Συχνάζεισ στο "μικρό καφέ"
Κι εγώ στη μυροβόλο
Έτσι που όσο κι αν θέλουμε
Ποτέσ δε θα ιδωθούμε
Εγώ ξυπνάω απ' τισ εφτά
Κι εσύ το μεσημέρι
Κι όταν τινάζω τα χαλιά
Στο βόλεϊ πάντα τρέχεισ
Στην παμπ πηγαίνεισ στισ εννιά
Κι εγώ έντεκα με μία
Έτσι που όσο κι αν θέλουμε
Ποτέσ δε θα ιδωθούμε
Μα πού θα πάει ο καιρόσ
Κι οι βουρλισμένοι χρόνοι
Θε να 'ρθει κάποιο σούρουπο
Ξανά ν' ανταμωθούμε
