Πέτρος Φιλιππίδης: «Με πειράζει που με λένε βιαστή, παραδέχτηκε ότι απατούσε την γυναίκα του
«Δούλευα πολύ σκληρά. Έκανα και καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες… Δεν είμαι πια αυτό που ήμουν. Δεν είμαι πια ηθοποιός. Δεν θέλω καμία σχέση αυτό το χώρο, τελείωσε για μένα, ούτε απ’ έξω δε θέλω να περάσω. Με πειράζει που με λένε βιαστή».
Φιλιππίδης: «Είμαι χορτάτος από αγάπη θαυμασμό, έρωτα δεν έχω καμία ανάγκη να κάνω τέτοια πράγματα. Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να το πω. Δεν είχα λόγο, κίνητρο, να κάνω κάτι τέτοιο…
Και συνέχισε λέγοντας: Έχω συνεργαστεί με τόσο κόσμο. Δεν ακούστηκε ποτέ κάτι τέτοιο. Τι να ακουστεί ότι είμαι οξύθυμος, απαιτητικός, τελειομανής; Αν έχω εκνευριστεί; Βεβαίως. Αν έχω τσακωθεί; Βεβαίως. Αν έχω παίξει ξύλο; Δεν έχω σας πληροφορώ. Πάντα ήθελα το καλύτερο για όλους. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί πρέπει να φύγουμε εμείς. Εκνευρίζονται όταν λέμε ότι είναι μεθοδευμένο και οργανωμένο. Αφού είναι. Αυτό που βλέπω εδώ είναι ότι ούτε εδώ τους βγαίνει επί δέκα μήνες τώρα. Πώς να τους βγει; Ήρθε η πρώτη καταγγέλλουσα και έχει πει 15 διαφορετικές εκδοχές του βιασμού, τον πρώτο τον ξέχασε, πως γίνεται αυτό να τον ξεχάσει;».
Για την πρώτη καταγγέλλουσα είπε ότι του την σύστησε η μητέρα της και την βοήθησε να μπει σε θεατρική σχολή. «Την θυμάμαι αμυδρά μέσα στο θέατρο να πηγαινοέρχεται…Όλα αυτά που λέγονται για γάμους, γνωριμίες εγώ τα ακούω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Πιθανώς το ενδιαφέρον να παρεξηγήθηκε από πρώτη καταγγέλλουσα. Άρχισε να γίνεται πιεστική σε ό, τι αφορά τη σχέση μας. Μου ζήταγε να την σηκώνω στο μάθημα να κάνει κομμάτια. Εμένα δε μου άρεσε αυτό. Δεν ήθελα να εκτίθεμαι. Την απέφευγα όσο μπορούσα, μιλούσα με όλα τα παιδιά. Μετά άρχισαν να αυξάνονται οι επισκέψεις στο θέατρο. Η συχνότητα ήταν άνευ προηγουμένου, σχεδόν κάθε ημέρα. Την έβλεπα πιο συχνά διότι εμφανιζόταν και σε μένα στο θέατρο πιο συχνά. Το καμαρίνι της μητέρας της είναι στο κάτω όροφο στο θέατρο Μουσούρη. Σε συναδέλφους απαντούσε με προκλητικότητα από όσων γνωρίζω. Εγώ από ευγένεια δεν έλεγα τίποτα. Όμως κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκα. Είπα δε θέλω άσχετους στο θέατρο. Μετά υπήρξε διακοπή λόγω ατυχήματος που είχα» τόνισε ο Πέτρος Φιλιππίδης.
«είμαι νευρικός κλπ. Δεν έχω βρίσει ποτέ. Ο γιός μου το καλοκαίρι δούλεψε γκαρσόνι και το έκανε και πολύ καλά μάλιστα. Είναι μέσα στους 10 καλύτερους νέους ηθοποιούς. Από αυτά που έβγαλε μου έστελνε και εμένα 10 ευρώ για να φάω κάτι παραπάνω. Ξέρετε τι είναι η φυλακή; Ερχόμουν με χειροπέδες και οι μόνοι που νοιάζονταν για μένα, γιατί ήξεραν που πάω, ήταν οι φρουροί στην κλούβα. Η φυλακή σου σταματάει το μυαλό, λιώνεις. Η γυναίκα αυτή που δεν της ήμουν πιστός ερχόταν το πρωί στη φυλακή στη Τρίπολη για να μου φέρει αυτά τα 10 ευρώ του γιου μου. Μας τελείωσαν κυρία πρόεδρε, δεν έχουμε να φάμε, μας κατέστρεψαν…» είπε συγκινημένος ο Πέτρος Φιλιππίδης.
