Από όλα τα τραγούδια που προορίζονταν για τον πρώτο δίσκο τής Αρλέτας τού 1966, αυτό ήταν το μόνο που η Αρλέτα δεν ήθελε να πει. Με είχε μάλιστα ρωτήσει, αν κάτι τέτοιο θα με πείραζε. Όταν τής απάντησα πως ναι, υποχώρησε και το είπε. Βέβαια, με τα χρόνια, το «Μια φορά θυμάμαι» και εκείνη το αγάπησε και το θεωρούσε, μαζί με τα «Ήσυχα βράδια» και το «Μπαρ το ναυάγιο», κάτι σαν Εθνικό της Ύμνο. Άλλωστε αυτό το τραγούδι ταξίδεψε με τη φωνή της και έξω απ’ την Ελλάδα.
Υπάρχει πρώτα -πρώτα η μαρτυρία τού Γιάνη Βαρουφάκη, που είδε κάπου στην Αυστραλία, σε ένα μοτέλ στο πουθενά, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Αβοριγίνων να το χορεύει ακούγοντας την Αρλέτα στο τζουκ-μποξ. Πώς έφτασε ως εκεί το δισκάκι τής Αρλέτας, ένας Θεός το ξέρει. Υπάρχει όμως και συνέχεια, που κι αυτήν σάς την έχω ξαναπεί. Όπως μού είχε εξηγήσει η Αρλέτα, ένας Αυστραλός μουσικός, συνεργάτης τού Νικ Κέιβ και μέλος τών Dirty three, περαστικός απ’ την Ελλάδα, είχε ζήσει μια ιστορία αγάπης με μια Σέρβα και το «Μια φορά θυμάμαι» είχε γίνει το τραγούδι τους.
Όταν οι δυο τους χώρισαν και ξαναγύρισε εκείνος στην πατρίδα του, το κορίτσι τού έστειλε μια κασέτα που περιείχε και το δικό μας το τραγούδι και οι Dirty three, το ηχογράφησαν, χωρίς να αναφέρουν στο cd τους δημιουργούς αφού, στην κασέτα-σουβενίρ, δεν αναφέρονταν ονόματα.
Έτσι δηλωθήκαμε ως unknown. Λίγο μετά, ερήμην μας και πάλι, το τραγούδι που είχαμε γράψει με τον Γιάννη Σπανό για την Αρλέτα στα χρόνια του Νέου Κύματος, χρησιμοποιήθηκε και σε μια αυστραλέζικη ταινία που είχε τίτλο Praise. Ακουγόταν μάλιστα, και με τις δύο εκδοχές. Και με τη φωνή τής Αρλέτας, και στην ροκ διασκευή τών Dirty three. Καιρός όμως να αφήσουμε την μακρινή Αυστραλία και να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα.
Εδώ το τραγούδι μας γνώρισε ποικίλες εκτελέσεις. Και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες είναι αυτή με την Δήμητρα Γαλάνη που βρήκα στο διαδίκτυο. Όπως μού είχε πει κάποτε η Δήμητρα, το «Μια φορά θυμάμαι» ήταν απ’ τα τραγούδια που την άκουσε να λέει ο Δήμος Μούτσης στην πρώτη τους συνάντηση.
Στο δικό της ρεπερτόριο η Δήμητρα, πρόσθεσε αργότερα μια μεγάλη προσωπική επιτυχία, που τής χάρισαν ο Αντώνης Βαρδής και ο στιχουργός Πάνος Φαλάρας. Ένα τραγούδι που έλεγε «Μ’ αγαπούσες θυμάμαι μια φορά, μα τώρα ερημιά, μ’ αγαπούσες θυμάμαι μια φορά, βροχή μετά».
