Άλλη μια χαμένη χρονιά, ανύπαρκτες παραγωγές χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον, το Ελληνικό χιπ χοπ γέρασε ενώ είναι ακόμα σε νηπιακή ηλικία, γενικά δεν υπήρξε κάτι που να μας προκάλεσε το ενδιαφέρον.
O Sin Boy έκανε τα πιτσιρίκια να τραγουδήσουν Ελληνικά αλλά η εκκεντρικότητα του τον έκανε να έχει ημερομηνία λήξης, αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα με μεγάλες επιτυχίες εκτός και αν υπάρχει από πίσω ικανό επιτελείο για να προχωρήσει τα πράγματα.
Είναι λυπηρό από μια πλευρά, αλλά η καλύτερη παρουσία στην χρονιά που τελείωσε ήταν για μας αυτή του Σωκράτη Μάλαμα με τις εξαιρετικές επιλογές του από τον θησαυρό του Ελληνικού τραγουδιού.
Ανακαλύψαμε κι εμείς την φωνή της Ιουλίας Καραπατάκη, το άλμπουμ στο οποίο συμμετέχει δεν μας ενθουσίασε το ίδιο όπως οι διασκευές της και το τραγούδι που δεν ξέρουμε αν έχει κυκλοφορήσει.
Μας άρεσε η Νεφέλη Φασούλη
Και τα δύο νέα τραγούδια είναι του Δημήτρη Μπάκουλη, οι εταιρείες θα πρέπει να ενδιαφερθούν γι' αυτόν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη.
Μπράβο και στην Κατερίνα Κυρμιζή που δεν χάνει την φρεσκάδα της παρά το πέρασμα του χρόνου.
Αυτοί που αποθεώνουν τα ονόματα που τραγουδούν Αγγλικά κρατούν το Ελληνικό τραγούδι στο περιθώριο.
Κώστας Ζουγρής
