Πέθανε ο Κώστας Βλασιάδης, κιθαρίστας των Μονκς, Blow Up, (μαζί με Νίκο Παπάζογλου)

Ήταν μαζί με τον Νίκο Παπάζογλου το 1967 στους Blow Up, πριν, από το 1965 έπαιζε στους Monks

Βασίλης Παπαβασιλείου,Σαράντης Κασσάρας,Νίκος Παπάζογλου,Κώστας Βλασιάδης,Γιώργος Τσαβδαριδης και Ρούλης Πυριλης.

Μέλη: Νίκος Παπάζογλου:τραγούδι - Κώστας Βλασιάδης:κιθάρα - Βασίλης Παπαβασιλείου: μπάσο - Σαράντης Κασσάρας:όργανο - Γιώργος Κολωνης:Άλτο σαξόφωνο - Ρούλης Πυριλης:ντραμς.

Σχήμα στο οποίο μαζεύτηκε όλη αφρόκρεμα της μουσικής συμπρωτεύουσας και σίγουρα αποτελεί μεγάλη απώλεια για τη σκηνή το γεγονός ότι το εξαιρετικό αυτό σύνολο δεν άφησε κάποιο δισκογραφικό δείγμα στο διάστημα το οποίο λειτούργησε.

Η μπάντα δημιουργήθηκε σε μία περίοδο όπου η soul άρχισε να ανοίγει τα πλοκάμια της μια της στην εγχώρια αγορά και η ίδρυση της δεν χαρακτηρίστηκε άπλα μόνο σαν μια ευχάριστη έκπληξη αλλά αποτελούσε μία συγκλονιστική εμπειρία για το χώρο αφού το βασικό της φίλτρο είχε σαν βάση τα πνευστά, το r’n’b και τη μαυρη μουσικη.

Mε τον Νίκο Παπάζογλου στα φωνητικά. που τότε ήταν καθαρά αφοσιωμένος στη ροκ σκηνή, ξεκίνησαν σε γνωστό κλάμπ τις πρώτες τους εμφανίσεις και αμέσως η φημη τους ξαπλώθηκε σ' όλη τη πόλη . Ο θόρυβος αυτός γύρω από τη μπάντα ήταν απόλυτα δικαιολογημένος αφού η δύναμη και ο ρυθμός της υπήρξε πρωτόγνωρος και μοναδικός γιατα μέχρι τότε δεδομένα της εποχής. .

Λίγο μετά τα πρώτα τους λάϊβ το σχήμα αυξήθηκε σε εννιαμελες με τη προσθήκη του Νίκου Αρχοντή στα πνευστά, του Σπύρου Παπαδόπουλου στη τρομπέτα, του Γιώργου Τσαβδαριδη στο άλτο και του Βαγγέλη Κουτσοτόλη (πρώην Ολύμπιανς) στο σαξόφωνο που πήρε τη θέση του Κολώνη και ο ήχος τους πλέον άγγιζε τα όρια του περφεξιονισμού. Μια τέτοια όμως πολυμελής ένωση, κάτι το πρωτοφανές για το χώρο, ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να επιβιώσει κυρίως λόγω των αυξημένων οικονομικών υποχρεώσεων και έτσι στις αρχές της επόμενης χρονιάς παρά τη μεγάλη αποδοχή που είχαν από το κοινό, υποχρεώθηκαν να δώσουν ένα τέλος στο φιλόδοξο αυτό εγχείρημα.