Οι «Γιατροί του Κόσμου», εξηγούν πώς αντιδρά το σώμα σε μια απεργία πείνας:
«Ο αντίκτυπος στην κατάστασης της υγείας των απεργών πείνας μπορούμε να πούμε πως διακρίνεται σε 5 φάσεις:
Την αρχική φάση με διάρκεια 24 μέχρι 72 ώρες, όπου ο ανθρώπινος οργανισμός εξαντλεί την γλυκόζη με κύρια συμπτώματα την υποχώρηση της πείνας και με προσωρινή μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα τα οποία μετά από λίγες μέρες μπορεί να επανέλθουν σε ισορροπία εφόσον δεν ενυπάρχει μεταβολικό σύνδρομο.
Την φάση της κέτωσης από την τρίτη ημέρα έως αρκετές εβδομάδες όπου το ήπαρ (συκώτι) αρχίζει να διασπά το σωματικό λίπος σε κετόνες για την παραγωγή ενέργειας, τροφοδοτώντας τον εγκέφαλο και άλλους ιστούς. Με κύριες εκδηλώσεις την συναισθηματική αστάθεια, τους επίμονους πονοκεφάλους, έντονη ζάλη και σταδιακή ληθαργία.
Την φάση των σοβαρών επιπλοκών μετά από περίπου 15 ημέρες αποχής από τη λήψη τροφής όπου ο οργανισμός εμφανίζει σοβαρό κίνδυνο χαμηλής θειαμίνης και ενδεχόμενα νευρολογικά προβλήματα όπως η γνωστική δυσλειτουργία, η απώλεια όρασης και έλλειψη κινητικών δεξιοτήτων, παράλληλα με τη σωματική αδυναμία, για παράδειγμα ο απεργός πείνας έχει δυσκολία στο να σταθεί όρθιος και να έχει τον έλεγχο του κινητικού συντονισμού των άκρων.
Την φάση από την τρίτη εβδομάδα έως και αρκετούς μήνες από την έναρξη της απεργίας, που εμφανίζονται οι μόνιμες βλάβες και το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Μετά από περισσότερο από ένα μήνα η σημαντική απώλεια του αρχικού σωματικού βάρους μπορεί να αγγίζει το 18 – 20%, ενώ η λειτουργία των ζωτικών οργάνων να είναι περιορισμένη και ο οργανισμός να εμφανίζει δυσκολία στην κατάποση, δυσκολία στην αναπνοή ακόμη και εμφάνιση ανεπάρκειας οργάνων με πιθανές τις νευρολογικές και αισθητηριακές απώλειες όπως η απώλεια της ακοής και της όρασης. Επιπρόσθετα ο επιβαρυμένος οργανισμός είναι ευάλωτος στις ψυχολογικές αλλαγές, ενδέχεται να εκδηλωθούν συμπτώματα όπως η σύγχυση και η επιθετική συμπεριφορά.
Από το 247News
