Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«Bob le flambeur - Μπομπ ο χαρτοπαίκτης»
7/10
Στο θρίλερ του 1956 ο Εβραίος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jean-Pierre Melville (1917-1973) επιλέγει για πρωταγωνιστή του τον - εξοστρακισμένο από έτους 1944 – ηθοποιό Roger Duchesne (1906-1996). Με την απελευθέρωση από τους Ναζί ο ηθοποιός συνελήφθη και κατηγορήθηκε για την συνεργασία του με την Γκεστάπο. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Melville του χάρισε τον προτελευταίο ρόλο της καριέρας του, που έληξε την επόμενη χρονιά. Ο Duchesne κλήθηκε να υποδυθεί τον τζογαδόρο του τίτλου σε διαλόγους, που έγραψε ο Auguste Le Breton (1913-1999), ο οποίος είχε πολεμήσει με την Γαλλική Αντίσταση κατά των Ναζί.
Ο Bob Montagne είναι ένας μεσήλικας απατεώνας (ούτε πολύ νέος ούτε πολύ γέρος), ο οποίος έχει παρατήσει στα 30 του τις κομπίνες και ασχολείται για 20 χρόνια αποκλειστικά με τον τζόγο. Ευρισκόμενος σε οικονομικό αδιέξοδο, καταστρώνει μία τελευταία ληστεία σε καζίνο, συγκεντρώνοντας γύρω του λοιπές προσωπικότητες του υποκόσμου του Παρισιού.
Η υπόθεση δεν φαντάζει τυχαία οικεία, καθώς ενέπνευσε τα Ocean’s Eleven (1960, 2001), ενώ υπήρξε και ριμέικ το 2002 από τον Neil Jordan (The Good Thief). Το φιλμ παρουσιάζει μία ρεαλιστική εικόνα του Παρισιού με γυρίσματα (με φορητή κάμερα και jump cutting) στη Μονμάρτη, στη συνοικία Πιγκάλ, στη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Sacre Coeur) και σε δρόμους, μέρη και υπηρεσίες, που έχουν μείνει απαράλλαχτες μέχρι και σήμερα. Τα μέγιστα συνεισφέρουν οι δημιουργίες του Εβραίου ενδυματολόγου Ted Lapidus (1929-2008), ο οποίος ντύνει με ωραία κοστούμια και καπαρντίνες τους άντρες και με εντυπωσιακά ντεκολτέ τις γυναίκες. Ο Lapidus το 1969 σχεδίασε - κατά παραγγελία - το λευκό κοστούμι, που φορά ο John Lennon στο εξώφυλλο του Abbey Road (1969), αλλά και την Bag One σε 300 - υπογεγραμμένα από το Σκαθάρι - κομμάτια.
Η 17χρονη πρωταγωνίστρια Isabelle Corey (Anne) υπήρξε μοντέλο για τα περιοδικά Elle και Madame Figaro, πριν την ανακαλύψει ο Melville στην περιοχή Quartier Latin. Στην πρώτη της σκηνή την ακολουθεί όλο το κλισέ του Παρισιού: το ακορντεόν, ο μπερές, η φανέλα του ναύτη. Αν και κάνει ιδανικό ντεμπούτο στην ταινία, εγκατέλειψε το σινεμά μόλις το 1961, αφού δεν κατάφερε να απεκδυθεί τον ρόλο της όμορφης.
Συμμετέχουν οι Daniel Cauchy (1930-2020), Guy Decomble (1910-1964), Gerard Buhr (1928-1988), Claude Cerval (1921-1972), Howard Vernon (Delicatessen, 1991, 8/10) και Simone Paris (1909-1985), ενώ ακούγονται οι φωνές του σκηνοθέτη και του φωτογράφου Henri Decae (1915-1987). Στο φινάλε χρησιμοποιείται μία αφίσα της αγαπημένης των σεναριογράφων Juliette Greco (1927-2020).
Trivia:
- Στην ταινία ακούγεται τρεις φορές, και για λίγα δευτερόλεπτα, η μελωδία του τραγουδιού La vals des lilas (των Michel Legrand, Eddie Barclay και Eddy Marnay), που δέκα χρόνια αργότερα ηχογράφησε η Barbra Streisand στα γαλλικά (ακυκλοφόρητο) και δισκογράφησε στη γλώσσα της (στίχοι: Johnny Mercer)
- Άπαξ ακούγεται η ορχήστρα του συνθέτη Eddie Barclay στο τραγούδι του L’ enfant de la balle.
Η ταινία επανακυκλοφορεί στις 24 Ιουνίου 2021 στους θερινούς κινηματογράφους σινέ ΑΘΗΝΑΙΑ (Κολωνάκι), σινέ ΡΙΒΙΕΡΑ (Εξάρχεια) και σινέ ΖΕΦΥΡΟΣ (Πετράλωνα) με ολοκαίνουργιες ψηφιακές κόπιες από την Bibliotheque.
