Δεν ήμουν προφήτης για να προβλέψω τί θα γινόταν μετά από έξι χρόνια, όμως σαν φανατικός θαυμαστής τού Μάνου και τού Μίκη, ζήτησα από τον Σπύρο Δανάλη, εξαιρετικό ηχολήπτη τού τότε Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας που δίπλα του έμαθα πολλά, πάρα πολλά, τού ζήτησα λοιπόν να μού κάνει μία χάρη. Να αντιγράψει σε δική μου μαγνητοταινία για το δικό μου αρχείο, όχι ολόκληρη τη συναυλία τού θεάτρου «Κεντρικόν» τού 1961, αλλά μόνο τέσσερα κομμάτια. Το ένα ήταν το «Είμαι αετός χωρίς φτερά» τού Χατζιδάκι σε στίχους τής Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, που ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγούδησε όχι την πρώτη, αλλά τη δεύτερη βραδιά 22 Μαρτίου, με τον συνθέτη να τον συνοδεύει στο πιάνο, τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει την Ελαφρά Ορχήστρα τού ΕΙΡ και τον Μανώλη Χιώτη επίσης στη σκηνή με το μπουζούκι του. Και οι δύο συναυλίες είχαν ηχογραφηθεί και θα υπήρχαν στην ταινιοθήκη τής Κρατικής Ραδιοφωνίας, αν δεν ερχόταν η 21η Απριλίου τού 1967.
Τότε, με άνωθεν εντολή, απαγορεύτηκε σύμπας ο Θεοδωράκης, εξαφανίστηκαν από τη δισκοθήκη οι δίσκοι του και σβήστηκαν και οι συναυλίες τού «Κεντρικόν». Ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι προνοητικοί ιδιώτες που, όπως εγώ, είχαν φυλάξει ως κόρην οφθαλμού το πολύτιμο υλικό και στη μεταπολίτευση πια, ορισμένα αποσπάσματα κυκλοφόρησαν σ' ένα μεγάλο δίσκο τής Polygram, μαζί με τη συναυλία τού «Ορφέα» για το Όσκαρ τού Χατζιδάκι τής ίδιας χρονιάς. Το «Είμαι αετός χωρίς φτερά» ωστόσο, ποτέ δεν βγήκε σε δίσκο, μόνο στο ραδιόφωνο ακούστηκε κάποιες φορές από το δικό μου αρχείο. Έτσι και τώρα θα το ακούσετε όπως το είχα μεταδώσει σε μια από τις δικές μου Κυριακάτικες εκπομπές τού «Ράδιο Νοσταλγία» στο B’ Πρόγραμμα τής Κρατικής Ραδιοφωνίας.
