Κριτική για την νέα παράσταση της θεατρικής ομάδας HashArt «Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ»

Κριτική για την νέα παράσταση της θεατρικής ομάδας HashArt «Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ»

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ»
Βαθμολογία: 7,5/10

Μία ομάδα νέων ηθοποιών ανεβάζει ένα έργο για τον έρωτα. Αναμενόμενη κίνηση από φερέλπιδες καλλιτέχνες. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα συμπληρώνεται ότι το έργο ανεβαίνει σε ένα υπόγειο πολυκατοικίας. Έχει όμως κάτι διαφορετικό αυτή η παράσταση.

Οι δύο γυναίκες και οι δύο άντρες του θιάσου δεν ενδιαφέρονται να προκαλέσουν. Ούτε να χυδαιολογήσουν, ούτε να σαχλαμαρίσουν. Μιλούν κατευθείαν στην καρδιά και στο μυαλό, καθώς το κείμενό τους δεν περιέχει ξύλινο λόγο. Ασχολούνται με πράγματα, που απασχολούν τους περισσότερους. Εκμυστηρεύονται μυστικά, που αφορούν σε πολλούς. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Ο λόγος του έργου που συνέθεσαν, φαντάζει αβίαστος. Σαν η σκηνή να αποτελεί επέκταση της πραγματικής ζωής τους. Ξέρεις όμως ότι αυτό οφείλεται σε δουλειά και αγάπη για το θέατρο. Και οι τέσσερις διακρίνονται από την δίψα, που χαρακτηρίζει τους περισσότερους νέους επαγγελματίες. Και αυτό είναι από μόνο του συγκινητικό.

Το πρώτο μισό της παραγωγής δείχνει να ισορροπεί ιδανικά μεταξύ ρεαλισμού και χιούμορ. Οι ατάκες δεν είναι σοβαροφανείς, αλλά πνευματώδεις. Τα λόγια δεν είναι δήθεν, αλλά αστεία. Η αλήθεια των σκηνών της παραγωγής οδηγεί σε πλήρη ταύτιση με τα τεκταινόμενα, όχι μόνο το νεανικό κοινό, αλλά ακόμα και τους άνω των σαράντα χρονών. Η ομάδα ως την μέση ανέπτυξε τέλεια την δράση, καθώς το έργο έχει απολαυστικούς διαλόγους μεταξύ των ηθοποιών, ενώ παράλληλα αυτοί μας αποκαλύπτουν τις μύχιες σκέψεις τους. Οι δύο άρρενες (ο 28χρονος Γιώργος Ιωσηφίδης και ο 32χρονος Δημήτρης Μαγκλάρας) υποδύονται το αρσενικό της σχέσης, ενώ η 28χρονη Ηλέκτρα Κομνινίδου και η Ελένη Κουταλώνη αναλαμβάνουν τον ρόλο της γυναίκας.

Δυστυχώς κάποια στιγμή οι κειμενογράφοι παρασύρονται από την ορμή του εσωτερικού τους κόσμου και το έργο γίνεται λιγότερο διαλογικό. Μικροί μονόλογοι παρουσιάζονται επί σκηνής, χωρίς να είναι σωστοί όλοι σε διάρκεια, δημιουργώντας «κοιλιές» στο θέαμα. Αν έλειπαν κάποια κομμάτια από το δεύτερο μισό της παράστασης ή αν ήταν μικρότερα, το έργο θα ήταν απόλυτα πετυχημένο.
Πολύτιμος αρωγός στην προσπάθεια των τεσσάρων καλλιτεχνών στο υπόγειο των Εξαρχείων υπήρξε ο σκηνοθέτης τους Κώστας Μπάρας, που σαν ηθοποιός διακρινόταν προ 20ετίας στο «Κομμάτια και Θρύψαλα» του Γιώργου Σκούρτη σε σκηνή των Εξαρχείων. Οικεία τα σκηνικά του Γιώργου Λυντζέρη και ταιριαστές με τον χρόνο δράσης οι χρωματικές επιλογές στα κοστούμια του. Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης. Επιμέλεια κίνησης: Φώτης Νικολάου. Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης. Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Γρηγοροπούλου.

«Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ» ΣΚΗΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ της θεατρικής ομάδας HashArt.
• Παπαγάλος (Νοταρά 15 - Εξάρχεια). Τηλέφωνα κρατήσεων: 6973897186 - 6984521352. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 8 μ.μ.. Τιμές εισιτηρίων: 10,00 ευρώ, 7,00 ευρώ και 5,00 ευρώ. Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Μέχρι 24/02/2019.