Κριτική της βασκικής ταινίας
«Ο Γίγαντας/Handia/Aundiya/The Giant»
7,5/10
Η ταινία που αξίζει να δεις αυτήν την βδομάδα είναι Ο Γίγαντας των σκηνοθετών Aitor Arregi και Jon Garano, που συνέγραψαν το σενάριο με τους Jose Mari Goenaga και Andoni de Carlos. Η υπόθεση σε μεταφέρει στην Γκιπούθκοα της Βόρειας Ισπανίας το έτος 1836 και ακολουθεί για 25 έτη την ζωή των αδελφών Martin (Joseba Usabiaga) και Miguel (1818-1861) (Eneko Sagardoy). Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ταινία παρακολουθεί τις ζωές δύο ανθρώπων και πώς αυτές προχωρούν, όταν ο ένας μένει μονόχειρας λόγω του Α’ Καρλικού Πολέμου (1833-1840) και ο άλλος αναπτύσσεται σε γίγαντα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο ανδρών εξελίσσεται σε αναγκαστική συνεργασία. Η ακρομεγαλία αποτελεί αξιοθέατο και οι φτωχοί Martin και Miguel αναγκάζονται να την εκμεταλλευθούν, ξεκινώντας περιοδεία. Τα αδέρφια ξεκινούν την περιπλάνησή της από το Altzo, κατευθυνόμενοι προς τα κοντινά μέρη (Tolosa, Ipintza, Bilbao, Madrid) και φτάνοντας μέχρι την Λισαβόνα, το Λονδίνο, το Στόουνχεντζ, το Μπορντό, το Παρίσι, την Αμερική. Ο γιγαντισμός τους εξασφαλίζει μέχρι και εξευτελιστικό ραντεβού με την ανήλικη βασίλισσα της Ισπανίας Ισαβέλλα Β’ (1830-1904).
Η παραγωγή προσφέρει δύο καλές ερμηνείες. Η μία ανήκει στο υποδυόμενο τον μεγάλο αδερφό Usabiaga και η άλλη στον υποδυόμενο τον γίγαντα 24χρονο Sagardoy, τον οποίο βοηθούν κατά πολύ και τα πειστικά ειδικά εφέ. Και οι δύο ηθοποιοί αποδίδουν με επιτυχία τον πόνο, που κουβαλούν για διαφορετικούς λόγους. Ο γίγαντας δεν αισθάνεται κομπλεξικά για την εμφάνισή του, μέχρι την στιγμή που ο αδερφός του τον πείθει ότι είναι διαφορετικός. Ο πληγωμένος από τον πόλεμο και τον πατέρα του γιος προβάλλει στον ξεχωριστό αδερφό του την προσωπική του δυσφορία για το τραυματισμένο χέρι του. Ο Miguel μετατρέπεται στο τέρας, που όλοι λατρεύουν να φοβούνται, για να ικανοποιήσει τον δυστυχισμένο αδερφό του και να θρέψει την οικογένειά τους. Αποκτά μάνατζερ (καλός ως Arzadun ο Inigo Aranburu) μέχρι την στιγμή, που βρίσκει την αυτοπεποίθησή του και ξεκινά να απαιτεί και να απολαμβάνει, παραδομένος σε απρόσμενες εξελίξεις όσον αφορά στην συμβίωσή του με τον Martin.
Την αδερφική αγάπη και το κενό που αφήνει ο θάνατος ενός οικείου προσώπου, ντύνει μουσικά ένα υπέροχο θέμα του 60χρονου Γάλλου συνθέτη Pascal Gaigne.
Η φωτογραφία του Javier Agirre προσφέρει θαυμαστά τοπία. Η παραγωγή, το μέικαπ, τα μαλλιά, το μοντάζ, τα κοστούμια, το σενάριο, όλα συμβάλλουν στο πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα.
Trivia:
- Η ταινία απέσπασε 10 βραβεία Goya φέτος.
- Το φιλμ κυκλοφορεί στις 28 Ιουνίου 2018 από την Weird Wave.
-Διατίθεται και στο Netflix.
