Ο θρύλος των Μπάγερν Μονάχου και εθνικής Γερμανίας, Γκερντ Μίλερ, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 75 ετών.
Ο Γκέρχαρντ «Γκερντ» Μύλερ (γερμανικά : Gerhard "Gerd" Müller, γεννήθηκε 3 Νοεμβρίου 1945) ήταν πρώην διεθνής Γερμανός ποδοσφαιριστής. Αναδείχθηκε σε έναν από τους καλύτερους επιθετικούς] και τους δεινότερους σκόρερ όλων των εποχών. Οι πολλαπλοί τίτλοι και διακρίσεις σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο τον κατατάσσουν στους σημαντικότερους του αθλήματος όλων των εποχών. Στις εκλογές της IFFHS για την ανάδειξη των καλύτερων του 20ού αιώνα κατέλαβε την 13η θέση.
Από το 1966 αποτέλεσε σταθερό μέλος της Εθνικής Δυτικής Γερμανίας, με την οποία αγωνίστηκε ως το 1974 και πέτυχε 68 τέρματα σε 62 εμφανίσεις, με τον αριθμό των γκολ να είναι εθνικό ρεκόρ για 40 χρόνια.[39][40] Έκανε το ντεπούτο του στις 12 Δεκεμβρίου 1966 στον αγώνα απέναντι στην Τουρκία (2–0), ενώ στη δεύτερη εμφάνισή του σημείωσε 4 τέρματα με την Αλβανία (6–0), για την προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1968.Σημείωσε οκτώ χατ-τρικ σε διεθνείς αγώνες, η δεύτερη καλύτερη επίδοση στον κόσμο μέχρι τότε. Με την εθνική κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974. Στα παιχνίδια του με την εθνική γνώρισε 45 νίκες, 9 ισοπαλίες και μόνο 8 ήττες. Το προσωνύμιο «βομβαρδιστής του έθνους» (Der bomber der nation) δεν άργησε να έρθει. Με τα 68 τέρματα παραμένει στους 25 πρώτους όλων των εποχών έχοντας την τρίτη καλύτερη αναλογία γκολ ανά αγώνα από όλους τους άλλους.
Το 1970 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού με 10 γκολ σημειώνοντας δύο συνεχόμενα χατ-τρικ απέναντι στη Βουλγαρία και το Περού και τιμήθηκε με τη Χρυσή Μπάλα ως καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη.Ο «βομβαρδιστής του έθνους» σημείωσε το γκολ της νίκης απέναντι στην Αγγλία στον προημιτελικό (3–2 στην παράταση) και ήταν από τους πρωταγωνιστές του δραματικού ημιτελικού με την Ιταλία που έμεινε στην ιστορία ως ο «αγώνας του αιώνα».Ο ημιτελικός άρχισε με την Ιταλία να ανοίγει το σκορ από πολύ νωρίς και τη Γερμανία να μη παραδίδει τα όπλα μέχρι τα λεπτά των καθυστερήσεων όταν ισοφάρισαν σε 1–1 και οδήγησαν τον αγώνα στην παράταση. Μέχρι τότε οι Γερμανοί είχαν παράπονα από τον Μεξικανό διαιτητή. Ο Μύλερ στα πρώτα λεπτά της παράτασης, απαλλαγμένος από το σκληρό μαρκάρισμα του αμυντικού Ροζάτο, ο οποίος είχε αντικατασταθεί, δίνει το προβάδισμα στο σκορ για τη Γερμανία, αλλά η χαρά δεν διαρκεί πολύ. Ο Μπούρνιτς θα ισοφαρίσει σε 2–2, με το διαιτητή να συνεχίζει να παίζει φιλικά τους Ιταλούς και να αγνοεί ένα φάουλ πριν ο Λουίτζι Ρίβα κάνει το 3–2. Πέντε λεπτά αργότερα ο Μύλερ ισοφαρίζει σε 3–3, αλλά χρειάστηκαν μόλις 14 δευτερόλεπτα για να πετύχει το 4–3 ο Τζιάνι Ριβέρα, καθώς κανένας Γερμανός ποδοσφαιριστής δεν ήρθε σε επαφή με την μπάλα από την σέντρα και μέχρι αυτή να καταλήξει για τέταρτη φορά στα δίχτυα.
Πρώτος σκόρερ ήταν και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972, όπου με τα καθοριστικά γκολ σε ημιτελικό (με το Βέλγιο 2–1, και τα δύο τέρματα) και στον τελικό (με την Σοβιετική Ένωση 3–0, σημείωσε αλλά δύο) έδωσε τον τίτλο στη εθνική του ομάδα.[50] Η εντυπωσιακή του παρουσία εκείνη τη χρονιά του έδωσε τη δεύτερη θέση στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή.Καθοριστικός ήταν και ο ρόλος του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, όπου σημείωσε τέσσερα τέρματα, εκ των οποίων το μοναδικό του ημιτελικού απέναντι στην Πολωνία και το νικητήριο του τελικού απέναντι στην Ολλανδία (2–1). Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ήταν πρώτος σκόρερ σε 18 επίσημες διοργανώσεις.
Αν υπολογιστούν και τα 80 τέρματα σε 64 αγώνες που σημείωσε σε αγώνες του Κυπέλλου Γερμανίας (2 στο Süddeutscher Pokal και 78 στο DFB-Pokal - και αυτή η επίδοση είναι ακατάρριπτο εθνικό ρεκόρ), ο Μύλερ συνολικά στην καριέρα του σημείωσε 735 τέρματα σε 793 επίσημα παιχνίδια. Σύμφωνα με την RSSSF (Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation), ο αριθμός των γκολ που σημείωσε συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών είναι 1.483 σε 1.226 αγώνες.[30] Ο αριθμός αυτός είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του Πελέ και σε λιγότερους μάλιστα αγώνες. Με αυτά τα στατιστικά στοιχεία το 1.000ό γκολ της καριέρας του ήταν και το σημαντικότερο, αυτό στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου με την Ολλανδία, που έδωσε και το τρόπαιο στη γηπεδούχο Δυτική Γερμανία. Αυτή ήταν και η τελευταία εμφάνισή του με την Εθνική ομάδα. Έτσι έφτασε τα 14 γκολ σε αγώνες τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου, αριθμός που κατέρριπτε την επίδοση του Γάλλου Ζυστ Φονταίν από το 1958
