Τα Ξύλινα Σπαθιά θα πρέπει να ήταν η πρώτη συναυλία που πήγα τα κορίτσια μου, την Λουίζα και την Δάφνη. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και ειδικά η Λουίζα παραμένει φανατική με τον Παύλο τον οποίο βέβαια δεν ανακαλύψαμε, αλλά βοηθήσαμε να γίνει μεγάλος με το τότε συγκρότημα του κι εγώ και ο Γιάννης. Αν σκεφτείτε ότι έτρεχα με τα κορίτσια που ήταν τότε 8-10 στις συναυλίες για να κάνουμε 'μπούγιο' σε διάφορα μέρη της Αθήνας, ίσως καταλαβαίνετε την τρέλα που κουβαλάω κι εγώ και ο Πετρίδης.

Η Άννα κατεβαίνει απ’ τη μεγάλη λιμουζίνα
την κοιτάζω μες τα μάτια και γυρίζει από την άλλη
στη χαμένη λεωφόρο έχει στήσει μια βιτρίνα
περιμένει μες στο κρύο με σκυμμένο το κεφάλι.

Κώστας Ζουγρής