Ακήρυκτος εμφύλιος για την εισβολή στην Ουκρανία βάζει ταφόπλακα στο Ελληνικό τραγούδι

Εδώ και πολλά χρόνια το Ελληνικό τραγούδι έχει παραδοθεί στην δίνη των πολιτικών αντιπαραθέσεων στο οποίο το οδήγησαν έντεχνα πολιτικά κόμματα τα οποία πιστεύουν ότι αποκομίζουν κέρδη από αυτή την χειραγώγηση και κατευθύνουν τις πολιτικές προτιμήσεις του κοινού.

Η αλήθεια είναι ότι ο Έλληνας παραμένει πάντα ένα ευάλωτο άτομο που παρασύρεται εύκολα σε κρίσεις εναντίων αυτών που του παρουσιάζουν σαν τους 'κακούς'.

Στην ουσία πρόκειται για μία προσπάθεια που σαν βασικό κίνητρο έχει να θίξει πολιτικούς αντιπάλους και κινείται από το διαδίκτυο στο οποίο έχουν επενδύσει πολλά ορισμένα κόμματα, άσχετα του αν στην ουσία αυτό στην πάροδο του χρόνου έχει στραφεί εναντίων τους.

Όμως όταν δημιουργείς έναν στρατό από οπαδούς που σε ακολουθούν για διάφορους λόγους στο διαδίκτυο δεν μπορείς πια να τους ελέγξεις.

Σε διαφέρει ας πούμε ο Σαββόπουλος από τους υπόλοιπους καλλιτέχνες, και αυτός όπως όλοι οι άλλοι ποτέ δεν είπε ότι ψηφίζει κάποιο κόμμα εδώ και 55 χρόνια, τα κόμματα ήταν αυτά που υιοθετούσαν για δικό τους σκοπό τα τραγούδια του.

Το ότι δεν έβριζε βέβαια τους πολιτικούς αντιπάλους κάποιων κομμάτων έπαψε να τον κάνει αγαπητό, όπως και τον Μίκη Θεοδωράκη τον οποίο κατά καιρούς στόλιζαν στο διαδίκτυο με διάφορα επίθετα, δεν μιλάμε για τις επιθέσεις που έκαναν παλαιότερα στον Χατζιδάκι και στο κάτω κάτω η φιλοσοφία του το Αιγάλεω να κερδίζει και οι άλλοι να πάνε να ,,,, κάνει κακό στην Ελληνική μουσική.

Τα ίδια έκαναν στην ΑΕΠΙ και τώρα όλοι, αριστεροί και δεξιοί κλαίνε, αφού φως δεν θα φανεί σύντομα, αν φανεί ποτέ και όλα αυτά για την πολιτική στην οποία και βέβαια πρέπει να παίρνουν θέση οι καλλιτέχνες όπως όλοι οι πολίτες, χωρίς όμως να επιτρέπουν καταστάσεις όπως αυτές εναντίων συναδέλφων τους με τους οποίους διαφωνούν και κάποτε ήταν 'κολλητοί', απλά επειδή τώρα έχουν διαφοροποιηθεί οι απόψεις τους έχουν γίνει κόκκινο πανί για τους haters του διαδικτύου και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες είναι σαν να τρίβουν ευχαριστημένοι τα χέρια τους, όπως σε όλα που νιώθουν χαρούμενοι όταν πεθαίνει η κατσίκα του γείτονα.

Την πλειοψηφία στην χώρα την δίνει ο κόσμος στις εκλογές και όχι η συχνότητα των επιθέσεων στο διαδίκτυο από καλλιτέχνες που ίσως και χωρίς να το καταλαβαίνουν κτυπούν στην ουσία την Ελληνική μουσική που αγαπήσαμε.

Οι νέοι με όλα αυτά έχουν στραφεί στο Τραπ, ενώ οι μεγαλύτεροι μπορεί να χαίρονται όταν διαβάζουν κάτι εναντίων καλλιτεχνών που έχουν στοχοποιήσει στην πάροδο του χρόνου οι Haters, αλλά στις εκλογές ψηφίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντα τους.

Εμείς αγαπάμε όλο το φάσμα του Ελληνικού τραγουδιού, όμως εκτός από εξαιρέσεις, κυρίως από τα πολύ μεγάλα ονόματα που δεν έχουν κανένα λόγο να μας αντιπαθούν, οι υπόλοιποι πιστεύω ότι δεν μας συμπαθούν, όχι για κανένα σοβαρό λόγο, αλλά όπως οι πολιτικοί και όλες οι κυβερνήσεις, δεν μας θεωρούν δικούς τους, Βέβαια το ότι βάζουμε τις ανακοινώσεις των πολιτικών τους αντιπάλων τις εκλαμβάνουν σαν υποστήριξη.

Κώστας Ζουγρής