"Τα ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ κυκλοφόρησαν πριν από 30 χρόνια (Απρίλιος 1985). Ο λόγος που ξαναγράφτηκαν και επανεκδίδονται τώρα, είναι μια υπόσχεση που είχαμε κάποτε δώσει στους εαυτούς μας. Αυτός ο πρώτος και σημαδιακός για τη ζωή μας δίσκος, θα γυρίσει κάποια στιγμή πίσω, για να πάρει τη θέση του στη βιβλιοθήκη, ανάμεσα στα ταξίδια του Γκιούλιβερ, τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ και τις ιστορίες του Ιουλίου Βερν...
Επιτέλους γύρισε...
Τον παλεύαμε δύο ολόκληρα χρόνια (2014 - 2015), γιατί δε θέλαμε να κάνουμε μια διασκευή. Αυτό θα ήταν εύκολο. Αντίθετα, θέλαμε να ξαναφτιάξουμε τα ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ, νότα - νότα, έτσι ακριβώς όπως γράφτηκαν, το 1985.
Αυτή ήταν και η δυσκολία της όλης προσπάθειας. Κάποιες ενορχηστρωτικές πινελιές 30 χρόνια μετά, έγιναν αυθόρμητα, χωρίς φυσικά να είναι απαραίτητες. Με ή χωρίς αυτές, τα ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ, είναι αυτά που είναι.
Ήρθε στο στούντιο ο Γιάννης ο Σπάθας, είχαμε τις λούπες του Νίκου του Αντύπα, βρήκαμε μια φωτογραφία που συμβολίζει αυτή την επιστροφή και τα ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ, αχνίζουν ακόμα.
Παράξενος δίσκος...
Μας κοιτάζει τώρα από το ράφι της βιβλιοθήκης και μας χαμογελάει, σαν καραβάκι που περιπλανήθηκε στις θάλασσες όλου του κόσμου και επιτέλους επέστρεψε στο λιμάνι από όπου ξεκίνησε τόσα χρόνια πριν.
Φίλοι και φίλες
Καλά Χριστούγεννα."
Χάρης - Πάνος Κατσιμίχας, Δεκέμβριος 2015
Στίχοι :
Για ένα κομμάτι ψωμί
Δε φτάνει μόνο η δουλειά
Για ένα κομμάτι ψωμί
Πρέπει να δώσεις πολλά
Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου
Δε φτάνει μόνο το κορμί σου
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου δικέ μου
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία
Δεν φτάνει μόνο η δουλειά
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
Και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα νύχτα
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις
Μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία
Δεν φτάνει μόνο η δουλειά
Για ένα κομμάτι ψωμί
Δεν φτάνει μόνο η δουλειά
Για ένα κομμάτι ψωμί
Θα πιεις φαρμάκια πολλά
Θα σε πετάνε από δω κι από κει
Θα λαχανιάζει η ψυχή σου
Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα δικέ μου
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία
Δεν φτάνει μόνο η δουλειά
Για ένα κομμάτι ψωμί
Θα 'χεις ξεχάσει πολλά
Για ένα κομμάτι ψωμί
Θα 'χεις πληρώσει ακριβά
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν
Μα θα φοβάσαι να φύγεις θα τρέμεις
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει δικέ μου
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν δικέ μου
Μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις
Θα είναι για σένα αργά
