Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
Big in Japan
Η ταινία του Ryusuke Hamaguchi, Drive My Car προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Όσκαρ φέτος. Συγκεκριμένα προτείνεται ως:
1) καλύτερο διεθνές φιλμ (17η φορά για την Ιαπωνία στην ιστορία του θεσμού),
2) ως καλύτερο διασκευασμένο σενάριο (1η φορά για την Ιαπωνία στην ιστορία του θεσμού),
3) ως καλύτερη σκηνοθεσία (η 3η φορά που πετυχαίνει κάτι τέτοιο ένας Ιάπωνας μετά τους Hiroshi Teshigahara και Akira Kurosawa), και
4) ως καλύτερη ταινία της χρονιάς (η 1η φορά που το πετυχαίνει ένα φιλμ από την Ιαπωνία, αφού το Ran του Akira Kurosawa ήταν συμπαραγωγή Γαλλίας και Ιαπωνίας). Το Ran είχε επίσης τέσσερις οσκαρικές υποψηφιότητες (σκηνοθεσία, κοστούμια, φωτογραφία, σκηνικά) και κέρδισε τελικά στην κατηγορία των κοστουμιών.
Το Drive My Car είναι μόλις το τρίτο ξενόγλωσσο φιλμ, που προτείνεται για το μεγάλο βραβείο της Ακαδημίας (ακούγονται λίγα Αγγλικά στην τρίωρη ταινία). Προηγήθηκαν τα Parasite (Νότια Κορέα) και Letters From Iwo Jima, (συμπαραγωγή Η.Π.Α. και Ιαπωνίας).
Είναι φανερό τα τελευταία χρόνια ότι η Ακαδημία, αντιλαμβανόμενη την πτώση της δημοφιλίας της τελετής στις Η.Π.Α., και υπό το βάρος της πανδημίας, που οδήγησε τον κάθε πολίτη να δημιουργήσει το δικό του σινεμά στο σαλόνι του με καλό ήχο και εικόνα και συνδρομή σε πλατφόρμες, ρίχνει δίχτυα στην παγκόσμια αγορά (Roma, Parasite, Minari, Drive My Car), επιθυμώντας να μετατρέψει το θεσμό της απονομής σε διεθνή υπόθεση. Τα Όσκαρ προσπαθούν να διαφοροποιηθούν από τους ανταγωνιστές τους (βραβεία κριτικών, Χρυσές Σφαίρες, βραβεύσεις συντεχνιών, επιλογές φεστιβάλ), επιχειρώντας να γίνουν Τα Παγκόσμια Βραβεία του Σινεμά. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν θα το πετύχουν.