Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται

Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται

Από τον Γιάννη Πετρίδη

Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται.

Έστω με τις 20-25 κινηματογραφικές ταινίες που είδα αυτή τη χρονιά και που πράγματι ξεχωρίζουν σε μία εποχή των πλαστικών ηρώων με αποζημίωσαν με τον καλύτερο τρόπο σε μία χρονιά, που όλοι μιλάμε, και εγώ μαζί για την τηλεόραση.

Μόνο μία ερμηνεία σαν κι' αυτή του Daniel Day-Lewis είναι ισάξια με 10 τηλεοπτικές σειρές.

Και βέβαια ο κινηματογράφος δεν είναι μικρή οθόνη και την κάθε ταινία πρέπει να την δεις στην σκοτεινή αίθουσα για να την απολαύσεις μια και μειώνεται η επιρροή της στην μικρή οθόνη, έστω και στο Home Cinema.

Αναμφισβήτητα ο Daniel Day-Lewis είναι ο κορυφαίος της γενιάς του και από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών.

Στα 60 του αποχωρεί από τον κινηματογράφο με μία συγκλονιστική ερμηνεία στην ταινία του Paul Thomas Anderson, Phantom thread

Aισθάνομαι υπέροχα, όπως και άλλοι φίλοι του κινηματογράφου, της γενιάς μου παρακολουθώντας τις ταινίες του την ώρα που γεννιόντουσαν και όχι αργότερα, από μικρό παιδί στο Sunday, Bloody Sunday, τι ταινία κι' αυτή, μέχρι το Phantom Thread.

Όλη η ταινία είναι επάνω του και δεν νομίζω άλλος ηθοποιός να μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο έτσι.

Είναι κρίμα που ο νεαρός-21 χρόνων- Timothée Chalamet θα πέσει απάνω του στα όσκαρ και ένας από τους δύο θα φύγει χωρίς το βραβείο εκτός αν συμβεί το ίδιο περιστατικό με εκείνο της Katharine Hepburn και της Barbra Streisand.

Είχα να δω χρόνια τέτοια εσωτερική ερμηνεία από έναν νεαρό ηθοποιό, όπως αυτή στο Call Me By Your Name του Ιταλού σκηνοθέτη Luca Guadagnino

Και να σκεφθεί κανείς ότι ήταν κάτω από τα 20 όταν γύριζε το φιλμ.

Μόνο για την τελευταία τετράλεπτη σχεδόν σκηνή του φιλμ, που η κάμερα επικεντρώνει στο πρόσωπο του αξίζει το όσκαρ.

Κρίμα που ένας άλλος Βρετανός ηθοποιός, ο Gary Oldman με μία επίσης από τις καλύτερες ερμηνείες στην καριέρα του για το Darkest Hour θα πέσει επάνω σ΄αυτούς τους δύο.

Α και κάτι ακόμα. Η μουσική του Jonny Greenwood για την ταινία Phantom Thread και το τραγούδι του Soufjan Stevens για την ταινία Call Me By Your Name θα είναι υπέροχο να πάρουν το όσκαρ μουσικής και τραγουδιού γιατί πράγματι το αξίζουν.

Και τους δύο τους θεωρώ από τους καλύτερους μουσικούς των τελευταίων 20 χρόνων.