To Witcher η σειρά του Netflix έχει τους φανατικούς φίλους της

To Witcher η σειρά του Netflix έχει τους φανατικούς φίλους της

Η νέα σειρά φαντασίας του Netflix κυκλοφόρησε μετά από ένα μακρύ διάστημα από promo και φήμες.

Οι fans των αντίστοιχων video games της πολωνικής CD Project Red και των βιβλίων του επίσης Πολωνού συγγραφέα Άντζεϊ Σακπόφσκι (η χώρα της κεντρικής Ευρώπης είναι ένα πραγματικό αθόρυβο powerhouse, όσον αφορά τα video games και το development), θα την απολαύσουν, παρά τις όποιες ενστάσεις στο σενάριο και timeline. Δεν μπλέκεις με fanboys, σωστά; Ξέρουν καλύτερα και από τους ίδιους τους δημιουργούς.

Τα video games γνώρισαν τεράστια επιτυχία και στην Ελλάδα και έτσι «στρώθηκε το χαλί» για ένα μεγάλο fan base να κατευθυνθεί και στην τηλεοπτική σειρά.

Το «The Witcher» ή αλλιώς «Ο Γητευτής» ήταν η πιο αναμενόμενη σειρά του Netflix για τον φετινό χειμώνα, μαζί με τις ταινίες «Ο Ιρλανδός» και την «Ιστορία Γάμου». Και φαίνεται πώς το Netflix «έπιασε λαχείο». Η σειρά «σκίζει» στα ratings (είναι η σειρά του Netflix με την υψηλότερη βαθμολογία από fans στο IMDB, σε αντίθεση με την μέτρια ανταπόκριση από επαγγελματίες κριτικούς), με το μεγάλο αμερικάνικο δίκτυο να ανακοινώνει αμέσως τη δεύτερη σεζόν.

Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα «όμορφα». Η σειρά παρουσιαζόταν εντέχνως σαν το νέο «Game of Thrones», αλλά πιο πολύ μας βγήκε σε «Ηρακλής» και «Ζήνα» από τα βαθιά 90s, με έναν σχετικά χλιαρό Χένρι –Σούπερμαν-Κάβιλ στη θέση του γίγαντα Κέβιν Σόρμπο. Για να μην γράψω για σκηνές ολόκληρες βγαλμένες από τις τριλογίες «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Χόμπιτ», μέχρι να μας πουν ότι δεν έχουμε διαβάσει τα βιβλία του Σακπόφσκι. Τι κακό είχε ο «Ηρακλής» και η «Ζήνα», θα ρωτήσετε; Κανένα κακό. Αντιθέτως, μιλάμε για αγαπημένες σειρές, με τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα, που μας συντρόφευαν πολλά σαββατοκύριακα μέσα από τη συχνότητα του STAR. Τι κακό έχει ο ηθοποιός Χένρι Κάβιλ που ενσαρκώνει τον γητευτή και κυνηγό τεράτων Γκέραλτ; Κανένα κακό, μάλιστα ο ίδιος είναι φανατικός gamer και πίεσε για να πάρει τον συγκεκριμένο ρόλο. Μπορούμε να πούμε πώς ο Χένρι Κάβιλ σώζεται από το υπόλοιπο καστ, με πολλούς από τους μορφασμούς του προσώπου του (έστω αν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού) και διάφορες κινήσεις του στις μάχες να θυμίζουν έντονα το video game.

Ο Γκέραλτ από τη Ρίβια, ένας μεταλλαγμένος επαγγελματίας κυνηγός τεράτων, ψάχνει τη μοίρα του σε έναν άγριο κόσμο όπου συχνά οι άνθρωποι είναι πιο κακοί από τα θηρία. Κάπου εκεί ο δρόμος του συναντιέται με αυτούς της μάγισσας Γένεφερ (Άνια Τσαλότρα) και της πριγκίπισσας Σίρι (Φρέγια Άλαν) και ξεκινάνε διάφορες μανούρες στην λεγόμενη Ήπειρο. Τώρα, αν αυτή η μοίρα και οι δρόμοι είναι σε διαφορετικά timeline, τι σημασία έχει; Αν όλοι μένουν ανέγγιχτοι στο πέρασμα του χρόνου, επίσης τι σημασία έχει; Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τόσο βαθιά.

Ο Γκέραλτ έχει και έναν βάρδο να τον ακολουθεί και να δίνει το cult παρασύνθημα σε όλη τη σειρά. Ένας βάρδος, μα τι βάρδος. Ο Τζόε Μπάτεϋ στο ρόλο του Γιάσκιερ κλέβει την παράσταση και ήδη κάποια από τα (κακόφωνα) τραγούδια του («Toss a Coin to your Witcher»), έχουν γίνει viral στο ίντερνετ.

Η πρώτη σεζόν απαρτίζεται από 8 ωριαία επεισόδια που σε περιπτώσεις πηγαίνουν τόσο αργά, με παράθεση δεκάδων άγνωστων ονομάτων χαρακτήρων και τοποθεσιών, που αναγκάζεσαι να βάλεις οδοντογλυφίδες στα μάτια σου για να μείνουν ανοιχτά. Λίγο monster hunting εδώ (από τα θετικά της σειράς), πολύ μπλα μπλα και συζητήσεις γύρω από τραπέζια και τσιμπούσια (εδώ μπαίνει το «Game of Thrones»), κάτι σχετικά καλές σκηνές μαχών, το έχουμε ξαναδεί το θέμα, προς τι ο ντόρος;

Ο cheesy factor στον «Γητευτή» είναι τόσο μεγάλος που στο τέλος αυτό είναι το θετικό της όλης σειράς. Ένας modern-day «Ηρακλής» και «Ζήνα», λες και επίτηδες να φτιάχτηκε έτσι, με τον βάρδο σαν το «κερασάκι στην τούρτα». Ειδικά οι σκηνές που ο Γκέραλτ σκοτώνει κάποιο τέρας (περίπου ένα σε κάθε επεισόδιο) είναι απολαυστικές και αστείες την ίδια στιγμή. Τα τέρατα τα λες και κακοφτιαγμένα, αλλά αυτό είναι που τραβάει την προσοχή σου. Φαίνεται, πώς ο «Γητευτής» δεν παίρνει τα πράγματα τόσο σοβαρά και αυτό είναι που μας άρεσε. Μέχρι που αρχίζουν και μιλάνε οι μάγισσες και οι πριγκίπισσες και αρχίζει η ύπνος. Δεν προλαβαίνεις να σημειώνεις ποιος είναι τι, από πού ήρθε και να ρωτάς «ποιανού είσαι εσύ»;

Οι fans των βιβλίων και γενικότερα του fantasy θα λατρέψουν τον «Γητευτή», κάποιοι άλλοι θα είναι κάπου στη μέση, κάποιοι θα το σταματήσουν στα πρώτα επεισόδια.

Την έχετε παρακολουθήσει;