Ο Άλαν Γουάιτ, ο μακροχρόνιος ντράμερ του prog-rock συγκροτήματος Yes, πέθανε σε ηλικία 72 ετών. Μια δήλωση της οικογένειάς του, η οποία κοινοποιήθηκε στα επίσημα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του συγκροτήματος, λέει ότι πέθανε στο Σιάτλ μετά από μια σύντομη ασθένεια. Αναφέρει: «Σε όλη του τη ζωή και την καριέρα του έξι δεκαετίες, ο Alan ήταν πολλά πράγματα για πολλούς ανθρώπους: ένας πιστοποιημένος ροκ σταρ για τους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Το συγκρότημα είναι σύντροφος με λίγους εκλεκτούς και κύριος και φίλος με όλους όσοι τον γνώρισαν.»
Ο White γεννήθηκε το 1946 και άρχισε να παίζει σε συγκροτήματα όταν ήταν 13 ετών. Το 1969, έλαβε μια κλήση από τον John Lennon, ο οποίος του ζήτησε να παίξει στην Plastic Ono Band. Η πρώτη του εμφάνιση μαζί τους στον Καναδά κυκλοφόρησε αργότερα ως ζωντανό άλμπουμ, Live Peace in Toronto 1969. Έπαιξε ντραμς στο άλμπουμ Imagine του Lennon το 1971, συμπεριλαμβανομένου του ομώνυμου κομματιού. Εργάστηκε επίσης με τον George Harrison και έπαιξε στο All Things Must Pass, το οποίο κυκλοφόρησε το 1970.
Ο White εντάχθηκε στους Yes το 1972 ως αντικαταστάτης του αρχικού τους ντράμερ Bill Bruford, ο οποίος άφησε το συγκρότημα για να ενταχθεί στους King Crimson μετά την κυκλοφορία του Close To The Edge. Ο White άρχισε να παίζει με το συγκρότημα στην επόμενη περιοδεία του 1972-73 και συνέχισε μαζί τους μέσω πολλών στούντιο άλμπουμ και κόλλησε με το συγκρότημα μέσα από μερικές διακοπές και διαφορετικές επαναλήψεις. Έπαιξε στο μοναδικό #1 σινγκλ των Yes στις ΗΠΑ, "Owner Of A Lonely Heart", και εισήχθη στο Rock And Roll Hall Of Fame με το συγκρότημα το 2017.
