Σε ηλικία 77 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης, ενα από τα κυρίαρχα πρόσωπα των τελευταίων δεκαετιών στην πολιτική και δημοσιογραφική ιστορία της Ελλάδας.
Πήρε τα ηνία του Δημοσιογραφικού Ομίλου Λαμπράκη (ΔΟΛ) το 2009. Πριν γίνει πρόεδρος, εργαζόταν για τον όμιλο από το 1972 αρχικά ως δημοσιογράφος και έπειτα ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Τα Νέα. Είχε γραφτεί ευρέως άλλωστε ότι ΔΟΛ ασκούσε μια πρωτοφανή επιρροή στον δημόσιο βίο της χώρας που μπορούσε να «ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις».
Ποιος ήταν ο Σταύρος Ψυχάρης
Ο πατέρας του υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ ενώ η μητέρα του ήταν αδερφή του Κώστα Λουλέ, ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ. Μάλιστα κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου φημολογείτο ότι επρόκειτο να τον βαφτίσει ο τότε ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Νίκος Ζαχαριάδης που όμως έπεσε σε μπλόκο και δεν κατάφερε να φτάσει στο μυστήριο. Έτσι, τον Σταύρο Ψυχάρη θα τον βαφτίσει εκ των ενόντων ο θείος του Κώστας Λουλές. Πήγε στο 40ό Δημοτικό Σχολείο και το 1ο Γυμνάσιο της Πλάκας. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο πέρασε στην Αρχιτεκτονική, αλλά την εγκατέλειψε γρήγορα για χάρη της δημοσιογραφίας.
Η συγγενική σχέση με τον Λουλέ θα του διασφαλίσει ισχυρή πρόσβαση στην ΕΔΑ και την δημοσιογραφική σταδιοδρομία του θα την ξεκινήσει στην «Δημοκρατική Αλλαγή» την απογευματινή, μετεμφυλιακή εφημερίδα της ΕΔΑ και αδερφό φύλλο της προδικτατορικής Αυγής. Την ίδια εποχή στην 'Δημοκρατική” αλλαγή εργάζονται οι Βασίλης Ραφαηλίδης, Τόνια Μαρκετάκη και Θόδωρος Αγγελόπουλος).
Ακολούθησε ο «Ελεύθερος Τύπος» και στη συνέχεια το «Έθνος» σε μια κρίσιμη εποχή που άρχισε να διακρίνεται ως πολιτικός συντάκτης. Ανήκε σε μια μοναδική δημοσιογραφική παρέα του προδικτατορικού «Έθνους». Σ' αυτήν συμμετείχαν ο Γιάννης Καψής, ο Γιώργος Σπορίδης, ο Γιώργος Καράγιωργας και ο ίδιος Στην πρώτη επέτειο της χούντας, το 1968, μεταπήδησε στο συγκρότημα Λαμπράκη ως πολιτικός συντάκτης και μάλιστα κοινοβουλευτικός, παρότι δεν λειτουργούσε η Βουλή λόγω της δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
Μόλις βρέθηκε στη Χρήστου Λαδά άρχισε να ανελίσσεται. Η ευστροφία, η ευελιξία, η εργατικότητα του, το πάθος του για το ρεπορτάζ και κυρίως η ικανότητά του να κερδίζει την εμπιστοσύνη των προϊσταμένων του τον βοήθησαν να ανέβει πολύ γρήγορα.
Η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική σκηνή της χώρας, στις 18 Οκτωβρίου 1981, βρήκε τον Σταύρο Ψυχάρη να παίζει ήδη σοβαρό ρόλο στο συγκρότημα. Διευθυντής του «Βήματος» ήταν ακόμη ο εκλιπών Λέων Καραπαναγιώτης. Ήδη ο Χρήστος Λαμπράκης υπολόγιζε τη γνώμη και εκτιμούσε την αναλυτική σκέψη του πολιτικού συντάκτη.
Το 1982, ο τότε διευθυντής των «Νέων» και μετέπειτα βουλευτής Β' Πειραιώς του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Καψής απεδέχθη την πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου και ανέλαβε καθήκοντα υφυπουργού Εξωτερικών. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε αλλαγές στην ιεραρχία του συγκροτήματος.
Τη διεύθυνση των «Νέων» ανέλαβε ο Λέων Καραπαναγιώτης. Ο Χρήστος Λαμπράκης αιφνιδίασε τους πάντες και προσπερνώντας την ιεραρχία τοποθέτησε τον κ. Ψυχάρη στη θέση του διευθυντή.
Από το 1983 η άνοδος του Σταύρου Ψυχάρη είναι αλματώδης. Έγινε το alter ego του Χρήστου Λαμπράκη και ο πιο ισχυρός άνθρωπος του συγκροτήματος ύστερα από αυτόν. Γίνεται συνδαιτυμόνας, συχνός επισκέπτης και συνομιλητής του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ακόμα και μετά την αποχώρησή του από την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ο Σταύρος Ψυχάρης διέβλεψε τη δύναμη που θα αποκτούσε όποιος ελέγχει τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και ο ΔΟΛ συμμετείχε στο επιχειρησιακό σχήμα των μεγαλοεκδοτών (Λαμπράκης, Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος) που συνέστησε την εταιρεία «Τηλέτυπος Α.Ε.» και πήρε την άδεια λειτουργίας του «Mega Channel», το οποίο εξέπεμψε τον Νοέμβριο του 1989. Στη συνέχεια θα ενθαρρύνει τον Χρ. Λαμπράκη να επεκταθεί επιχειρηματικά και πέραν των εκδόσεων, όπως π.χ. στην Vodafon, μια συμμετοχή που αργότερα όταν ο ΔΟΛ θα πουλήσει την συμμετοχή του θα αποκομίσει τεράστια υπεραξία η οποία θα αγγίξει τα 10δισ δραχμές.
Ο Χρήστος Λαμπράκης είχε ουσιαστικά ορίσει διάδοχό του από πολύ νωρίς τον Σταύρο Ψυχάρη. Το 2003 έγινε διευθύνων σύμβουλος του ΔΟΛ, γεγονός που του αναγνώρισε την επιπλέον ισχύ και δυναμική που είχε προσδώσει στο συγκρότημα αλλά και τη μεθοδική προσπάθεια που κατέβαλε για να μπει ο ΔΟΛ στο Χρηματιστήριο.
Ο τραπεζικός δανεισμός όμως και η κρίση στις επιχειρήσεις των ΜΜΕ προκάλεσε αξεπέραστα προβλήματα στον ΔΟΛ που δεν αντιμετωπίστηκαν ούτε με την είσοδο ενός στρατηγικού εταίρου με την οικονομική εμβέλεια και επιφάνεια του εφοπλιστή Βίκτωρα Ρέστη.
