Από τα καλύτερα τραγούδια του Στέλιου στην δεκαετία του '50, ήταν 1958, σύνθεση του υπέροχου Γιώργου Μητσάκη που παίζει και μπουζούκι.
Άσε με γιατρέ μου, θέλω να πεθάνω
τι να την κάνω τέτοια ζωή,
φωνάξτε και τη μάνα μου να ‘ρθεί για να με κλάψει
και ύστερα τα ρούχα μου να πάρει να τα κάψει.
Άσε με γιατρέ μου, θέλω να πεθάνω
αφού το βλέπω, το βλέπω, δε θα γειάνω.
Μ’ έφαγαν οι πόνοι στο κρεβάτι απάνω
κι αργοπεθαίνω κάθε αυγή,
πληγή που δε γιατρεύεται εγώ έχω μες στα στήθια
τελειώσανε τα ψέματα, αυτή είναι η αλήθεια.
Άσε με γιατρέ μου, θέλω να πεθάνω
αφού το βλέπω, το βλέπω, δε θα γειάνω.
Άσε με γιατρέ μου, θέλω να πεθάνω
να ησυχάσω παντοτινά,
και καρτερώ τον θάνατο στο κρύο προσκεφάλι,
μονάχα για τη μάνα μου η πίκρα θα ‘ναι μεγάλη.
Άσε με γιατρέ μου, θέλω να πεθάνω
αφού το βλέπω, το βλέπω, δε θα γειάνω.
