Η πρώτη ταινία της σειράς («Ο πλανήτης των πιθήκων: Η εξέγερση», 2011) τελείωνε με τον εκπαιδευμένο πίθηκο «Σίζαρ» (Άντι Σέρκις) να ελευθερώνει τους συντρόφους του και να βρίσκουν καταφύγιο στη φύση. Όλα ξεκίνησαν με το ομώνυμο μυθιστόρημα (1963) του γάλλου Πιερ Μπουλέ (1912-1994), που εμπνέεται από την θεωρία του Δαρβίνου. Στους σεναριογράφους του φιλμ του 2011, Ρικ Τζάφα και Αμάντα Σίλβερ, προστίθεται τώρα ο Μαρκ Μπόμπακ («Γούλβεριν» 2013, «Ολική επαναφορά» 2012). Στην καρέκλα του σκηνοθέτη βρίσκεται ο Ματ Ριβς («Cloverfield» 2008, «Άσε το κακό να μπει» 2010), σεναριογράφος και συμπαραγωγός του «Σε επικίνδυνη τροχιά» του 2000. Ο σκηνοθέτης δίνει και έναν ρόλο (του «Αλεξάντερ») στον νεαρό πρωταγωνιστή του φιλμ του 2010 Κόντι Σμιτ-Μακφί («Ο Δρόμος» 2009).
Η υπόθεση μας μεταφέρει δέκα χρόνια μετά το τέλος της πρώτης ταινίας. Άνθρωποι και πιθηκοειδή έχουν να συναντηθούν δύο χρόνια. Τα ανθρωποειδή ζουν ειρηνικά στο δάσος με αρχηγό τον ελευθερωτή τους «Σίζαρ». Οι άνθρωποι ζουν σε μία αποικία στο Σαν Φρανσίσκο. Όσοι δηλαδή έχουν επιζήσει από έναν φονικό ιό, ως γενετικά άνοσοι. Δεν έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ψάχνουν για άλλους επιζήσαντες από την γρίππη των πιθήκων, όπως την έχουν ονομάσει. Οι άνθρωποι στην ταινία ζουν ουσιαστικά σαν τρωγλοδύτες, που είναι η επιστημονική ορολογία για τον χιμπαντζή. Έχουν φτάσει στο σημείο, που αναζητούν εναλλακτική πηγή ενέργειας σε ένα φράγμα βαθιά στο δάσος. Για αυτό στέλνουν μία αποστολή, μετά από εντολή του αρχηγού τους «Ντρέιφους» (Γκάρι Όλντμαν), που αποτελείται από τον «Μάλκολμ» (ο 45χρονος Τζέισον Κλαρκ του «White House Down» χρήζεται πρωταγωνιστής), την σύζυγό του «Έλι» (Κέρι Ράσελ), τον γιο του «Αλεξάντερ» και κάποιους άλλους ειδικούς. Η συνάντηση χιμπαντζήδων και ανθρώπων, μετά από χρόνια, είναι αναπόφευκτη.
Ουσιαστικά το φιλμ στηρίζεται στις αντιθέσεις ειρηνιστών-πολεμοχαρών και από τα δύο στρατόπεδα. Από την μία έχεις τον διαλλακτικό ηγέτη πιθήκων «Σίζαρ». Από την άλλη τον άστοχο ηγέτη ανθρώπων «Ντρέιφους». Έχεις τον ειρηνιστή υπαρχηγό «Μάλκολμ» και τον σφετεριστή του θρόνου των πιθήκων «Κόμπα» (ο Τόμπι Κέμπελ που ξεχώρισε ως πρεζόνι στο «RocknRolla» 2008), που ακόμα και το όνομά του παραπέμπει σε μάχη. Έχεις τον γιο «Αλεξάντερ», που αναπτύσσει μία φιλική σχέση με τον ουρακοτάγκο «Μόρις» (Κάριν Κονόβαλ). Και από την άλλη βρίσκεται ο ρατσιστής «Κάρβερ» (Κερκ Ασεβέδο) που θεωρεί τους πιθήκους κατώτερο είδος. Ο γιος του «Σίζαρ» ονόματι «Γαλανομάτης» (Νικ Θέρστον), ως νέος, είναι αναποφάσιστος. Άγεται και φέρεται μέχρι τελικά να επιλέξει στρατόπεδο. Ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον, που αποτελεί το σύμπαν το πιθηκοειδών. Όλα αυτά με την συνδρομή των οπτικών εφέ της εταιρείας «Πυροκίνηση» και των ηχητικών εφέ. Απολαμβάνεις τον ήχο των φυσικών φαινομένων όπως η βροχή και την εικόνα της φωτιάς. Το αγωνιώδες μουσικό θέμα του Μάικλ Τζιακίνο (Όσκαρ για το «Ψηλά στον Ουρανό» το 2010 και υποψηφιότητα για τον «Ρατατούη» του 2007) κορυφώνει την ένταση. Το σενάριο αναβιώνει σινεφίλ μνήμες με την τελική σκηνή μάχης, που θυμίζει επιτιθέμενους Ινδιάνους κατά έγκλειστων σε φρούριο καουμπόηδων. Απολαμβάνεις την ταινία σίγουρα, εφόσον συνειδητοποιείς ότι πας να δεις πλούσιο τρισδιάστατο θέαμα επιστημονικής φαντασίας. Αν αντιμετωπίσεις το φιλμ σαν κουλτουριάρικη απόδραση, την πάτησες. Η τρίτη ταινία ετοιμάζεται από τον ίδιο σκηνοθέτη, προκειμένου να κυκλοφορήσει το 2016.
Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό
