Από την Αναστασία Τσουκαλά
Είναι αλήθεια είναι, ότι δεν μου αρέσουν τα γούεστερν και είναι γεγονός ότι αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα σε δύο είδη σίγουρα δεν θα το επέλεγα. Τι γίνεται όμως όταν σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Quentin Tarantino; Περιμένεις την ημερομηνία προβολής της ταινίας «Οι μισητοί 8» στις αίθουσες του κινηματογράφου. Ο Tarantino καταφέρνει να μου ξυπνήσει μουσικές αναμνήσεις, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τραγούδια που έχει επενδύσει στα φιλμ του έχουν ακουστεί και χρησιμοποιηθεί και σε άλλες παλαιότερες ταινίες. Κι ίσως αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας του μιας και ο ίδιος έκρινε ως θεατής την επιτυχία προηγούμενων soundtrack. Είναι ξεκάθαρη η επιρροή του Bernard Herrman, συνθέτη που είχε συνεργαστεί ο Alfred Hitchcock στις ταινίες του Psycho, North by Northwest, The Man Who Knew Too Much, και Vertigo καθώς και του Luis Bacalov.
Το τραγούδι Twisted Nerve του Herrman και αντίστοιχα The Grand Duel Parte Prima του Bacalov χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Kill Bill 1.
Κι έχοντας αδυναμία στα κλασικά ακούσματα δεν θα μπορούσα να ξεχάσω την συμμετοχή του Ennio Murricone στη ταινία “Inglorious Bastards” με το The Verdict [Dopo la Condanna] που είχε ήδη ακουστεί παλαιότερα στο film “La Resa dei conti”. Η συνεργασία αυτή θα επαναληφθεί με την ταινία που βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες σε λίγες μέρες «Hateful Eight».
Το τραγούδι της Shivarre «Goodnight moon» είχε δοκιμαστεί νωρίτερα σε μια γαλλική ταινία το 2002 «Monique», αλλά δεν είχε καταφέρει να ακουστεί τόσο όσο στο soundtrack του Kill Bill όπου ουσιαστικά έγινε γνωστό στο ελληνικό κοινό δύο χρόνια αργότερα.
Έβλεπα για ακόμα μια φορά την ταινία Death Proof και άκουγα το τραγούδι «Chick habit», αναρωτήθηκα αν είχε χρησιμοποιηθεί κι αυτό πιο παλιά...Με λίγο ψάξιμο, βρήκα πως είχε επιλεγεί το 1999 στην ρομαντική κομεντί “But i’m a cheerleader” του Jamie Βabbit.
Από τα soundtrack όμως που αγάπησα ήταν από την τελευταία ταινία του “Django Unchained”. Θα ξεχώριζα το “Freedom” που γράφτηκε ειδικά για την ταινία καθώς επίσης το “Nicaragua” και “Trinity (titoli)” αντίστοιχα από τις ταινίες “Under Fire ” και “They call me Trinity”.
ΥΓ. Στην τωρινή ταινία βέβαια δεν λείπουν πάλι παρεμβάσεις άλλων καλλιτεχνών, ή εγκιβωτισμοί τραγουδιών (χρησιμοποιώντας έναν λογοτεχνικό όρο) όπως το Apple Blossom των The White Stripes,
ή το There Won’t Be Many Coming Home του Roy Orbison
