογενειακή παμπ. Οι ηδονιστές φοιτητές, αφού καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες φαγητού και ποτού, κάνουν χρήση ηρωίνης. Στην μικροαστική ταβέρνα βλέπουν τους γύρω τους μνησίκακα. Νομίζουν ότι οι φτωχοί τους φθονούν (πρόσφατα η Βαλερί Τριρβελέρ, αποκάλυψε ότι ο Ολάντ αποκαλεί τους φτωχούς ξεδοντιάρηδες). Η πόρνη, που νοικιάζουν, δεν τους «κάθεται» (η Νάταλι Ντόρμερ του «Game of Thrones»). Οι μεγαλωμένοι σε οικοτροφεία νέοι βγάζουν τα σεξουαλικά τους απωθημένα στην φιλενάδα του Μάιλς. Εδώ η ταινία θυμίζει το «The Accused», μιας και διαπραγματεύεται το έγκλημα, που τελείται με παράλειψη και την παράλειψη λύτρωσης από κίνδυνο ζωής. Η φαλλοκρατική λέσχη Riot βρίσκει αντίσταση μόνο στο πρόσωπο της κόρης του κάπελα Ρέιτσελ (η Τζέσικα Μπράουν-Φίντλεϊ από τον «Πύργο του Ντάουντον»). Εδώ είναι που συνειδητοποιείς ότι «ΕΣΥ» δίνεις δύναμη σε «ΑΥΤΟΥΣ» με την απάθειά σου. «ΕΣΥ» δίνεις το δικαίωμα σε «ΑΥΤΟΥΣ» να καταστρέφουν ζωές, χώρες και να καταρρακώνουν αξιοπρέπειες.

Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό