Αυτή η αηδία μουσική που λέγεται τραπ, μόνο στην Ελλάδα έχει τόση μεγάλη απήχηση

Όσοι κρύβονται πίσω από την μουσική τραπ στην χώρα μας έχουν σημαντική υποστήριξη από μερίδα των ΜΜΕ, γι' αυτό αυτή η έξις προς την παρανομία, προσβολή της γυναικείας προσωπικότητας και εξάπλωση σαν φιλοσοφία, αρχικά στα παιδιά 9-10 ετών βρίσκει ανταπόκριση από παιδιά που είναι ανήμπορα να αντιδράσουν, ενώ δυστυχώς έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο των γονέων τους οι οποίοι σαν περήφανοι γονείς θεωρούν τα βλαστάρια τους ώριμα αντράκια και όχι αθώα 9χρονα παιδιά.

Η τραπ έχει φίλους και σε άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, όμως η επιτυχία έχει απήχηση συνήθως σαν μεμονωμένα τραγούδια και όχι σαν κίνημα το οποίο υστερεί σαφώς έναντι της ραπ.

Στην Ελλάδα οι μεγαλύτεροι πιτσιρικάδες την 'βρίσκουν' στα διάφορα μπαρ στα οποία αμφιβάλλω αν τηρείτε και δεν ξέρω αν υπάρχει όριο ηλικίας, που λογικά θα υπάρχει.

Στις συναυλίες έχουν δημιουργηθεί ομάδες στήριξης αφού φέρνουν χρήματα στους διοργανωτές και είναι κάτι σαν αντίβαρο στο έντεχνο που εξακολουθεί να έχει φίλους και βέβαια το σύγχρονο λαϊκό που θέλει πιο πολλά χρήματα για να το απολαύσεις.

Πριν από μερικά χρόνια η τραπ ήταν ανύπαρκτη στην Ελλάδα, αλλά επεκτάθηκε σαν τον υπόκοσμο που απλώνει τα πλοκάμια του στην κοινωνία.

Δυστυχώς η κατάσταση του ραδιοφώνου δεν βοηθάει στο να δημιουργηθεί ένας πυρήνας από φίλους της μουσικής που ακούνε οι νέοι σε όλο τον πλανήτη, εδώ είναι κολλημένοι στα παλιά, βλέπετε τι συμβαίνει και στις συναυλίες, έρχονται καλλιτέχνες που αγαπούσαν οι παππούδες και γιαγιάδες των σημερινών νέων και αυτό όλο και θα χειροτερεύει, στην δεκαετία του  '30 το αντίστοιχο του Nick Cave θα είναι ίσως οι Tindersticks και το 2040 οι Madrugada.