Το νέο βίντεο του Κώστα Λειβαδά ο οποίος γράφει:
Aπό το cd-ανθολογία ποίησης "Γραμμένο με κόκκινο"
Μια βόλτα στην Πατησίων και τα μέρη που μεγάλωσα, παρέα με τον φίλο και μόνιμο πια συνεργάτη - Γιάννη Χαριτίδη.
Μια από τις πιο περίεργες καλοκαιρινές νύχτες της ζωής μου με ισχυρή "τροπική" καταιγίδα και λασποβροχή.
Βόλτα, με στάσεις απρογραμμάτιστες, έξω από την "Αελλώ" -το σινεμά των παιδικών μου χρόνων- κι ύστερα στάση στο θρυλικό "Au Revoir", τις αρχές της Φωκίωνος, και από την άλλη πλευρά ως τον Πανελλήνιο, την ΑΣΟΕΕ και το πεδίον του Άρεως.
Βόλτα με το παλιό walkman μου και ένα τραγούδι στα χείλη, γραμμένο πάνω σ´ένα κείμενο που εκδόθηκε μισό αιώνα πριν και όμως είναι σαν να γράφτηκε σήμερα και να μιλάει για τη φρίκη της εποχής μας.
Οι δύσκολοι καιροί θα έρχονται πάντα για να ξαναφύγουν και να ξανάρθουν.
Το θέμα είναι βεβαία πώς και που θα σε βρουν.
Ο σκληρός δίσκος που περιείχε το υλικό και τα αρχεία του, είχε κλαπεί μυστηριωδώς και το ίδιο θαυματουργικά και τυχαία βρέθηκε μέσα στην πόλη παρατημένος πάνω σ´ένα αυτοκίνητο.
Τώρα θα μου πεις γιατί στην Πατησίων;
Μα κάθε δέντρο έχει τις ρίζες του και αυτός ο δρόμος είναι μια πολύ βαθιά ρίζα για μένα στην οποία και πάντα θα επιστρέφω.
Ένας δρόμος αγάπης, νοσταλγίας και εφηβικού εκθαμβωτικού ηλίου, που κουβαλάω ακόμα μέσα μου.
Μαζί με τις ελπίδες και την πίστη μου, κάθε φορά που νιώθω τη ζωή μου, τη χώρα μου και τον πλανήτη να χάνεται.
Δεν θέλω άλλες ειδήσεις λοιπόν, δώσε μου μόνο μουσική και έλα.
Τραγούδα μου τη στάχτη, τραγούδα μου τη λευτεριά, τραγούδα μου τα δάκρυα,
σ´όλα τα πλάτη και τα μήκη.
Κώστας Λειβαδάς -Γιάννης Χαριτίδης
