Euro 2021: Θέλουμε να κερδίσουν οι καλύτεροι, όχι με ψεύτικα πέναλτι, laser ή 2 μπάλες

Αγγλία ή Ιταλία; όλος ο πλανήτης σήμερα στις τηλεοράσεις για την πετυχημένη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού κυπέλλου που τόνωσε το ενδιαφέρον των φιλάθλων και έφερε μετά από καιρό αρκετό κόσμο στα γήπεδα.

Σε ένα τελικό με 2 τόσο μεγάλες ομάδες τα πάντα μπορεί να κριθούν από την τύχη ή μία λάθος στιγμή, θα θέλαμε να κερδίσει ο καλύτερος και θα δίναμε ένα μικρό προβάδισμα στην Ιταλία που δύσκολα θα χάσει από αυτήν την Αγγλική ομάδα, έστω και αν παίζει στο Λονδίνο, οι Άγγλοι πάντως έχουν πάθει πλάκα, ένα είναι σίγουρο, κερδίσουν ή χάσουν, στο πάρτι θα συμμετάσχει και ο κορονοϊός, με την έναρξη του κυπέλλου έχουν αυξηθεί σημαντικά τα κρούσματα μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού.

Κώστας Ζουγρήε

Παλιές... πληγές, πολιτικές διαφωνίες ή ακόμη και η υποτιθέμενη αλαζονεία των Αγγλων φιλάθλων, είναι μερικές από τις αιτίες, που οδηγούν αρκετούς φιλάθλους της Ουαλίας, της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, να υποστηρίξουν την Ιταλία και όχι την Αγγλία στον αυριανό (11/7, 22:00) τελικό του EURO 2020.

Ενώ ολόκληρη η Αγγλία πανηγύρισε έξαλλα την Τετάρτη (7/7) μετά την πρόκριση στον τελικό του τουρνουά -για πρώτη φορά μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ το 1966- οι ποδοσφαιρόφιλοι στις γειτονικές χώρες, έδειξαν λιγότερο ενθουσιασμό.

«Το να ζητάς από τους φιλάθλους της Ουαλίας να στηρίξουν την Αγγλία είναι σαν να ζητάς από τους οπαδούς της Έβερτον να στηρίξουν την Λίβερπουλ», έγραψε στο Twitter ο αθλητικός συντάκτης, Τομ Γουίλιαμς και πρόσθεσε: «Κι΄αυτό, επειδή η Αγγλία είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Ουαλίας, σε αθλητικούς όρους. Ναι, είναι μια ωραία ομάδα, με έναν καλό προπονητή, αλλά δεν μπορείτε να υποστηρίξετε τους αντιπάλους σας».

Ενδεικτικά είναι τα αποτελέσματα σχετικής δημοσκόπησης, που διεξήχθη διαδικτυακά για λογαριασμό της «Good Morning Britain» και σύμφωνα με την οποία το 63% των φιλάθλων στην Σκωτία, στην Ουαλία και στην Βόρεια Ιρλανδία, θα υποστηρίξουν την Ιταλία στον τελικό.

«Η Ουαλία υπέστη αιώνες καταπίεσης από την Αγγλία και η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον μας σκέφτεται μόνο όταν έχει χρόνο», δήλωσε χαρακτηριστικά η δημοσιογράφος Λόρα Κέμπ στο «Wales Online» και συνέχισε: «Χωρίς να ξεχνάμε αυτούς τους « Νεάντερταλ» που λεηλατούν μπαρ και μέρη όπου κι αν πάνε».

Από την πλευρά τους, οι Αγγλοι αντιδρούν, υποστηρίζοντας ότι δυστυχώς κρίνονται για τους πιο ακραίους οπαδούς τους και ότι αυτό που θεωρείται ως αλαζονεία, είναι στην πραγματικότητα μόνο ένας τρόπος να ενθαρρύνουν την ομάδα τους.

Στην καρδιά των... κατηγοριών το γνωστό σύνθημα-τραγούδι «Το ποδόσφαιρο έρχεται σπίτι», ένα τραγούδι που ηχογραφήθηκε για το EURO 1996 και το οποίο τραγουδούν συχνά-πυκνά οι Αγγλοι φίλαθλοι. Γεγονός που θεωρείται ως μία πολύ αλαζονική διατύπωση, δεδομένης της επαναλαμβανόμενης αποτυχίας της Αγγλίας σε μεγάλα τουρνουά, τα τελευταία 55 χρόνια!

«Το ποδόσφαιρο επιστρέφει στο σπίτι; Δεν το νομίζω», σχολίασε ο Σκωτσέζος θρύλος της Λϊβερπουλ, Γκρέϊαμ Σούνες, ενώ σε ανάλογο ύφος ο Δανός τερματοφύλακας, Κάσπερ Σμάϊχελ, υποστήριξε με αρκετή δόση ειρωνίας: «Ήταν ποτέ στο σπίτι; Έχετε κερδίσει ποτέ»;

Παρ΄ όλα αυτά, το τραγούδι του συγκροτήματος «The Lightning Seeds» είναι στην πραγματικότητα το αντίθετο από τα συνηθισμένα τραγούδια των φανατικών φιλάθλων, καθώς αναφέρεται σε «ένα όνειρο που ποτέ δεν γίνεται πραγματικότητα, στην δόξα του παρελθόντος και στις χαμένες ευκαιρίες», όπως εξηγεί ο οικοδεσπότης του BBC, Νταν Γουόκερ στο Twitter: «Είναι ένα τραγούδι για μια ελπίδα που, παρά τον πόνο, δεν θα εξαφανιστεί ποτέ».

Και την ώρα που οι τέσσερις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι στην ευχάριστη θέση να υποστηρίξουν την κοινή τους ομάδα όταν αγωνίζονται υπό μία σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η... ατομική συμμετοχή τους σε τουρνουά ποδοσφαίρου υπογραμμίζει πολιτικούς διαχωρισμούς και διαφορετικές «ταυτότητες», που επιδεινώνονται από το Brexit.

Για τις τρεις μικρότερες χώρες, η Αγγλία, με 56 εκατομμύρια κατοίκους και έδρα της κεντρικής εξουσίας, ενσαρκώνει τον συντηρητισμό, την αποικιοκρατία και τους αιώνες καταπίεσης.

Βλέποντας τον πρωθυπουργό, Μπόρις Τζόνσον ή την υπουργό Εσωτερικών, Πρίτι Πάτελ να φορούν μπλουζάκια της Αγγλίας, ισχυριζόμενοι ότι εκπροσωπούν την βρετανική κυβέρνηση, ο Σκωτσέζος τηλεοπτικός παρουσιαστής, Στιούαρτ Κόσγκροουβ... πνίγεται, πεπεισμένος ότι «δεν θα είχαν κάνει τόσα πολλά εάν υπήρχε η Σκωτία στο τουρνουά».

Στον αντίποδα, με ιδιαίτερα θετικό πρόσημο, αντιμετωπίζεται η στάση της εθνικής Αγγλίας ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις ή τις διακρίσεις λόγω φύλου, καθώς πριν από κάθε αγώνα, οι διεθνείς γονατίζουν εκφράζοντας την στήριξη τους σε ανάλογες δράσεις.

Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε τον πρωταθλητή Ευρώπης, που θα... διαδεχθεί στον «θρόνο» της ποδοσφαιρικής «γηραιάς ηπείρου», την Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος και του Κριστιάνο Ρονάλντο.

Στον αποψινό (22:00) τελικό του EURO 2020, αναμετράται ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, με το... καλύτερο αουτσάϊντερ. Πρόκειται για χαρακτηρισμούς, που προέκυπταν πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, δεδομένου ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες, το πρόγραμμα ευνοούσε την Αγγλία (σ.σ. καθώς θα έδινε το πολύ δύο δύσκολα ματς μέχρι τον τελικό), ενώ η Ιταλία είχε δώσει δείγματα γραφής από την προκριματική φάση, όμως η απειρία της πλειονότητας των «ατζούρι», προκαλούσε προβληματισμό.

Προϊόντος του χρόνου και καθώς εξελισσόταν η διοργάνωση, τα «τρία λιοντάρια» και η «αρμάδα» του Ρομπέρτο Μαντσίνι, απέδειξαν ότι δικαίως θα διεκδικήσουν απόψε το τρόπαιο.

Οι Ιταλοί πέρασαν... αλώβητοι την φάση των ομίλων με τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες και ελκυστικό ποδόσφαιρο σε γενικές γραμμές. Αναλόγως κινήθηκαν και οι Αγγλοι, καθώς πήραν την πρώτη θέση του ομίλου τους, με δύο νίκες και μία «λευκή» ισοπαλία.

Στην πορεία τους μέχρι τον τελικό, οι παίκτες του Γκάρεθ Σαουθγκέϊτ, χρειάσθηκαν μία φορά την παράταση (στο 2-1 επί της Δανίας στον ημιτελικό), ενώ οι συνάδελφοι τους από την Ιταλία, πήραν μία πρόκριση στον επιπλέον χρόνο (2-1 επί της Αυστρίας στους 16) και μία στα πέναλτι (4-2 την Ισπανία, κ.α. 1-1) στον ημιτελικό.

Οι διεθνείς του Μαντσίνι, παραμένουν αήττητοι από τον Σεπτέμβριο του 2018 και μετρούν 33 αγώνες χωρίς ήττα (σ.σ. 27 νίκες), έχουν καλύτερη επίθεση (12 γκολ), αλλά προέρχονται από τρεις αγώνες όπου δέχτηκαν γκολ. Από την πλευρά τους, οι «οικοδεσπότες» βασίζονται σε μια εξαιρετική αμυντική λειτουργία, δεδομένου ότι δέχθηκαν μόλις ένα γκολ και αυτό από εκτέλεση φάουλ, στον ημιτελικό με την Δανία.

Η πορεία των δύο φιναλίστ μέχρι τον τελικό, είναι η εξής:

ΙΤΑΛΙΑ

Ομιλοι

3-0 την Τουρκία

3-0 την Ελβετία

1-0 την Ουαλία

Φάση των 16 : 2-1 την Αυστρία (παρ, κ.α. 1-1)

Προημιτελικός : 2-1 το Βέλγιο

Ημιτελικός : 4-2 την Ισπανία (στα πέναλτι, κ.α. και παρ. 1-1)

Αποτελέσματα : Πέντε νίκες και μία ισοπαλία, με γκολ 12-3

ΑΓΓΛΙΑ
Ομιλοι
1-0 την Κροατία
0-0 με την Σκωτία
1-0 την Τσεχία
Φάση των 16 : 2-0 την Γερμανία
Προημιτελικός : 4-0 την Ουκρανία
Ημιτελικός : 2-1 την Δανία (παρ, κ.α. 1-1)
Αποτελέσματα : Πέντε νίκες και μία ισοπαλία, με γκολ 10-1.

Στο παρελθόν οι δύο αντίπαλοι έχουν συναντηθεί 27 φορές με την «σκουάντρα ατζούρα» να μετρά 11 νίκες και την Αγγλία οκτώ, ενώ οκτώ ματς έχουν λήξει χωρίς νικητή.

Για πρώτη φορά, συναντήθηκαν στις 13 Μαϊου 1933 σε φιλικό αγώνα που έληξε ισόπαλος 1-1, ενώ με το ίδιο σκορ, ολοκληρώθηκε και η τελευταία αναμέτρηση τους, που διεξήχθη -επίσης σε φιλικό επίπεδο- στις 27 Μαρτίου 2018. Οσον αφορά στην νίκη με το μεγαλύτερο εύρος στο σκορ, σημειώθηκε στις 16 Μαϊου 1948, όταν οι Αγγλοι, συνέτριψαν με 4-0 τους Ιταλούς.

Τέλος, οι επιτυχίες των δύο «μονομάχων» σε διεθνές επίπεδο, έχουν μεγάλη... απόσταση, καθώς οι Αγγλοι έχουν κατακτήσει μόλις ένα τρόπαιο (σ.σ. το Μουντιάλ του 1966), ενώ οι Ιταλοί, μετρούν τέσσερα παγκόσμια κύπελλα (1934, 1938, 1982, 2006), δύο χαμένους τελικούς σε Μουντιάλ (1970, 1994), ένα EURO (1968) και δύο ήττες σε τελικό EURO (2000, 2012).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΑΠΕ-ΜΠΕ