Στο κέντρο της σκηνής το "one man show" του Στέφανου Κασσελάκη. Ο οποίος μας έχει βγάλει ψεύτες. Μας έχει κόψει το γέλιο. Διότι εμείς το νομίζαμε αυτονόητο ότι ο κόσμος θα τον έπαιρνε με τις ντομάτες βλέποντας τον να ακκίζεται σε κάθε ευκαιρία, να εργαλοποιεί τα πάντα, την παρωδία στρατιωτικής θητείας, το σκυλάκι του, την ερωτική του ταυτότητα ακόμα-ακόμα - εκεί οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, πιστεύαμε, θα αγανακτούσαν.
Και όμως… Αυτό το νούμερο -δεν θα φοβηθώ τη λέξη-, που οι πολιτικές του θέσεις είναι από αφελέστατες μέχρι εξοργιστικές, που έφτασε σε σημείο να υποστηρίξει την ευγονική, "θέλουμε με τον Τάιλερ δυό γιούς που να μας μοιάζουν", αυτό το νούμερο κάνει γκελ! Έχει εντυπωσιακή πέραση, λένε κατ’ ιδίαν οι δημοσκόποι, ιδίως στα μεσαία στρώματα και προπαντός στις γυναίκες. Παίρνει ψήφους ακόμα και από τον Βελόπουλο!
Διόλου παράξενο το τελευταίο. Οι θέσεις του Κασσελάκη έχουν συχνά οσμή άκρας, τραμπικής, δεξιάς. Για να μην πω φασισμού, όταν ιδίως μιλάει για την "αδιαμεσολάβητη σχέση του λαού με τον ηγέτη".
Και ο Βελόπουλος εντούτοις καλά κρατεί. Σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας έχει, μαθαίνω, κλειδώσει τη δεύτερη θέση. "Αγάντα μην έρθει στις ευρωεκλογές τρίτος ο Βελόπουλος και τέταρτο το Πασόκ…" μού έλεγε τις προάλλες μια εξαιρετικά έμπειρη δημοσιογράφος. Δεν πάει να θυμίζουμε εμείς το φάρμακο της φαλάκρας και τις επιστολές του Ιησού.
Πηγή: Capital.gr απόσπασμα από το άρθρο του Χρήστου Χωμενίδη, ολόκληρο το άρθρο εδώ: Freak show