Ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει η γαλλική ηλεκτρονική μουσική να αναγνωριστεί από την UNESCO
Ο πρόεδρος Μακρόν ζήτησε την ένταξη του έργου του Daft Punk και άλλων πρωτοπόρων της γαλλικής ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής σκηνής στο μητρώο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco
Ο πρόεδρος Μακρόν ζήτησε την ένταξη του έργου του Daft Punk και άλλων πρωτοπόρων της γαλλικής ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής σκηνής στο μητρώο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Η electro μουσική με επιρροές από funk και disco, γνωστή ως French Touch, η οποία αναδύθηκε από τη σκηνή των παρισινών κλαμπ τη δεκαετία του 1990, χρήζει αναγνώρισης από τον πολιτιστικό βραχίονα του ΟΗΕ ως «άυλο» αγαθό, το οποίο θεωρείται σημαντικό για την ανθρωπότητα, δήλωσε ο Μακρόν. Ο πρόεδρος κατάφερε ήδη να εντάξει τη μπαγκέτα και την ορειβασία στις Άλπεις στον κατάλογο της Unesco. Τα μουσικά είδη που περιλαμβάνονται ήδη στον κατάλογο περιλαμβάνουν την τζαμαϊκανή reggae, τη μουσική ιρλανδικής άρπας και το κουβανέζικο bolero.
Σε ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε το Σαββατοκύριακο με αφορμή την ετήσια Fete de la musique, ο Μακρόν σημείωσε ότι το παράρτημα της Unesco στη Γερμανία προσέθεσε στον εθνικό της κατάλογο για το 2023 τη μουσική και τον χορό techno του Βερολίνου της δεκαετίας του 1980 - αν και ο διεθνής οργανισμός δεν την έχει ακόμη εγκρίνει. Η γαλλική εκδοχή της δεκαετίας του 1990, που συνδέεται επίσης με την Air και τους DJ Μπομπ Σινκλέρ και Ντέιβιντ Γκέτα, ήταν εξίσου αξιόλογη με τη γερμανική, δήλωσε ο Μακρόν. «Θα το επιτύχουμε κι αυτό. Αγαπώ τη Γερμανία. Άλλωστε, γνωρίζετε πόσο φιλοευρωπαίος είμαι. Αλλά δεν χρειάζεται να παίρνουμε μαθήματα από κανέναν», δήλωσε ο Μακρόν στο Radio Frequence Gaie. «Είμαστε οι εφευρέτες της electro. Έχουμε αυτή τη γαλλική φινέτσα».
Παρόλο που ο Μακρόν, ως πιανίστας, είναι γνωστός ως λάτρης της κλασικής μουσικής, η σύζυγός του Μπριζίτ προτιμά τη γαλλική ροκ, την electro και τη hip hop και πρόσφατα προσκάλεσε διάσημους καλλιτέχνες στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Το βράδυ της Παρασκευής, στο πλαίσιο της Fete de la musique - μιας υπαίθριας γιορτής που ενθαρρύνει τη συμμετοχή ερασιτεχνών καλλιτεχνών - εκατοντάδες καλεσμένοι του προέδρου χόρεψαν στους κήπους του παλατιού υπό τους ήχους του The Avener, ενός electro DJ από τη Νίκαια. Ο ίδιος έκλεισε τη βραδιά, κατά την οποία εμφανίστηκε μια λαϊκή ορχήστρα από το Κοντόμ, μια πόλη της νοτιοδυτικής Γαλλίας, και ένα γαλλοκαραϊβικό συγκρότημα με το όνομα Kassav'.
Ο όρος «French Touch» αναδύθηκε στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και απέκτησε διεθνή αναγνώριση αργότερα μέσα στη δεκαετία χάρη σε κυκλοφορίες-ορόσημα όπως το άλμπουμ Homework των Daft Punk το 1997 και η επιτυχία Music Sounds Better with You των Stardust το 1998. Το French Touch, το οποίο χρησιμοποιεί εφέ φίλτρων και phaser που εφαρμόζονται σε αλλεπάλληλα δείγματα από την εποχή της ντίσκο, επηρέασε καλλιτέχνες πέρα από τη Γαλλία - συμπεριλαμβανομένης της Madonna, η οποία ενσωμάτωσε τον ήχο του στο άλμπουμ της Confessions on a Dance Floor του 2005. Το συγκεκριμένο είδος απέκτησε ιδιαίτερη προβολή κατά τη διάρκεια των τελετών των περσινών Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Στην τελετή λήξης, οι Phoenix, Air και Kavinsky έπαιξαν κομμάτια που προέρχονται από δύο δεκαετίες.
Η προώθηση των σύγχρονων μουσικών ειδών από τους Μακρόν προκάλεσε επικρίσεις από δεξιούς και παραδοσιακούς κύκλους, οι οποίοι ήταν επίσης δυσαρεστημένοι με την προβολή τους στους Αγώνες. Οι προτάσεις του Μακρόν για την Unesco προκάλεσαν επικρίσεις από τον ίδιο τομέα. Ο Φρανσουά Ασελινό, ένας δεξιός που ήταν υποψήφιος του «Frexit» στις προεδρικές εκλογές του 2017, έγραψε στο X: «Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει, η Γαλλία βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας. Τι κάνει ο Μακρόν; Μέσα από το Radio Frequence Gaie, ανακοινώνει ότι θέλει να εντάξει τη γαλλική μουσική Touch στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco».
Το γαλλικό στυλ που ξαναέγραψε τους κανόνες της ποπ
Κάποιος φαντάζεται μια συλλογική κραυγή «quelle horreur» να εκπέμπεται από τα πιο αποπνικτικά διαμερίσματα του Παρισιού (γράφει ο Will Hodgkinson). Η χώρα της Εντίθ Πιάφ, του Σερζ Γκενσμπούργκ και άλλων μετρ του σανσόν τιμά τη μουσική που σχεδιάστηκε για χορό υπό την επήρεια μέθης; Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες.
Η έκρηξη της παριζιάνικης χορευτικής μουσικής της δεκαετίας του 1990 άργησε να λάμψει. Χαρακτηριστικό των επαναλαμβανόμενων, καταπιεσμένων ρυθμών, των ισχυρών επιρροών από τη funk, τη disco, ακόμα και τη rock, και των επεξεργασμένων φωνητικών που φέρνουν μια διάθεση ρομποτικής παραφωνίας, το French Touch ήταν εξαιρετικά καινοτόμο και έθεσε το πρότυπο για τη σύγχρονη χορευτική μουσική.
Οι πρωταγωνιστές ήταν οι Daft Punk, κατά κόσμον Τόμας Μπανγκάλτερ και Γκι-Μανουέλ ντε Χομέμ-Κρίστο, DJ με μάσκες ρομπότ από το κομψό 17ο διαμέρισμα του Παρισιού. Συνδύασαν ένα punky, DIY πνεύμα με μια πειραματική προσέγγιση που αντλούσε στοιχεία από μη μοντέρνους καλλιτέχνες - τον Ζαν-Μισέλ Ζαρ, τον μαέστρο της νέας εποχής στο φλάουτο Γκεόργκε Ζαμφίρ, ακόμη και τον Μπάρι Μανίλοου - και τα ενσωμάτωναν στον δικό τους ήχο. Στις μέρες μας, η αναθεώρηση των γευστικών κανόνων της ποπ είναι κάτι συνηθισμένο. Τότε θεωρούταν επαναστατικό.
Οι βασικοί συντελεστές του French Touch αισθάνονταν ότι στερούνταν την ευρύτερη κουλτούρα των κλαμπ του Λονδίνου, του Βερολίνου και της Νέας Υόρκης και είχαν ως στόχο να εκπροσωπήσουν τη Γαλλία στην παγκόσμια σκηνή. Το αποτέλεσμα ήταν ένας ήχος που αξίζει να αναγνωριστεί ως φαινόμενο πολιτιστικής και ιστορικής σημασίας.
ΠΗΓΗ: Times Media Ltd / News Licensing, Παραπολιτικά
