Καλό ταξίδι, πέθανε ο Δημήτρης "Λώρης" Θεοφάνης, εξτρέμ του Παναθηναϊκού
Η οικογένεια του Παναθηναϊκού και το ελληνικό ποδόσφαιρο θρηνούν την απώλεια του σπουδαίου Δημήτρη "Λώρη" Θεοφάνη, ο οποίος «έφυγε» απ’ τη ζωή σε ηλικία 91 ετών.
Ο Δημήτρης Θεοφάνης (Ναύπακτος, 31 Μαΐου 1933 - Αθήνα, 3 Αυγούστου 2024) ήταν διεθνής Έλληνας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού των δεκαετιών '50 και '60.
Το 1935 η οικογένεια Θεοφάνη μετακόμισε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Βύρωνα. Το ψευδώνυμο «Λώρης», με το οποίο ο Θεοφάνης υπήρξε γνωστός στους φιλάθλους και στους ποδοσφαιρικούς κύκλους, οφείλεται στον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟ Λάκη Πετρόπουλο ―όνομα που το είχε πάρει από τον «Χοντρό και Λιγνό»― εξαιτίας των λίγων κιλών που είχε στην αρχή της καριέρας του ο Θεοφάνης.
Το 2015 εκδόθηκε από τον οίκο Gutenberg το βιβλίο του «Γήπεδο Αλεξάνδρας και “Πράσινης Τσόχας”», μια αυτοβιογραφική μαρτυρία για τα χρόνια του Πολέμου και της Κατοχής, για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τους Έλληνες ποδοσφαιριστές και για την αγαπημένη του ομάδα, τον Παναθηναϊκό.
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός εξέδωσε σχετική ανακοίνωση “αποχαιρετώντας” έναν επί δεκαετίες πιστό «στρατιώτη» της ομάδας, ο οποίος υπηρέτησε τον σύλλογο από πολλά διαφορετικά πόστα, έχοντας κατακτήσει 5 πρωταθλήματα ως ποδοσφαιριστής του “τριφυλλιού”.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός εκφράζει τη θλίψη της για την απώλεια του αγαπημένου σε όλους Δημήτρη («Λώρης») Θεοφάνη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών.
Ο εκλιπών γεννήθηκε το 1933 στη Ναύπακτο και εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό το 1956. Αγωνίστηκε στο Τριφύλλι από το 1956 έως το 1965, ως βασικό στέλεχος της επιθετικής γραμμής των Πρασίνων. Κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα, ανάμεσα τους το αήττητο πρωτάθλημα της σεζόν 1963-64. Συνολικά κατέγραψε 110 συμμετοχές στην Α’ Εθνική και περισσότερες από 150 με το τριφύλλι στο στήθος σε όλες τις διοργανώσεις.
Ο αγαπημένος “Λώρης” έμεινε πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό ως προπονητής, κυρίως στην ακαδημία, ενώ ανά περιόδους εργάστηκε και ως ανιχνευτής ταλέντων της ομάδας. Κάθισε δύο φορές στον πάγκο της πρώτης ομάδας του Τριφυλλιού, την πρώτη για τέσσερις αγώνες στο φινάλε της περιόδου 1974-75 ως δίδυμο με τον Βαγγέλη Πανάκη και τη δεύτερη για δύο αγώνες στη σεζόν 1978-79 μαζί με τον Τάκη Παπουλίδη.
