Κριτική για το «Colonia/The Colony/Η Αποικία»

Κριτική για το «Colonia/The Colony/Η Αποικία»

Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«Colonia/The Colony/Η Αποικία»***

Χιλή, Σαντιάγο, 1973. Ο Σαλβαδόρ Αλιέντε (1908-1973) ανατρέπεται από τον πραξικοπηματία Αουγκούστο Πινοτσέτ (1915-2006). Ένα ερωτευμένο ζευγάρι, η αεροσυνοδός «Λέινα Κόρτους» (η Έμα Γουάτσον των «Χάρι Πότερ» και «Νώε») και ο υποστηρικτής του Αλιέντε «Ντάνιελ» (ο Ντάνιελ Μπριλ των «Rush» και «Άδωξοι Μπάσταρδη»), βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Ο Ντάνιελ μεταφέρεται σε μία κρυφή στρατιωτική εγκατάσταση, χτισμένη κάτω από τη γερμανική κοινότηταColoniaDignidad(«Αποικία Αξιοπρέπειας»), όπου υποβάλλεται σε ανακρίσεις και βασανιστήρια. Η Colonia Dignidad υπήρξε μία θρησκευτική σέκτα στη Χιλή του Πινοτσέτ, δημιούργημα ενός πρώην αξιωματικού των Ναζί και μετέπειτα ιεροκήρυκα. Κάτω από τις εντολές του αρχηγού της, του ιεροκήρυκα «Πάουλ Σέφερ» (Μίκαελ Νίκβιστ), ηColonia παρουσιάζεται σα μία φιλανθρωπική οργάνωση, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μία θρησκευτική και στρατιωτική σέκτα, από την οποία δεν έχει αποδράσει ποτέ κανείς. Μέσα στην απελπισία της, η Λένα αποφασίζει να γίνει μέλος της μυστηριώδους αίρεσης, ελπίζοντας ότι θα βρει το Ντάνιελ και θα τον βοηθήσει να αποδράσει.

Σε μία περίοδο που ο Έλληνας υπουργός Εργασίας απροκάλυπτα δηλώνει ότι η μνημονιακή πολιτική στη σύγχρονη Ελλάδα αποτελεί «συμπυκνωμένο αποσταγμένο νεοφιλελευθερισμό, που στο παρελθόν εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ», καλό είναι που το φιλμ «Η Αποικία» υπενθυμίζει τι εστί Χούντα, όταν μάλιστα ο πρωταγωνιστής του κραυγάζει «Venceremos» στις αρχικές σκηνές, σύνθημα που ξεπούλησε η σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Μπορεί η κεντρική ιστορία να περιστρέφεται γύρω από το ερωτοχτυπημένο ζεύγος, ο βραβευμένος με Όσκαρ [για το μικρού μήκους φιλμ «Quiero ser (I want to be…)», 2000] όμως 44χρονος Γερμανός σκηνοθέτης Φλόριαν Γκάλενμπεργκερ σκηνοθετεί την άγνωστη ιστορία της Αποικίας, με εικόνες που δεν ξεχνούν τα βασανιστήρια και τις ομαδικές εκτελέσεις των εχθρών του δικτάτορα, σε μία εποχή, που Έλληνες νοσταλγούν τους απριλιανούς, εγχώριους αρνητές του δημοκρατικού πολιτεύματος. Στο σενάριο, που υπογράφει ο σκηνοθέτης και ο Τόρστεν Βέντσελ, υπάρχει χώρος για τους δοσίλογους, τους πράκτορες και τους αγνοούμενους της χιλιανής χούντας. Γκάλενμπεργκερ και Μπριλ συνεργάστηκαν το 2001 στο «Honolulu» και το 2009 στο «City of War: The Story of John Rabe», όπου το επίσης ιστορικού ενδιαφέροντος σενάριο αφορούσε στη διάσωση 200.000 Κινέζων από ένα Γερμανό επιχειρηματία τα έτη 1937-38 στη σφαγή της Νανκίνγκ. Ο σκηνοθέτης κατορθώνει να βγάλει τη σέξι πλευρά του ταλαντούχου Μπριλ («The Fifth Estate»), που τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε πολλές ταινίες. Η βασισμένη σε αληθινά γεγονότα παραγωγή των Μπέντζαμιν Χέρμαν έχει ως τρίτο πρωταγωνιστή το Σουηδό Μίκαελ Νίκβιστ (τριλογία «Το Κορίτσι με το Τατουάζ»). Βασικό ρόλο στο καστ ως «θεία Γκιζέλα» κρατά η Βρετανίδα Ριτσέντα Κάρεϊ («Lace», 1984). Σε μικρότερο, αλλά χαρακτηριστικό ρόλο, ο πανέμορφος Τζούλιαν Όβεντεν (των τηλεοπτικών «Downton Abbey» και «Smash»). Η ιστορία θυμίζει στην αρχή το τηλεοπτικό «The Following» (2013-2015) και προς το τέλος το κινηματογραφικό «Argo» (2012).

Διεύθυνση φωτογραφίας: Κόλια Μπραντ. Μοντάζ: Χάνσγιοργκ Βάισμπριτς. Μουσική: Αντρέ Ντζιέζουκ, Φερνάντο Βελάθκεθ («Mama», «The Impossible», «The Orphanage»).

Trivia: Πρόσφατα η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ανοίγει τα αρχεία της «Αποικίας Αξιοπρέπειας».

Το φιλμ, που γυρίστηκε πέρυσι σε Γερμανία, Λουξεμβούργο και Γαλλία, κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 2 Ιουνίου από τη Weird Wave.

Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό