Ο Mark Lanegan, ο οποίος ακολούθησε μια μακρά θητεία ως τραγουδιστής για το proto-grunge συγκρότημα Screaming Trees με μια διακεκριμένη καριέρα ως παθιασμένος σόλο τραγουδιστής-τραγουδοποιός και περιπετειώδης συνεργάτης με τους Queens of the Stone Age και άλλους, πέθανε. Η αιτία θανάτου δεν ανακοινώθηκε, αν και πέρυσι λέγεται ότι έπασχε από Covid-19 και νεφρική νόσο. ήταν 57.
Το 1985, ο Lanegan ήταν ήδη αλκοολικός και σαν ανήλικος είχε συλληφθεί αρκετές φορές. Έλενσμπουργκ, Ουάσινγκτον — είναι μια μικρή αγροτική πόλη νοτιοανατολικά του Σιάτλ όπου γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1964 — όταν ξεκίνησε ένα συγκρότημα με τους γιους του αφεντικού του, τον κιθαρίστα Γκάρι. Ο Λι Κόνερ και ο μπασίστας Βαν Κόνερ.
Με τον Lanegan να είναι ο επιβλητικός βαρύτονος ηγέτης τους, οι Screaming Trees ήταν μια ψυχεδελική μπάντα, της οποίας τα βαρύτατα πρώιμα άλμπουμ προέβλεπαν την έκρηξη του grunge rock στην πολιτεία της Ουάσιγκτον. Οι δίσκοι που τραβούν την προσοχή για την πανκ δισκογραφική SST Records της Νότιας Καλιφόρνια προλόγισαν ένα συμβόλαιο μεγάλης δισκογραφικής με την Epic.
Το ντεμπούτο του γκρουπ "Uncle Anesthesia" περιείχε το σινγκλ "Nearly Lost You"; Το τραγούδι που εμφανίστηκε στην ταινία του Cameron Crowe το 1992 "Singles" και το διπλά πλατινένιο soundtrack του, έδωσε το συγκρότημα στην εθνική προβολή.
Μέχρι εκείνη την εποχή, ο Lanegan είχε ξεκινήσει και σόλο καριέρα: Το ντεμπούτο του στην Sub Pop το 1990 "The Winding Sheet" περιλάμβανε εμφανίσεις από τον Kurt Cobain και τον Krist Novoselic των Nirvana (ο οποίος αργότερα θα ερμήνευε τη διασκευή του Lanegan στο "Where Did You Sleep Last Night" του Lead Belly » στην εμφάνισή τους στο «MTV Unplugged»).
Στη συλλογή του 2017 με στίχους "I Am the Wolf", ο Lanegan βγάζει μια λίστα καλλιτεχνών που επηρέασαν τη μουσική αυτού του άλμπουμ - συμπεριλαμβανομένων του φίλου και είδωλου του Jeffrey Lee Pierce από τους Gun Club, Leonard Cohen, John Cale, Nick Cave και Ian Curtis. των Joy Division — η επίδραση των οποίων θα γινόταν επανειλημμένα κατά τη διάρκεια μιας 30χρονης σόλο καριέρας.
Ακολούθησε το σόλο ντεμπούτο του με τρεις ακόμη χαμηλών τόνων κυκλοφορίες, στις οποίες συμμετείχαν ο κιθαρίστας Mike Johnson (Dinosaur Jr.) και μια σειρά από αξιόλογους του Σιάτλ grunge «Whisky for the Holy Ghost» (1994), «Scraps at Midnight» (1998) και τη συλλογή διασκευών «I'll Take Care of You» (1998).
Η συγγραφή της περιόδου του Lanegan αντανακλούσε τη συνεχιζόμενη μάχη του με τα ναρκωτικά: Το 1997, με τη βοήθεια του Musicians Assistance Program, μπήκε σε κέντρο απεξάρτησης στη Νότια Καλιφόρνια για τους εθισμούς του στην ηρωίνη και το κρακ μετά από μια περίοδο έλλειψης στέγης. Η συνεχιζόμενη σύγκρουσή του με τον Gary Lee Conner, η οποία συχνά εξελίχθηκε σε φυσικές διαμάχες, οδήγησε τελικά στη διάλυση των Screaming Trees το 2000.
Αμέσως μετά τον χωρισμό, ο Lanegan εμφανίστηκε ως τραγουδιστής στο "Rated R", την πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος Queens of the Stone Age από τη Νότια Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Josh Homme, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως κιθαρίστας σε περιοδείες των Screaming Trees στα τέλη της δεκαετίας του '90. Συνέχισε για να εμφανιστεί σε τέσσερα ακόμη άλμπουμ των Queens και δημιούργησε στενούς δεσμούς με άλλους του "desert rock" της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των Chris Goss of Masters of Reality, Dave Catching, Nick Oliveri και του πολυοργανίστα των Queens, Alain Johannes,
Ενώ ο Lanegan κυκλοφόρησε δύο σόλο δίσκους στις αρχές της νέας χιλιετίας - το συγκινητικό, λιτό "Field Songs" (2001) και το μπερδεμένο "Bubblegum" (2004) - μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του επικεντρώθηκε σε συνεργασίες.
Ηχογράφησε τρία άλμπουμ με την τραγουδίστρια Isobel Campbell του σκωτσέζικου συγκροτήματος Belle & Sebastian. Ασχολήθηκε με τη συνεχιζόμενη δουλειά στο side project του αρχηγού των Αfghan Whigs, Greg Dulli, τους Twilight Singers, και συνεργάστηκε με τον τραγουδιστή-κιθαρίστα υπό τη ρουμπρίκα Gutter Twins για ένα άλμπουμ στην Sub Pop Εμφανίστηκε ως τραγουδιστής σε δύο άλμπουμ του ηλεκτρονικού ντουέτου Soulsavers το 2007 και το 2009.
Έτσι, οκτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του "Bubblegum", ο Lanegan επέστρεψε στη σόλο δουλειά με το συναρπαστικό και ηχητικά εκλεκτικό "Blues Funeral", μια μοναδική κυκλοφορία για την 4AD της Αγγλίας. Ακολούθησε μια μακρά σχέση με την Heavenly Recordings του Ηνωμένου Βασιλείου. Ξεκινώντας με το άλμπουμ με διασκευές «Imitations», η εταιρεία κυκλοφόρησε πέντε ηχητικά διαφορετικά άλμπουμ μεταξύ 2013 και 2020. Αν και έτυχαν περιορισμένης προσοχής στις ΗΠΑ, αυτές οι κυκλοφορίες - οι οποίες είχαν επιρροές που κυμαίνονταν από ποπ και κάντρι μέχρι ντίσκο και κραουτρόκ - έκαναν τον μουσικό έναν ερμηνευτή που θαυμάζονταν πολύ στην Αγγλία, όπου η δουλειά του εμφανιζόταν συνήθως στα charts.
