June 1st 2021
Η ανείπωτη ιστορία των τραγουδιών που ηχογραφήθηκαν λίγα χρόνια πριν και μπήκαν στην αναμονή.
Η ανείπωτη ιστορία των τραγουδιών που ηχογραφήθηκαν λίγα χρόνια πριν μπήκαν στην αναμονή, μέχρι τη σημερινή επιστροφή της παρουσίασής τους στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για ένα σύγχρονο alternative, blues rock ήχο με vintage ρίζες, που μόλις είδε το πρώτο φως της μέρας και το δρόμο να ανοίγει με υποσχέσεις, οι συνθήκες ανάγκασαν το μουσικό αυτό ταξίδι να μπει σε αναμονή...Όμως το ταξίδι τώρα συνεχίζεται...
Θα μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου ιστορία, την πορεία της μπάντας μου και των τραγουδιών μου. Ακολουθεί το πλήρες βιογραφικό της μπάντας και στη συνέχεια θα σας αφηγηθώ τι συνέβη και το μουσικό αυτό ταξίδι όπως είπα και παραπάνω έκανε μια κάπως μεγάλη παύση...Οπότε παρακαλώ συνεχίστε να διαβάζετε...
Band Bio:
Το όνομά μου είναι Νίκος Κεφαλάς (Nick Kefalas/Music nickname: NickVonRoy). Είμαι ο τραγουδοποιός, κιθαρίστας, τραγουδιστής και ιδρυτής της μπάντας με όνομα “The Rattle Moan”. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2012, στην πόλη της Θεσσαλονίκης όπου έκανε τα πρώτα της βήματα σε αρκετά bar και live stages της πόλης. Κάναμε opening act στους γνωστούς “Blues Wire” και ήμασταν η μόνη μπάντα που έπαιξε στο διήμερο festival των εγκαινίων της αντιπροσωπίας της “Harley Davidson” της βορείου Ελλάδας. Επίσης συμμετείχαμε στο “Thessaloniki’s battle of the bands festival “ in the old “Fix Beer Factory”, όπου και η εμφάνισή μας διακρίθηκε ιδιαιτέρως.
The first work’s title is: "Only Evil There"{10 songs}. Πρώτη δημοσίευση στο YouTube το Φλεβάρη του 2015 και κόπηκε σε cd disc. Ακολούθησε συνέντευξη στο σταθμό “Avena FM 97,7”, στην εκπομπή “Νυχτοπερπατήματα” του Φάνη Κωστόπουλου, όπου παρουσίασα το album και έπαιξα ακουστικά-ζωντανά διάφορα covers απο Rory Gallagher, Jimi Hendrix και Johnny Cash. Ακολούθησε συνέντευξη για το ιντερνετικό περιοδικό “Feel A Rocka Webzine” απο τον Νίκο Σβαρνιά, όπου παρουσιάσαμε την δουλειά μας. Τραγούδια του album έχουν παιχτεί και απο δίαφορους άλλους σημαντικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς όπως : "1055 Rock" Θεσσαλονίκη , "Lato FM" Κρήτη καθώς και στην Αθήνα, στην εκπομπή «Απο τις 4 στις 5», του μεγάλου και θρυλικού ραδιοφωνικού παραγωγού της χώρας μας Γιάννη Πετρίδη. Η ολοκληρωμένη παρουσίαση ολόκληρου του album έγινε στο “Entropia radio” στην εκπομπή του Οδυσσέα Πανταζή, όπου παρευρέθηκα προσωπικά και σε μορφή συνέντευξης παρουσίασα ένα ένα τα τραγούδια με τη σειρά που είναι ηχογραφημένα και στο album, όπως αυτούσια ακούστηκαν απο την ίδια την εκπομπή. Η πρώτη και επίσημη ζωντανή εκτέλεση απο ολόκληρη την μπάντα για την παρουσίαση του δίκου έγινε στο "Silver Dollar Live Stage Music Bar" στη Θεσσαλονίκη. Ο Βασίλης Γκούτνερ έπαιξε μπάσο, όπως και slide guitar στο τελευταίο κομμάτι του album με τίτλο “Every Step”. O Σάκης Δρακούλης έπαιξε ντραμς και η Μαρία Μαριάδου συμμετείχε σαν guest, κάνοντας backing vocals.
Link for the album:
The second work’s title is: "Rebirth"{4 songs}. Πρώτη δημοσίευση στο YouTube το Μάϊο του 2016. Ο Παναγιώτης Σκαμπελτζής έπαιξε ντράμς και ο Αλέξανδρος Rormose έπαιξε μπάσο. Quest συμμετοχή: Στέλλα Παυλάκη, βιολί στο τελευταίο κομμάτι με τίτλο “Lay Down on Me”. Η δουλειά αυτή παρουσιάστηκε πρώτη φορά απο την μπάντα με ζωντανή εκτέλεση στο "Silver Dollar Live Stage Music Bar" στη Θεσσαλονίκη. Το ακόλουθο artwork με το οποίο το EP έχει αναρτηθεί στο YouTube είναι δημιούργημα της Natalie Quinn.
Link for the album:
Artwork By Natalie Quinn.
Παναγιώτης Σκαμπελτζής, Αλέξανδρος Rormose, Νίκος Κεφαλάς.
Γενικά προέκυψαν διάφορες ευκαιρίες και προτάσεις από ανθρώπους που εκτιμούσαν τη δουλειά μας για εμφανίσεις και σε άλλες πόλεις, όπως και να συμμετέχουμε σε μεγάλο πανευρωπαϊκό φεστιβάλ στο Βόλο. Δυστυχώς όταν παρουσιάστηκαν προτάσεις σαν και αυτές, και στους δυο διαφορετικούς σχηματισμούς της μπάντας, δεν ακολουθήσαμε καθώς σε κάθε περίπτωση είμασταν ήδη κοντά στο τέλος.
Where you can find the Music: You can find my material on YouTube, typing the links above. Also my music is on every music platform including Spotify as it’s distributed by Songtradr. This is my Songtradr profile in which you can find both of my whole records:
https://www.songtradr.com/nick.kefalas
Και αυτή είναι η συνέχεια της ιστορίας μου από το 2016 μέχρι τώρα:
Όπως είπα ήδη έφτιαξα την μπάντα δυο φορές με διαφορετικά άτομα. Το 2016 λοιπόν σταματάμε αλλά σταμάτησα και εγώ γενικά. Απο το 2015 κάτι δεν πήγαινε τόσο καλά με το αριστερό μου χέρι.
Η αίσθηση στα δάχτυλα που πατάω τα τάστα ήταν περίεργη. Βέβαια τότε ήταν νωρίς και δεν είχα καταλάβει ακόμα πολλά πράγματα. Όταν ήδη ηχογραφούσαμε το “Rebirth” και γενικά όλη την περίοδο που κάναμε πρόβες με το τελευταίο σχήμα, κάτι δεν πήγαινε καλά με το παίξιμό μου αλλά ήμουν σε άρνηση να το παραδεχτώ. Δεν μπορούσα να ελέγξω την κίνηση απο τα δάχτυλα του αριστερού χεριού μου (με τα οποία πατάω στα τάστα). Πράγματα που παλιότερα έπαιζα άνετα είχαν γίνει σκέτο κατόρθωμα και έπρεπε να καταβάλω απίστευτη προσπαθεια και ώρα εξάσκησης για να παίξω πράγματα που ήξερα ότι κανονικά τα παίζω εντελώς άνετα. Το “Rebirth” είναι ηχογραφημένο έχοντας αυτό το μυστήριο πρόβλημα που τότε δεν καταλάβαινα τι ήταν και βρισκόταν μόλις στην αρχή του.
Μετά απο κάμποσο καιρό, έπιανα κιθάρα και τα δάχτυλα (κυρίως ο παράμεσος και ο μικρός) κάνανε οτι θέλανε. Με το που ακουμπούσαν σε χορδες τεντώναν και ανοίγανε και το τρομαχτικό ήταν οτι αυτό ηταν 100% πέραν απο τον έλεγχο μου. Η ανεξάρτητη κανονική λειτουργία τους είχε εξαφανιστεί καθώς ήταν αδύνατο να τα διατηρήσω στην απαραίτητη κάμψη για να μπορώ να παίξω. Έπρεπε να ψάξω εξονυχιστικά για να καταλάβω τι είχα. Πήγα σε γιατρούς έκανα εξετάσεις στο κεφάλι και ευτυχώς ήμουν υγειής, όλα δουλευανε ρολόι και το νευρολογικό μου σύστημα ήταν μια χαρά. Το χέρι όμως όταν έπιανε κιθάρα, τα ίδια...Τι συνέβαινε λοιπόν?. Επιτέλους έμαθα στο τέλος τι συνέβαινε. Το όνομα της πάθησης αυτής ειναι “Task Specific Focal Dystonia” συγκεκριμένα για μουσικούς. Τωρα, μια σημαντική διευκρίνηση ο όρος Δυστονία χρησιμοποιείται επειδή το σύμπτωμα έλλειψης ελέγχου των δαχτύλων (Στην περίπτωσή μου), και η ακούσια λειτουργία, προσομοιάζουν τα συμπτώματα που έχουν ασθένειες νευρολογικές που λέγονται δυστονίες όμως υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά αυτών και αυτού που λέμε “Musicians task specific focal dystonia”.
Αυτή η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση των μουσικών και της περίπτωσής μου, δεν πρόκειται για ασθένεια νευρολογική, αφού όπως έδειξαν οι εξετάσεις δεν είχα κανένα πρόβλημα πουθενά. Επομένως δεν είναι κάτι που εμφανίζεται από το πουθενά όπως πολλές ασθένειες, αλλά πρόκειται για μια αλλαγή της προκαθορισμένης λειτουργίας που αφορά τα συγκεκριμένα δάχτυλα ιδιαίτερα όταν πάνε να εκτελέσουν συγκεκριμένες λειτουργίες. Με άλλα λόγια το νευρολογικό σύστημα αποθήκευσε μια αλλοπρόσαλλη λειτουρία σαν προκαθορισμένη και φυσιολογική. Πως έγινε αυτό? Σαν αυτοδίδαχτος εφάρμοζα με λάθος τρόπο την τεχνική του σηκώματος των χορδών της κιθάρας, τα λεγόμενα bendings. Ενώ για να σηκώσεις τη χορδή πρέπει κανονικά να χρησιμοποιείς την περιστροφή ολόκληρου του χεριού χωρίς να τεντώνεις τα δάχτυλα, εγω διαπίστωσα τόσα χρόνια μετά ότι σήκωνα τις χορδές με τον εντελώς αντίθετο τρόπο, δηλαδή τεντώνοντας μόνο τα δάχτυλα. Φυσικά τα πρώτα χρόνια αυτό δεν είχε κάποιο αντίκτυπο αλλά με τον καιρό το νευρολογικό μου αν και υγειές κλείδωσε αυτή τη λειτουργία όπως γίνεται με οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη κίνηση κάνουν συγκεκριμένες μυικές ομάδες μέχρι το σύστημα να «τις μάθει καλα». Στην περίπτωσή μου τις έμαθε τόσο καλά που προκάλεσα μετατροπή στην ίδια τη φυσιολογία τις προκαθορισμένης λειτουργίας και κίνησης των δαχτύλων μου. Δεν ξέρω πως ακούγονται όλα αυτά, αλλά για εμένα ήταν η απόλυτη φρίκη καθώς τότε δεν ήξερα καν αν θα ξανάπαιζα ποτέ .
Ότι είχα κάνει μέχρι στιγμής για τη μουσική έμοιαζε μάταιο, και δεν ήξερα ποιος είμαι και τι θέλω. Δεν είναι συχνή πάθηση και πολλοί που την πάθανε τα παρατήσανε γιατί η διαδικασία της θεραπείας απαιτεί απίστευτη επιμονή, ώρες ατελείωτες και ολοκληρωτική αφοσίωση. Και όλα αυτά αν έχεις την τύχη να βρεις τον κατάλληλο «θεραπευτή», ο οποίος είναι απαιραίτητο να σε καθοδηγεί. Επέμεινα και τα κατάφερα. Βρήκα το κατάλληλο άτομο. Έκατσα έκανα την ατέλειωτη δουλειά και απο τον Αύγουστο του 2020 το πρόβλημα αυτό το ξεπέρασα εντελώς. Απο τότε λοιπόν μέχρι τώρα εξασκούμαι ξανά κανονικά και παίζω με την κανονική μου λειτουργία πια όπως πριν το πάθω. Τώρα ξέρω τον τρόπο, ώστε να μην το ξαναπάθω. Η ικανοποίηση είναι αδιανόητη και το μήνυμα που θέλω να περάσω σε τυχόν μουσικούς που πάθανε αυτό το διαβολεμένο πράγμα είναι το εξής : «Μην ακούτε τι λένε δεξιά και αριστερά, υπάρχει πολύ άγνοια και προκατάληψη γύρω από το θέμα. Είναι πολύ πιο απλό. Φαίνεται τρομαχτικό το ξέρω αλλά δεν είναι. Αυτό βέβαια το καταλαβαίνεις αφού το ξεπεράσεις. Μην τα παρατάτε, συνεχίστε ακόμα και όταν απελπίζεστε...Τότε είναι που πρέπει να συνεχίζετε...Δεν έχει νόημα η πίστη και η επιμονή αν δεν υπάρχει η απελπισία...Είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά μόνο αν επιμείνετε θα τα καταφέρετε». Έχω φτιάξει video και το έχω αναρτήσει στο YouTube στο οποίο περιγράφω ακριβώς τι είναι όλο αυτό και έχω συμπεριλάβει αποσπάσματα από την περίοδο της θεραπείας μου μέχρι το τέλος της και την ολική ανάκαμψή μου λίγους μήνες μετά που παίζω ξανά. Εκεί θα βρείτε και τα στοιχεία του θεραπευτή μου στον οποίο μπορείτε να απευθυνθέιτε αν υπάρχει ανάγκη. Αυτό που έχω να πω για εκείνον είναι ότι πρόκειται για το πλέον καταλληλότερο άτομο με απίστευτη γνώση, εμπειρία και προσωπική, όπως και επιτυχίες πολλών άλλων περιστατικών.
Το Link του Video :
Αφού κατάφερα λοιπόν να επιστρέψω στην κιθάρα μου και στην μουσική μου μετά από κάτι τέτοιο, καταλαβαίνετε πόσο μεγάλος είναι ο ενθουσιασμός και η χαρά μου τώρα να μοιραστώ μαζί σας όχι μόνο την εμπειρία αυτής της περιπέτειας αλλά και τα ίδια τα τραγούδια μου, αφού δεν προλάβανε ούτε να προβληθούν ούτε να παιχτούν αρκετά. Θα ξαναφτιάξω λοιπον την μπάντα με καινούρια μέλη και θα συνεχίσω το δρόμο απο εκεί όπου σταμάτησα...Αυτό θα γίνει πιο μελλοντικά βέβαια, αλλά προς το παρόν συνεχίζω με το να παρουσιάσω σε όσους περισσότερους απο εσάς μπορώ τα τραγούδια μου, τα οποία τώρα που πήρα πίσω την ικανότητά μου ξανά, βρήκα και την ψυχή και την διάθεση να μοιραστώ μαζί σας. Στην τελική ακόμα και τώρα τα νιώθω σαν νεογέννητα μωρά που μόλις αρχίσανε να περπατάνε...
Και ο δρόμος συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε λοιπόν...και δεν έχει τέλος...
As The Allman Brothers said: “…And The Road Goes On Forever…”
Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Nick Kefalas
