Απαντώντας στην είδηση του θανάτου του, ο τραγουδιστής Sir Rod Stewart αποκάλεσε τον Beck "ο μεγαλύτερος".
Δημοσιεύοντας μια κοινή φωτογραφία του ζευγαριού στο Instagram, έγραψε: «Ο Jeff Beck ήταν σε άλλο πλανήτη. Με πήγε εμένα και τον Ronnie Wood στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του '60 στο συγκρότημα του Jeff Beck Group και δεν έχουμε ξανακοιτάξει από τότε πίσω.
"Ήταν ένας από τους λίγους κιθαρίστες που όταν έπαιζε ζωντανά με άκουγε να τραγουδάω και να απαντάω. Jeff, ήσουν ο καλύτερος, φίλε μου. Σε ευχαριστώ για όλα. RIP."
Το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Hollywood Vampires, αποτελούμενο από τους Johnny Depp, Alice Cooper, Joe Perry και Tommy Henriksen, χαιρέτισε επίσης "τον θάνατο του αγαπημένου μας φίλου και θρύλου της κιθάρας".
«Η απίστευτη μουσικότητα και το πάθος του Τζεφ για την κιθάρα ήταν έμπνευση για όλους μας», έγραψε το συγκρότημα. "Ήταν ένας πραγματικός καινοτόμος και η κληρονομιά του θα συνεχιστεί μέσω της μουσικής του. Αναπαύσου εν ειρήνη, Τζεφ."
Αλλού, ο Jimmy Page των Led Zeppelin απέτισε φόρο τιμής στον Beck ως «ο εξάχορδος πολεμιστής» και επαίνεσε την «φαινομενικά απεριόριστη» μουσική φαντασία του που μπορούσε να «διοχετεύσει μουσική από το αιθέριο».
Σε ένα άλλο ροκ αφιέρωμα, ο frontman των Rolling Stones, Sir Mick Jagger, μοιράστηκε ένα βίντεο με το ζευγάρι να παίζει μαζί, λέγοντας ότι η μουσική έχασε «έναν από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο» και «θα μας λείψει σε όλους τόσο πολύ».
Ο frontman των Black Sabbath, Ozzy Osbourne, είπε ότι ήταν "τόση τιμή" να γνωρίζω και να παίζω με τον Beck, προσθέτοντας: "Δεν μπορώ να εκφράσω πόσο στεναχωρημένος είμαι..."
Και ο κιθαρίστας των Queen, Sir Brian May, είπε ότι είχε χαθεί στα λόγια, αλλά αποκάλεσε τον Beck "την απόλυτη κορυφή της κιθάρας" και έναν "καταραμένο καλό άνθρωπο".
Τα μέλη των Kiss, Gene Simmons και Paul Stanley, εξέφρασαν επίσης το σοκ τους.
Ο Simmons χαρακτήρισε την είδηση «σπαρακτική», ενώ ο Stanley είπε ότι «έκανε ένα μονοπάτι που ήταν αδύνατον να ακολουθήσει κανείς.
Ο τραγουδιστής Πολ Γιανγκ πρόσθεσε σε ανάρτησή του στο Twitter: «Αγαπήθηκε από όλους τους γνωστούς· ο κιθαρίστας των κιθαριστών!»
Γεννημένος ως Geoffrey Arnold Beck στο Wallington του Surrey, ο μουσικός ερωτεύτηκε το Rock and Roll ως παιδί και έφτιαξε την πρώτη του κιθάρα ως έφηβος.
«Ο τύπος της διπλανής πόρτας είπε: «Θα σου φτιάξω μια κιθάρα με σταθερό σώμα για πέντε λίβρες», είπε αργότερα στο περιοδικό Rock Cellar. «Πέντε λίρες, που για μένα ήταν 500 τότε [έτσι] προχώρησα και το έκανα [μόνος μου].
"Το πρώτο που έφτιαξα ήταν το 1956, επειδή ο Έλβις είχε βγει και όλα όσα άκουγες για την ποπ μουσική ήταν κιθάρα. Και μετά με γοήτευσε. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ισχύει για πολλούς ανθρώπους."
Μετά από μια σύντομη θητεία στο Wimbledon Art College, έφυγε για να παίξει με τον ρόκερ Screaming Lord Sutch .
Όταν ο Eric Clapton έφυγε από τους Yardbirds το 1965, ο Jimmy Page πρότεινε την πρόσληψη του Beck - και συνέχισε να παίζει σε επιτυχίες όπως το I'm A Man και το Shapes Of Things, όπου η πρωτοποριακή χρήση του feedback επηρέασε μουσικούς όπως ο Paul McCartney και ο Jimi Hendrix.
«Αυτή η [τεχνική] ήρθε ως ατύχημα», είπε αργότερα στον Johnnie Walker του BBC Radio 2.
Ο κιθαρίστας έμεινε στους Yardbirds για σχεδόν δύο χρόνια, προτού δηλώσει ότι εγκαταλείπει εντελώς τη μουσική και κυκλοφορεί το πρώτο του σόλο single Hi Ho Silver Lining.
Ωστόσο, γρήγορα επέστρεψε με το Jeff Beck Band, του οποίου τα δύο πρώτα άλμπουμ Truth (1968) και Beck-Ola (1969), ακολούθησαν μια άγρια προσέγγιση στο μπλουζ που έθεσε τις βάσεις για το heavy metal.
Αλλά το συγκρότημα ήταν δυσαρεστημένο - με μια περιοδεία στις ΗΠΑ που έπεφτε τακτικά σε καυγάδες και σωματικές διαμάχες.
Ο τραγουδιστής Rod Stewart και ο μπασίστας Ronnie Wood εγκατέλειψαν το 1970 για να ενταχθούν στους Small Faces (αργότερα The Faces) και όταν ο Beck τραυματίστηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του.
Όταν ανάρρωσε, ο Beck συγκέντρωσε μια δεύτερη σύνθεση της μπάντας του, αλλά τα άλμπουμ τους ήταν εμπορικά ανεπιτυχή και ο Beck πήγε σόλο το 1975.
Εκείνη τη χρονιά, ηχογράφησε ένα άλμπουμ, Blow By Blow, με τον παραγωγό των Beatles, George Martin. Εντελώς οργανικό, το λυρικό, μελωδικό παίξιμο της κιθάρας του Beck αντικατέστησε ουσιαστικά τα μέρη ενός βασικού τραγουδιστή, μια προσέγγιση που θα ακολουθούσε για το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης καριέρας του.
Το Blow By Blow μπήκε στο top 10 των ΗΠΑ και του απονεμήθηκε ένας πλατινένιος δίσκος και ο Beck το ακολούθησε γρήγορα με το Wired του 1976 (επίσης παραγωγή του George Martin) και το άλμπουμ συναυλιών του 1997 Jeff Beck With The Jan Hammer Group Live.
Ο Beck ανέφερε τον Les Paul ως τον πρώτο ηλεκτρικό κιθαρίστα που τον εντυπωσίασε. Ο Beck είπε ότι άκουσε για πρώτη φορά ηλεκτρική κιθάρα όταν ήταν έξι ετών και άκουσε τον Paul να παίζει το "How High the Moon" στο ραδιόφωνο. Ρώτησε τη μητέρα του τι ήταν. Αφού απάντησε ότι ήταν ηλεκτρική κιθάρα και ήταν όλα κόλπα, είπε, "Αυτό είναι για μένα". Ο Cliff Gallup, βασικός κιθαρίστας με τους Gene Vincent και τους Blue Caps, ήταν επίσης μια πρώιμη μουσική επιρροή, ακολουθούμενος από τους B. B. King και Steve Cropper. Ο Beck θεώρησε τον Lonnie Mack «έναν ροκ κιθαρίστα [που] αγνοήθηκε άδικα [και] μια σημαντική επιρροή σε αυτόν και σε πολλούς άλλους»
Με πληροφορίες από το BBC
