Eπιστολή του δεύτερου θύματος απόπειρας βιασμού από τον Πέτρο Φιλιππίδη

Πραγματικά δάκρυσα όταν είδα την ταινία She Said στην οποία διάφορες γυναίκες προσπαθούν να αποδείξουν αυτά που υπέστησαν από τον Harvey Weinstein.

Είναι αμέτρητες οι γυναίκες που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις και δεν μπορούν να μιλήσουν, όταν αποφασίζουν να μιλήσουν, παντού επικρατεί μία σιωπή που μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο κακό από αυτό που υπέστησαν σαν θύματα βιασμού.

Πραγματικά είναι ηρωίδες αυτές που μιλούν, έχοντας στο βάθος του μυαλού τους την σκέψη ότι δεν μπορούν να τα βάλλουν με το κατεστημένο.

Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι εκμεταλλεύονται καταστάσεις και νομίζουν ότι οι γυναίκες είναι ένα όργανο στις άρρωστες επιθυμίες τους, γιατί ένας άνδρας και μία γυναίκα πρέπει να αποδέχεται την απόρριψη, κανείς δεν είναι όργανο του άλλου και πάνω απ' όλα υπάρχουν δισεκατομμύρια άνδρες και γυναίκες στον πλανήτη, ο βιασμός, έστω και σαν απόπειρα, είναι έγκλημα και δεν είναι κάτι που ο θύτης κάνει μία φορά. Σκεφτείτε, αν υπήρχε τρόπος να μιλήσουν όλα τα θύματα χωρίς να φοβούνται τι θα μαθαίναμε και πόσο δύσκολο θα ήταν να επαναλάβουν τις πράξεις τους οι βιαστές.

Κώστας Ζουγρής

«Με αυτήν την επιστολή, σπάω για λίγο τη σιωπή μου και το κάνω, ΜΕΤΑ την πρωτόδικη και ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου, η οποία έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για την απόπειρα βιασμού μου τοπ 2010 στο θέατρο Μουσούρη. Είμαι η δεύτερη καταγγέλλουσα στην υπόθεση Φιλιππίδη όπως αναφέρουν όλοι τόσο καιρό και έτσι θέλω να παραμείνω διότι ο σκοπός μου δε3ν ήταν ποτέ να γίνω γνωστή μέσα από αυτή την υπόθεση κι ας κατηγορήθηκα στην αρχή τουλάχιστον, ότι αυτή ήταν η σκοπιμότητα της καταγγελίας μου. Ότι δηλαδή ήμουν ένα ανέντιμο και ανήθικο άτομο που κατηγόρησα εν γνώσει μου ψευδώς έναν άνθρωπο για αν αποκτήσω δημοσιότητα.

Στη συνέχεια και στο τέλος αυτής της δίκης κατηγορήθηκα ως ‘’εθελόντρια’’ σε ένα κακόβουλο σκοτεινό οργανωμένο σχέδιο κάποιων με σκοπό να ‘’εξοντώσουμε’’, να ‘’εξαφανίσουμε’’ τον κ. Φιλιππίδη. Τόσο ασυνείδητη και αδίστακτη με παρουσίαζαν επί μήνες οι συνήγοροι του κ. Φιλιππίδη μέσα στη δικαστική αίθουσα αλλά και σε ΄’όλα τα μέσα που μιλούσαν για εμένα άνθρωποι που δεν με γνώριζαν! Όμως, ευτυχώς αυτοί που είχαν την ευθύνη και το δικαίωμα να κρίνουν έκριναν ορθά και δεν παρασύρθηκαν από ψεύδη και συκοφαντίες προς το πρόσωπό μου, από τις επιθέσεις και τις προσβολές κατά της τιμής και της υπόληψής μου και στηρίχθηκαν μόνο σε αποδείξεις, μαρτυρίες, γεγονότα.

Αισθάνομαι απόλυτα ικανοποιημένη και συγκινημένη από την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης. Δεν είμαι ούτε ‘’ενθουσιασμένη’’ ούτε ζητωκραυγάζω επειδή ένας άνθρωπος καταδικάστηκε σε οχτώ χρόνια κάθειρξης και που ίσως να πάει φυλακή.

Η απόφαση αυτή, δεν κλείνει τις πληγές μου, θα συνεχίσω τη ζωή μου, όπως και πριν το καταγγείλω. Όμως, τώρα θα είμαι ήσυχη με τη συνείδησή μου, ότι μίλησα και ότι βοήθησα, ώστε ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΘΥΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ από αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί δεν σας κρύβω πως εδώ και ένα χρόνο που διήρκησε αυτή η δίκη, πολλές φορές σκέφτηκα ότι κακώς το κατήγγειλα, κακώς έμπλεξα σε αυτή την κόλαση, λύγισα, είπα δεν αντέχω άλλο, είπα θέλω πίσω τη ζωή μου χωρίς δικαστήρια.

Επί πέντε ημέρες κατέθετα απαντώντας σε λεπτομερείς λεπτομέρειες του δικαστηρίου και της υπεράσπισης. Μιας υπεράσπισης που σκοπό είχε να με εξευτελίσει, να με μειώσει ως γυναίκα και ως καλλιτέχνη, να με εξαντλήσει και να με αποδυναμώσει. Έγιναν πολλά εντός της δικαστικής αίθουσας, που δυστυχώς δεν είδαν το φως της δημοσιότητάς. Ευτυχώς, όμως, έλαμψαν στα μάτια των δικαστών και των ενόρκων.

Μέσα στη δικαστική αίθουσα έφεραν προσωπική μου φωτογραφία όταν ήμουν έγκυος 9 μηνών και φαινόταν η κοιλία μου γυμνή για αν υποστηρίξουν ότι είμαι ελαφρών ηθών, με χλεύαζαν όταν με έπιανε κρίση πανικού, έλεγαν πως ‘’θεατρινίζω’’ μέχρι και αφίσα θεατρικής παράστασης έδειξαν όπου φορούσα τα ρούχα του ρόλου για αν δείξουν ότι δήθεν δεν είμαι άξια σεβασμού; Ότι ντύνομαι προκλητικά; Ότι αφού εμφανιζόμουν έτσι άξιζα να βιασθώ;

Αλήθεια τι ήθελαν να αποδείξουν αναρωτιέμαι ακόμα! Υποστήριξαν ότι είμαι όμορφη κοπέλα, αλλά όχι τόσο όμορφη για να με βιάσουν! Έλεγαν ότι το κίνητρο της καταγγελίας, ήταν η δημοσιότητα και η επαγγελματική μου αποκατάσταση!

Ευτυχώς δεν ήμουν μόνη σε αυτή την μάχη, είχα το σύζυγό μου βράχο δίπλα μου σε κάθε λεπτό της διαδικασίας. Είχα τους φίλους μου και τους ευχαριστώ που ποτέ δεν με αμφισβήτησαν, ποτέ δεν με εγκατέλειψαν. Απέκτησα δύο νέες φίλες, τις άλλες καταγγέλλουσες που μαζί ανεβήκαμε τον Γολγοθά της ακροαματικής διαδικασίας που πάλευαν να αντέξουν κι αυτές. Η υπόθεση αυτή ένωσε με κάποιο τρόπο τις ζωές μας  για πάντα.

Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τους δικηγόρους μου, Ζαχαρία Σαλούστρο και Νίκη Ρουσσή και είμαι περήφανη που οι δικοί μου δικηγόροι, στάθηκαν με ήθος και αξιοπρέπεια κατά την εκδίκαση της υπόθεσης.

Προσπαθώ να σκεφτώ τι θέλω να πω σε ανθρώπους που έχουν κακοποιηθεί και φοβούνται να μιλήσουν… Θα τους πω να απευθυνθούν στη δικαιοσύνη, να συμβουλευθούν δικηγόρο και να επιλέξουν έναν ψυχολόγο να τους στηρίξει γιατί είναι απαραίτητο σε αυτό που πρόκειται να περάσουν. Το πιο σημαντικό είναι να μάθουν πως ο νόμος από το 2021 άλλαξε. Τα θύματα πια αντιμετωπίζονται διαφορετικά και έχουν υποστήριξη στην προδικασία και στην ακροαματική διαδικασία. Οι νόμοι αλλάζουν, ο κόσμος σιγά σιγά αλλάζει… ας προσπαθήσουμε όλοι να τον κάνουμε καλύτερο».