Κουβεντιάζοντας με την Τάνια Τσανακλίδου μπροστά στις κάμερες για την εκπομπή «Οι φίλοι μου» το 2001, τής είχα πει πως για μάς που δεν κάναμε οικογένεια, θα λένε ότι ζήσαμε μια πολύ ωραία ελεύθερη ζωή, αλλά ότι θα έχουμε άσχημα γεράματα. «Γιώργο, έξι αδέλφια ήμασταν εμείς, αλλά οι γονείς μου έφυγαν μόνοι» μού απάντησε η Τάνια.

Μόνη έφυγε και η δική μου η μητέρα. Θα πήγαινε στη Ρόδο για τις καλοκαιρινές της διακοπές κι εγώ είχα περάσει από το σπίτι της για να την αποχαιρετήσω και να αφήσω και την σακούλα με τα άπλυτα, «που ακόμα δεν ήξερα να πλένω». Το ταξίδι στη Ρόδο έγινε τελικά μια μέρα αργότερα για την κηδεία της στον οικογενειακό τάφο, στο παλιό νεκροταφείο τού Άι Δημήτρη. Ήτανε 1990.

Δύο χρόνια πριν, σε έναν από τους ωραιότερους δίσκους τής καριέρας της, η Τάνια Τσανακλίδου είχε τραγουδήσει ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. «Μαμά γερνάω» σε μουσική, όπως και στα υπόλοιπα τού δίσκου, τού ακούραστου, ανεξάντλητου Σταμάτη Κραουνάκη. Η ίδια η Τάνια είχε παραγγείλει τους στίχους στην Λίνα Νικολακοπούλου και η συγκίνησή της όταν είπε στο στούντιο το τραγούδι, έχει αποτυπωθεί και στο βινύλιο.

Το βίντεο το δανείζομαι από την εκπομπή «Μουσικά πορτρέτα», που είχε αφιερώσει στην Λίνα Νικολακοπούλου η Δάφνη Τζαφέρη το 1995. Φυσικά η Τάνια Τσανακλίδου είναι η υπέροχη ερμηνεύτρια, αλλά στην εικόνα βλέπουμε πλάνα και τής Λίνας.