Από τα «Τρία παιδιά Βολιώτικα που κλέψαν την Αννούλα» μέχρι το «Είδα την Άννα κάποτε» και το «Άννα μην κλαις», είναι πολλές οι φορές που το ελληνικό τραγούδι αγκάλιασε τρυφερά και στοργικά αυτό το όνομα, μαζί με τα χαϊδευτικά του. Κι ακόμα θυμάμαι την Νάνα Μούσχουρη στην αρχή τής συνεργασίας της με τον Μάνο Χατζιδάκι να τραγουδά «Αννίτσα μου, Αννούλα μου, Αννάκι μου, Αννιώ, θα στείλω την μανούλα μου να κάνει προξενιό».

Ήταν 1959 και το τραγούδι δεν ήτανε τού Μάνου, εκείνος το είχε μόνο ενορχηστρώσει, μαζί με το «Η μάνα μου με δέρνει» στην άλλη όψη τού δίσκου τής εταιρίας Fidelity. Και τα δύο τραγούδια τα είχε γράψει ο Νίκος Ρούτσος, που ήταν γνωστός όχι μόνο για τις παιδικές του ιστορίες με τον Ταρζάν και τον Γκαούρ, αλλά και από την πολύχρονη διαμάχη του με τον Βασίλη Τσιτσάνη για την πατρότητα τών στίχων τής «Συννεφιασμένης Κυριακής». Της Αγίας Άννας λοιπόν που γιορτάζουνε οι Άννες είπα σ’αυτές να αφιερώσω ένα τραγούδι απ’ τα πολλά που έχουν εμπνεύσει. Με τη φωνή τού Αντώνη Καλογιάννη το έχουμε συνδέσει, εκείνος το είχε τραγουδήσει πρώτος στον δίσκο του τού 1984 «Μικρά ερωτικά».

Οι δημιουργοί τού τραγουδιού, νησιώτες και οι δύο. Από την Κεφαλονιά ο Σαράντης Αλιβιζάτος, που έγραψε τα λόγια, από την Κύπρο ο Μάριος Τόκας (1954-2007). Στον Μάριο γύρω στο 2000, η Σεμίνα Διγενή και ο παραγωγός Σούλης Αθανασίου, είχαν αφιερώσει μια ολόκληρη εκπομπή στη σειρά «Οι εντιμότατοι φίλοι μου», που παιζόταν τότε στην ΕΡΤ-2. Καλεσμένοι γύρω απ’ το τραπέζι με τους κυπριώτικους μεζέδες, ο Σωτήρης Μουστάκας, η Μελίνα Μποτέλλη, οι στιχουργοί, συνεργάτες όλοι τού Μάριου, Ανδρέας Νεοφυτίδης, Φίλιππος Γράψας και Κώστας Φασουλάς, η τραγουδίστρια Μαρία Αλεξίου, κάπου εκεί κι εγώ. Ο Γιώργος Παγιάτης είχε την ευθύνη τής ορχήστρας, και βέβαια από τό πρόγραμμα δεν μπορούσε να λείπει αυτή η «Αννούλα τού χιονιά», που έπαιξε στη φυσαρμόνικα και τραγούδησε ο ίδιος ο Μάριος Τόκας, μαζί με την Μαρία Αλεξίου και τους λοιπούς συνδαιτημόνες.