Κριτική του «Blinded by the light», μιας ταινίας που θα λατρέψουν οι 45άρηδες μουσικόφιλοι

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

Κριτική του «Blinded by the light»,
7/10

Η ταινία της Κενυάτισας σκηνοθέτιδας και σεναριογράφου, που ζει στο Λονδίνο, Gurinder Chadha (1960) (Bend It Like Beckham, 2002) εμπνέεται από τους στίχους και τις μουσικές του Bruce Sprinsteen και βασίζεται στην αληθινή ιστορία, που περιγράφεται στο βιβλίο του 2007 του καταξιωμένου Βρετανού δημοσιογράφου Sarfraz Manzoor Greetings from Bury Park (αναφορά στο πρώτο studio άλμπουμ του Bruce Sprinsteen Greetings From Asbury Park, N.J., 1973). Το σενάριο συνυπογράφει ο Paul Mayeda Berges (1968) και περιγράφει την ενηλικίωση του Πακιστανού Javed (o Viveik Kalra) στα τέλη των ‘80’ς στην πόλη Luton (50 χλμ. βορειοδυτικά του Λονδίνου), ωρίμανση που επέρχεται ταυτόγχρονα με την ανακάλυψη της μουσικής του The Boss από τον ανήλικο ήρωα.

Αν είσαι 45άρης και αγαπάς την μουσική, ταυτίζεσαι σε μεγάλο βαθμό με την ιστορία του Manzoor, που γεννήθηκε το 1971 και περιγράφει την περίοδο 1987-88 μέσα από τα δημοφιλή τραγούδια της εφηβείας του (κάποιες αναφορές κατατάσσονται εδώ: https://www.apotis4stis5.com/lists-f/26301-10-80s-pop-stars). Εκείνα τα χρόνια ο συγγραφέας λάτρεψε τον Sprinsteen, από δανεική κασέτα που πρωτάκουσε στο walkman του. Ο Manzoor δεν ξέχασε την πρώτη φορά, που ταυτίστηκε με τους στίχους του μουσικού, που έμελλε να γίνει ο αγαπημένος του (έκτοτε τον έχει δει πάνω από 150 φορές live). Παρόμοια και ο γράφων στην μετεφηβεία του λάτρεψε τις μουσικές της Barbra Streisand και για αυτό η θέαση του φιλμ αποτέλεσε μοναδική εμπειρία.

Η παραγωγή δεν είναι ξεκάθαρα μιούζικαλ, αν και φλερτάρει με το είδος. Επίσης δεν εξωραΐζει καταστάσεις. Είναι επίκαιρη, καθώς τονίζει τον ρατσισμό που υπέστη όλη η οικογένεια του συγγραφέα, αλλά και το bullying, που σημάδεψε τον ίδιο σε μία χώρα, που καθορίστηκε από την τρίτη και τελευταία πρωθυπουργική θητεία της Θάτσερ, ενώ το ακροδεξιό ναζιστικό κόμμα ασκούσε την παράλογη βία του, όπως κάθε θρασύδειλος μπούλης, κατά αυτών που ήταν αδύναμοι και δεν μπορούσαν να αντισταθούν. Διόλου τυχαίο που ο ήρωας θεοποιεί τον ακτιβιστή Bruce Sprinsteen (1949), υποστηρικτή των LGBT δικαιωμάτων, που στα lives φιλούσε ακομπλεξάριστα στο στόμα τον σαξοφωνίστα του Clarence Clemons (1942-2011), την θρυλική περίοδο της E Street Band. Η σκηνοθέτις δεν παραλείπει να σταθεί στο σημαντικό κομμάτι της σύγκρουσης του γιου με τον κοντόφθαλμο πατέρα, που ξαφνιάζει όταν δείχνει έτοιμος να χάσει το παιδί του χάριν του εγωισμού του. Μακάρι και οι σημερινοί νέοι να βρίσκουν δύναμη στους καλλιτέχνες της εποχής τους, όχι ως απάντηση στα προβλήματά τους, αλλά ως κίνητρο, για να βρουν δύναμή τους και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.

Πλην του καλού πρωταγωνιστή, το καστ περιλαμβάνει δύο νέα παιδιά από το Game of Thrones (τον Dean-Charles Chapman και την Nell Williams), ενώ τον - μέχρι σήμερα - κολλητό του ήρωα υποδύεται ο Aaron Phagura. Το σάουντρακ και ένα νέο τραγούδι (For You My Love) υπογράφει ο A.R. Rahman (Slumdog Millionaire, 2008).

Trivia: το Αφεντικό έδωσε το δικαίωμα για 17 τραγούδια του να συμπεριληφθούν στο φιλμ. Έτσι ακούγεται το I’ll Stand By You που είχε ηχογραφηθεί αρχικά για την πρώτη ταινία του Harry Potter.

Το φιλμ κυκλοφορεί στις 26 Σεπτεμβρίου 2019 από την Tanweer.