Δέος και θαυμασμός για την Φιλιώ Πυργάκη, δυστυχώς μετά τον θάνατο της, πάντα θα παραμένει ένας θησαυρός για το Ελληνικό τραγούδι, αν είχα εκπομπή θα την αφιέρωνα ολόκληρη στην μνήμη της. Κώστας Ζουγρής

Να ανεβάσω τι έγραψε η Κρίστη Στασινοπούλου στον τοίχο της μιας και το θεωρώ πολύ εύστοχο και ενδιαφέρον.

Και γιατί εγώ μεγάλωσα, θαυμάζοντας μονάχα τη Μπέσυ Σμιθ, τη Μπίλι Χόλιντεϊ, τη Τζάνις Τζόπλιν; Αφού πλάι μου την είχα την Φιλιώ Πυργάκη και τις άλλες, γιγάντιες γυναίκες τραγουδίστριες, γνήσιες, αυθεντικές και ακούραστες διασκεδάστριες, φωνάρες, ψυχάρες!

Απλά έτυχε να γεννηθούν σε μια χώρα, που κόμπλαρε και ακόμα κομπλάρει να αποδεχτεί και να υποστηρίξει τη δική της μουσική παράδοση και ντρέπεται γι’ αυτήν μέχρι και σήμερα, το 2021.

Ευτυχώς που κάθε τόσο γκρεμίζονται μέσα μου οι διάφοροι μύθοι και οι προκαταλήψεις της γενιάς μου και έτσι πρόλαβα και την ανακάλυψα έγκαιρα.
Καλό σου ταξίδι Φιλιώ στα πανηγύρια των άλλων διαστάσεων!

Μετά να πω ότι όσο έψαξα δεν είδα να υπάρχει ένας φορέας, ένας παραγωγός, ένα κάτι που να γράψει κάτι εμπεριστατωμένο για την καριέρα της Τζαβέλαινας όπως πολλοί την αποκαλούσαν. Αυτό δείχνει απουσία πραγματικού ενδιαφέροντος για την Δημοτική μουσική και όχι μόνο. Εδώ και πολλά χρόνια νομίζω πως θα έπρεπε να υπάρχει μια πιο επαγγελματική καθοδήγηση (από ποιους άραγε?) ώστε να πει και άλλα πράγματα εκτός ρεπερτορίου των πανηγυριών.

Φαντάσου μια συνεργασία με την Κρίστη.

Να θυμίσω ότι φεύγει την ίδια μέρα με την μεγάλη Billie Holiday, αλλά σε αυτήν κάποιοι (ποιοι άραγε?) της έδωσαν και ένα strange fruit να πει.