Θα πρέπει να ήτανε αρχές τού 2000 που η Σεμίνα Διγενή, εξαιρετική όπως πάντα οικοδέσποινα, μάς κάλεσε στην εκπομπή «Οι εντιμότατοι φίλοι μου», που παιζόταν τότε στην ΕΡΤ-2. Η παραγωγή, τού Σούλη Αθανασίου. Και τιμώμενο πρόσωπο ο συνθέτης Μάριος Τόκας.
Οι συνδαιτυμόνες γύρω απ’ το τραπέζι με τα κυπριώτικα εδέσματα, ήταν όλοι φίλοι τού Μάριου, κι όλοι είχαν κάτι να θυμηθούν. Ο Σωτήρης Μουστάκας, η Μελίνα Μποτέλλη, ο Ανδρέας Νεοφυτίδης, ο Φίλιππος Γράψας και ο Κώστας Φασουλάς, που τους στίχους τους ο Μάριος τους έκανε τραγούδια, επίσης η τραγουδίστρια Μαρία Αλεξίου με την ωραία βραχνή φωνή και ο Γιώργος Παγιάτης ο πιανίστας, που είχε και την φροντίδα τής ορχήστρας.
Ένας απ’ τους καλεσμένους λοιπόν ήμουν και εγώ, μια και ήδη από τον πρώτο του κιόλας δίσκο, «Τα τραγούδια τής παρέας» με τον Μανώλη Μητσιά, είχα ξεχωρίσει τον Μάριο Τόκα για τη μελωδική του φλέβα. Μάλιστα, το 1983 είχαμε κάνει μαζί την πρώτη του εκπομπή στην τηλεόραση, πηγαίνοντας μαζί και στην πατρίδα του, την Κύπρο. Κι ακόμα δεν μού έχει φύγει απ’ το μυαλό η πράσινη γραμμή στην Λευκωσία, εμείς από τη μια μεριά στο καφενείο για το γύρισμα, κι απέναντι ο στρατιώτης με το όπλο.
Ο Μάριος είχε γεννηθεί στη Λεμεσό το 1954 και εννιά χρονών άρχισε να παίζει κλαρίνο στη Φιλαρμονική τού Δήμου. Το 1975, έχοντας κάνει την θητεία του, έρχεται στην Αθήνα. Γράφεται στο Πανεπιστήμιο, στην Φιλοσοφική, αλλά συνεχίζει και το Ωδείο. Ξέρει πως η μουσική είναι ο δρόμος του. 16 χρόνων, μαθητής ακόμα στο σχολείο, είχε γράψει τα πρώτα του τραγούδια, πάνω σε στίχους τού πατέρα του, δημοσιογράφου και λογοτέχνη Κύπρου Τόκα. Αυτά τα τραγούδια έμειναν για πάντα στο συρτάρι.
Έφηβος όμως ήταν κι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, όταν έγραφε σε ένα μαθητικό τετράδιο, στίχους που θα μελοποιούσε αργότερα ο Μάριος. Ο Ευαγόρας, τους δικούς του στίχους τους είχε συνδυάσει με τα λόγια ενός τραγουδιού που είχε πει η Σοφία Βέμπο στον πόλεμο τού ‘40. «Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά και σένα, με έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό. Τα μεγάλα σου τα μάτια τα θλιμμένα, τον γαλάζιο της θυμίζουν ουρανό». Ο Κώστας Κοφινιώτης ήταν τότε ο στιχουργός και ο Μιχάλης Σουγιούλ ήταν ο συνθέτης τού πατριωτικού εκείνου τραγουδιού που είχε τίτλο «Δύο αγάπες».
Το τραγούδι τού Μάριου Τόκα πρωτοηχογραφήθηκε το 1997 από τον Κύπριο τραγουδιστή Κώστα Χατζηχριστοδούλου. Αλλά ο Ευαγόρας δεν ήταν πια εδώ για να το ακούσει. Είχε απαγχονιστεί από τους Άγγλους 40 χρόνια πριν, το 1957. Ήταν μόνο 19 ετών. Στην εκπομπή τής Σεμίνας, το τραγούδι τού Μάριου το ακούσαμε από την Μελίνα Μποτέλλη, κι αυτή με ρίζες κυπριακές. Ο Μάριος Τόκας έφυγε απ’ τη ζωή στις 27 Απριλίου τού 2008, στα 54 του χρόνια. Ο Σωτήρης Μουστάκας είχε φύγει λίγο νωρίτερα, στις 4 Ιουνίου τού 2007, ετών 66. Όμως έτσι που το ’φερε η κουβέντα με χρόνια και ηλικίες, θα 'θελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω όλους εσάς που μού στείλατε τις καλές σας τις ευχές για τα γενέθλιά μου. Ευχαριστώ απ’ την καρδιά κι ελπίζω μόνο, «όπως μεγαλώνω, όμορφα να παλιώνω», που λέει κι ο Σαββόπουλος.
