Καραμανλής: Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία της Δημοκρατίας- Τι είπε για τη διαγραφή Αντώνη Σαμαρά

Για τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και την Προεδρία της Δημοκρατίας, τοποθετήθηκε για πρώτη φορά ο Κώστας Καραμανλής.

Ο πρώην πρωθυπουργός, μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Γιώργου Χαρβαλιά, με τίτλο «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια» στην Πάτρα, πήρε ειδικότερα αποστάσεις από την απόφαση Μητσοτάκη να διαγράψει τον κ.Σαμαρά. Και αυτό καθώς εκτιμά ότι η κριτική “δεν πρέπει να δαιμονοποιείται ούτε να αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα, καθιστώντας μάλιστα δυσχερέστερη την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για την στήριξη της εθνικής γραμμής.” 

Ο κ.Καραμανλής όμως ταυτόχρονα απέρριψε και την πρόταση Σαμαρά να είναι εκείνος υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

“Μια τελευταία λέξη για τα περί Προεδρίας της Δημοκρατίας. Με τιμά η σκέψη ειδικά μάλιστα όταν προέρχεται από έναν πρώην Πρωθυπουργό. Θέλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα ούτε με αφορά ούτε με ενδιαφέρει”, ανέφερε στο κλείσιμο της ομιλίας του ο πρώην πρωθυπουργός.

Είναι η πρώτη φορά που ο κ. Καραμανλής απαντά σε όσους τον θέλουν υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας. Κατά μία ανάγνωση διευκολύνει έτσι τον κ.Μητσοτάκη, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν ενδιαφέρεται και αφήνοντας στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να επιλέξει το πρόσωπο χωρίς πίεση από την πλευρά του. Κατά μία άλλη ανάγνωση, ο κ. Καραμανλής δεν θα ήθελε αυτό το ρόλο, από τη στιγμή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πλέον εκλέγεται και με απλή πλειοψηφία ή και σχετική στην τελευταία ψηφοφορία.

Σημειωτέον ότι ο κ.Καραμανλής αποδοκίμασε μεν ουσιαστικά τη διαγραφή Σαμαρά, αλλά από την άλλη δεν ακολούθησε τον Μεσσήνιο στη σκληρή ρητορική του κατά της κυβέρνησης. Ο πρώην πρωθυπουργός επανέλαβε απλώς τις πάγιες θέσεις του στα εθνικά θέματα, κάνοντας έμμεσες συστάσεις στην κυβέρνηση, αλλά χωρίς κατηγορίες όπως αυτές που εκτόξευσε ο κ.Σαμαράς. 

Τόνισε ειδικότερα ότι η χώρα μας πρέπει: “Να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την επιθετικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Με ξεκάθαρες θέσεις για την μία και μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία, την οριοθέτηση δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.” 

Υπογράμμισε, επίσης, ότι: “Τα θέματα που εκ του πονηρού και αυθαίρετα επιχειρεί η Τουρκία να βάλει στην ημερησία διάταξη είναι ανυπόστατα. Είτε πρόκειται για εθνική κυριαρχία είτε για κυριαρχικά δικαιώματα στερεά θεμελιωμένα στο Διεθνές Δίκαιο είτε για την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων. Αυτά ας τα ξεχάσουν και η Τουρκία αλλά και όσοι διεθνείς παράγοντες τα ενθαρρύνουν ή τα ανέχονται.” 

Ενώ σημείωσε ότι πρέπει: “Να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζει την πολύπαθη Κύπρο, επί μισό αιώνα θύμα παράνομης εισβολής και κατοχής, στον αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στον αγώνα για την επιβίωση του Κυπριακού ελληνισμού.” 

Ο κ.Καραμανλής τόνισε στη συνέχεια ότι: “Η ιδιαίτερα απαιτητική αυτή ατζέντα επιβάλλει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, αξιόπιστη αποτρεπτική ικανότητα, ενεργό πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, καθαρά μηνύματα προς όλους, πάνω από όλα εθνική ενότητα και συνεννόηση.” Και πρόσθεσε με νόημα:  “Η άλλη γνώμη, η διαφορετική ανάγνωση ακόμα και η έντονη κριτική δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Και πάντως δεν αντιμετωπίζονται με πειθαρχικά μέτρα, καθιστώντας μάλιστα δυσχερέστερη την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για την στήριξη της εθνικής γραμμής”. 

Δεδομένου ότι το θέμα του βιβλίου είναι οι ελληνογερμανικές σχέσεις και οι γερμανικές αποζημιώσεις, ο κ.Καραμανλής άσκησε εκ νέου κριτική και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στην Ευρώπη.

“Η πολιτική των Μνημονίων ήταν εξόχως αποκαλυπτική. Αφού και σε επίπεδο αποτελεσματικότητας απέτυχε, ενώ και στην σύλληψή της είχε κατά βάση την έννοια της τιμωρίας και του παραδειγματισμού. Κυρίως όμως διότι έδειξε ότι, αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση, η ηγεσία της Ευρώπης διάλεξε την κοντόφθαλμη και μίζερη προσέγγιση”, ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός.

“Αντί μεταφοράς πόρων από τον πλουσιότερο Βορρά στον φτωχότερο Νότο, αντί αμοιβαιοποίησης του χρέους με την έκδοση Ευρωομολόγου, επιστρατεύτηκαν ιδεολογήματα και συμπεριφορές υποτίμησης, κατασυκοφάντησης και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας έναντι ολόκληρων λαών. Οι Έλληνες χάσαμε το 30% του εθνικού μας εισοδήματος και σχεδόν το 50% του βιοτικού μας επιπέδου, η Ευρώπη όμως ολόκληρη απεκαλύφθη ρηχή, άτολμη και παρηκμασμένη. Οι οικονομικές ανισότητες διευρύνθηκαν, μεγάλα τμήματα των λαών περιθωριοποιήθηκαν”, συνέχισε.

Εκτίμησε, επίσης, ότι γενικότερα στην ΕΕ: “Οι πολλοί βλέπουν το κοινωνικό κράτος να συρρικνώνεται, τις ευκαιρίες για τους νέους ειδικά να ελαχιστοποιούνται, το βιοτικό τους επίπεδο να υποβαθμίζεται. Αποτέλεσμα είναι να υπονομεύεται η κοινωνική συνοχή αλλά και η πολιτική ομαλότητα και σταθερότητα. Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες αμφισβητούν το ισχύον οικονομικό και πολιτικό σύστημα.” 

Ο κ. Καραμανλής μάλιστα υποστήριξε ότι: “Αν σε αυτά προστεθεί και ο άκρατος δικαιωματισμός που θίγει πατροπαράδοτες αξίες, τις ίδιες τις ρίζες της Ευρωπαϊκής ταυτότητας, το μείγμα τείνει να καταστεί εκρηκτικό. Η ενόχληση, η δυσαρέσκεια γίνονται αγανάκτηση και θυμός. Και ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι από καθ΄ έδρας κουνούν περιφρονητικά το δάχτυλο στους πολίτες. Η αποστροφή προς τις αλαζονικές ελίτ κινδυνεύει να μετασχηματιστεί σε απονομιμοποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος στα μάτια των πολιτών, με τους μεγάλους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται. Δεν πρόκειται για σενάρια του απώτερου μέλλοντος. Η κρίση είναι ήδη εδώ. Το πιστοποιούν τα εκλογικά αποτελέσματα στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, το επιβεβαίωσε με τρόπο εκκωφαντικό η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ.”

Αναφέρθηκε, επίσης, στο “πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης”, εκτιμώντας ότι η σχετική ανασφάλεια και η ανησυχία των Ευρωπαίων πολιτών αντικατοπτρίζεται στις  πολιτικές τους αναζητήσεις.

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση άργησε πολύ να δώσει την απαιτούμενη έμφαση στην προστασία των κοινών Ευρωπαϊκών συνόρων που ακόμα και σήμερα παραμένει σε μεγάλο βαθμό προσχηματική. Δεν δόθηκαν τα σωστά μηνύματα ως προς την αυστηρότητα των κανόνων εισόδου σε Ευρωπαϊκό έδαφος”, ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός.

“Χώρες, όπως η Γερμανία, αρχικά σχεδόν απηύθυναν προσκλητήριο. Δεν οριοθετήθηκαν αυστηρά οι νόμιμες οδοί οικονομικής μετανάστευσης ως οι μόνες για την κάλυψη των αναγκών των Ευρωπαϊκών κρατών. Αφέθηκε έτσι στην ευχέρεια των διακινητών να αποφασίζουν  για το ποιος θα εισέλθει στην Ευρώπη. Ενώ, ως προς την απόδοση ασύλου, τα κράτη μέλη έχουν διαφορετικούς κανόνες που, σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ ελαστικοί” συνεχίζει.

Και πρόσθεσε: “Και το μεγάλο αγκάθι παραμένει η πολιτική επιστροφών, η οποία είναι το λιγότερο αναποτελεσματική. Δυστυχώς, και στο μείζον αυτό πρόβλημα, τα κράτη μέλη λειτουργούν μονομερώς και αδυνατούν να δουν τη συνολική εικόνα στο Ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρόσφατο παράδειγμα οι ενέργειες της Γερμανίας, με γνώμονα αποκλειστικά τη διαχείριση του προβλήματος εντός των συνόρων της.” 

Αγωνία Καραμανλή για την ευρωπαϊκή άμυνα

Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίστηκε πάντως απαισιόδοξος κατά πόσον η Ευρώπη μπορεί να παρακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις, πόσο μάλλον να τις επηρεάσει αποφασιστικά.

“Με την διαδικασία ολοκλήρωσής της επιεικώς μετέωρη, χωρίς κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, με εμφανές έλλειμμα ηγεσίας και αδύναμες κυβερνήσεις, ειδικά στις μεγάλες χώρες της, η Ευρώπη δεν έχει αυτόνομη και αξιόπιστη παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της. Περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου ακόμα και σε διενέξεις που την αφορούν άμεσα. Το άγραφο αλλά για δεκαετίες ισχύσαν δόγμα, προμηθεύομαι φθηνή ενέργεια από την Ρωσία, ενισχύω διαρκώς τις εμπορικές συναλλαγές με την Κίνα και εκχωρώ εν πολλοίς την άμυνα και την ασφάλεια στις ΗΠΑ, έχει καταφανώς ξεπεραστεί από τα γεγονότα”, εκτίμησε ο κ. Καραμανλής.

“Το τι πρέπει να γίνει είναι σαφές. Το αν θα γίνει όμως είναι άλλο θέμα. Έχει λεχθεί ότι η Ευρώπη προχωρά προς τα εμπρός μόνο μέσα από κρίσεις και ότι η ανάγκη θα αφυπνίσει τις Ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως βέβαια εκείνες που εκ των πραγμάτων έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Βλέποντας πάντως το σημερινό τοπίο, τον εσωτερικό διχασμό, την δυσαρεστημένη κοινή γνώμη, τις ανεπαρκείς πολιτικές ηγεσίες ιδιαίτερη αισιοδοξία δεν επιτρέπεται”, σχολίασε.

Ανέφερε δε το εξής παράδειγμα: “Η σταδιακή αμυντική χειραφέτηση της ΕΕ απαιτεί πόρους. Οι απαραίτητες δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη της ΕΕ και τον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα, επίσης. Η πρόσφατη έκθεση Draghi θεωρεί αναγκαίες τις πρόσθετες ετήσιες επενδύσεις ύψους 1 τρις ευρώ για να μη μείνει η Ευρώπη ουραγός στην ανταγωνιστικότητα. Με το μοντέλο όμως της «δημοσιονομικής ορθοδοξίας», στο οποίο κατά κύριο λόγο εμμένει η Γερμανία, όλα αυτά είναι ανέφικτα.” 

Αιχμές κατά ΗΠΑ και Ισραήλ

Ο κ.Καραμανλής δεν έκρυωψε όμως την ανησυχία του και όσον αφορά στους χειρισμούς των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία στο θέμα της Ουκρανίας, αλλά και για γενικευμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή λόγω της στάσης του Ισραήλ.

“Βλέπουμε και εδώ κάποιους να επιμένουν στην περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα αργότερα πιθανότατα να είναι πολύ χειρότερα και για την Ουκρανία, και για την ειρήνη αλλά και για την Δύση που κινδυνεύει πλέον να χρεωθεί μια πολιτική ήττα μεγάλων διαστάσεων”, σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ενώ χαρακτήρισε “αλγεινό φαινόμενο” το ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Ρωσία: “ Οι όποιες επιφυλάξεις, η άλλη άποψη για τους χειρισμούς της Δύσης, αντιμετωπίστηκαν από διάφορες δυτικές ελίτ με μια ενορχηστρωμένη επίθεση ισοπεδωτικής απαξίωσης και συκοφάντησης, στα όρια της νοσηρότητας. Για όσους επί δεκαετίες αγωνιστήκαμε για την πολιτική, ποιοτική και ηθική υπεροχή των ιδεών της Δύσης, το φαινόμενο αυτό μόνο οδύνη και απαισιοδοξία για το μέλλον γεννά.” 

Ο πρώην πρωθυπουργός αποδοκίμασε στη συνέχεια ευθέως την κυβέρνηση Νετανιάχου ως κύριο υπεύθυνο για την κλιμάκωση στην περιοχή.

“Στη Μέση Ανατολή, αναντίρρητα το Ισραήλ έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπίζεται την ασφάλεια, την ακεραιότητά του και τους πολίτες του. Όμως η υπέρμετρη χρήση βίας πέραν του ότι οδηγεί στην απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος, δεν βγάζει πουθενά. Είναι αναγκαίο να πεισθεί ότι, αν δεν συναινέσει με ειλικρίνεια στην ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, το αδιέξοδο θα παραμένει”, ανέφερε ο κ. Καραμανλής.

“Η στρατιωτική υπεροχή δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την σταθερότητα, την ασφάλεια, την ειρηνική συνύπαρξη. Όποιος ιστορικά πίστεψε ότι μπορεί στο διηνεκές να εξαλείψει βιαίως όλους τους αντιπάλους του, ακόμα και τους δυνητικούς, διαψεύστηκε οικτρά”, συνέχισε και πρόσθεσε: “Ορθώς καταδικάζονται οι τρομοκρατικές οργανώσεις και οι πρακτικές τους, η βία όμως από μόνη της δεν εξαλείφει τα βαθύτερα αίτια που τις εκτρέφουν.” 

Ανησυχία για τα Δυτικά Βαλκάνια και στήριξη της Σερβίας

Ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε ανησυχητική και την κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια, παίρνοντας σαφή θέση υπέρ της Σερβίας.

“Η εκ του προχείρου εσπευσμένη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η μονοσήμαντη ενοχοποίηση της Σερβίας για όλα τα δεινά, η ενθάρρυνση εκ μέρους της Δύσης συγκεκριμένων εθνικισμών έναντι άλλων είναι τα γενεσιουργά αίτια για την αναβίωση μιας κρίσης που έχει βέβαια βεβαρυμμένο ιστορικό παρελθόν. Οι συμφωνίες του Dayton και το τεχνητό ομόσπονδο κράτος της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης κρατούνται, τρόπος του λέγειν, εν ζωή με τεχνική υποστήριξη”, σημείωσε.

“Στο Κόσοβο, η κρίση βαθαίνει, η ανοιχτή σύγκρουση υποβόσκει. Οι μεγαλοιδεατισμοί από κάποιες πλευρές δεν κρύβονται όπως και η διάθεση Μεγάλων Δυνάμεων να τους αξιοποιούν κατά τα συμφέροντά τους” επισήμανε επίσης ο κ.Καραμανλής.

Ο πρώην πρωθυπουργός προειδοποίησε πως: “Αν δεν εκπονηθεί τάχιστα ένα συνολικό σχέδιο για την περιοχή, με ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές και συνάμα την προοπτική ένταξης στην ΕΕ για όλες τις χώρες, με σεβασμό πάντα στα κριτήρια της ΕΕ, τα πράγματα θα διολισθαίνουν στο χειρότερο.” Ενώ τονίζει: “Δεν έχει λογική, παρά μόνο προκατάληψη και ιστορική εμπάθεια, το να έπεται η Σερβία, έναντι άλλων κρατών, στο χρονοδιάγραμμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.”