Η δουλειά μου στο ΓΕΣ εκείνο το μεσημέρι ήταν να μεταφέρω ένα ασήκωτο φορτίο εφημερίδων από το τυπογραφείο σε ένα φορτηγό.
Ήτανε μέρα επιθεώρησης και στο βάθος του φορτηγού έκανε λούφα ένας λοχίας. Ένας άλλος λοχίας, ο ποιητής Πέτρος Μοροζίνης που αργότερα τον ξανασυνάντησα στην ΛΥΡΑ του Αλέκου Πατσιφά, είχε αναλάβει να με επιβλέπει ώσπου να τελειώσει η αγγαρεία. Όταν έμαθε ότι δούλευα στο ραδιόφωνο άρχισε να με τρελαίνει με ερωτήσεις, καθώς βαρυφορτωμένος πήγαινα και ερχόμουνα. «Μωρέ στο ξένο τραγούδι αυτός δεν πιάνεται» είπε σε ένα διάλειμμα στον άλλο λοχία ο Πέτρος. Ο «άλλος» που μέχρι τότε με είχε αγνοήσει, αποφάσισε επιτέλους να μού δώσει σημασία. «Δηλαδή, ξέρεις τόσο καλά και το ελληνικό τραγούδι;». «Φυσικά», ήταν η απάντηση. Και τον Χατζιδάκι; Τον παίζω στα δάχτυλα, τού είπα. Στο κουίζ που ακολούθησε βγάλαμε ισοπαλία. Ξεφτέρια και οι δύο. Έτσι γνώρισα τον Κώστα Κωτούλα. Ύστερα από δύο μέρες ήρθε στο τυπογραφείο και με βρήκε. «Αγόρασα χθες ένα δισκάκι που πάρα πολύ μού αρέσει. Μια αγάπη για το καλοκαίρι με την Καίτη Χωματά». Νόμιζα πως μού κάνει πλάκα. Όμως πράγματι δεν ήξερε πως ήμουν εγώ ο στιχουργός.
Όταν το έμαθε ανέβηκαν κι άλλο οι μετοχές μου. Στο Επιτελείο συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα. Ο Γιώργος Μαρίνος κι ο Ηλίας Κατσούλης ήταν κι αυτοί φαντάροι εκεί. Μετά, ο Κώστας απολύθηκε, εγώ πήρα μετάθεση στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων, για έναν καιρό χαθήκαμε. Τον ξανασυνάντησα τυχαία στην Πανεπιστημίου ένα μεσημέρι που είχε βγει στον δρόμο για δουλειά. Δούλευε στην διαφήμιση σε μια απ' τις μεγάλες εταιρίες. Αργότερα στις Διαφημίσεις Νίκου Δήμου. Εκεί στην Πανεπιστημίου ανταλλάξαμε πια τηλέφωνα και από κει και πέρα, ούτε μια μέρα δεν χωρίσαμε. 53 χρόνια φίλοι.
Κοινές παρέες, γλέντια, ξενύχτια, εκδρομές. Ο Κώστας ήταν πάντα διαθέσιμος. Πάντα ανοιχτός, γεμάτος κέφι. Τα δυσάρεστα τα έδιωχνε. Έβαζε μπροστά πάντα το χιούμορ. Κάθε μέρα τα λέγαμε στο τηλέφωνο κι όχι μια, πολλές φορές! Κάποιο μεσημέρι του 1972, μού τηλεφώνησε στη Ραδιοφωνία στη Ρηγίλλης και μού είπε: «Απόψε η Χρυσή θα μάς δείξει ένα καινούριο παιχνίδι στα χαρτιά. Τής το έμαθε στο Λονδίνο η Τζέλλα Σκούρα».
Η Χρυσή Καρύδη των εκδόσεων ΙΚΑΡΟΣ εργαζόταν τότε κι αυτή στις διαφημίσεις Νίκου Δήμου. Έτσι μπήκε στην ζωή μας η μπιρίμπα. Ήμασταν από τα πρώτα καρέ της Αθήνας και πολύς κόσμος την έμαθε από μάς. Αργότερα, χάρις στον Νίκο Δήμου ο Κώστας άρχισε να δουλεύει στον 9,84. Στις μεγάλες του αγάπες, τα βιβλία, τη μουσική, το σινεμά, το θέατρο, προστέθηκε τώρα άλλη μία: το ραδιόφωνο. Και βέβαια, έχοντας περάσει από το Νεο Κύμα, τη Λύρα, τις μπουάτ, ο Κώστας βρήκε και τις πόρτες της δισκογραφίας ανοιχτές. Έβαλε φαντασία, γνώση, γούστο, όλο του το μεράκι τέλος πάντων, και στην παραγωγή των δίσκων.
Τού Κώστα δεν τού άρεσε μόνο να διαβάζει, τρία-τρία ρούφαγε τα βιβλία, τού άρεσε και το γράψιμο. Τα κείμενά του στη «Λέξη» και αλλού είχανε κάνει αίσθηση. Το ίδιο και οι στίχοι του. Καμάρωνε που το «Με πνίγει η σιωπή» είχε περάσει σε προβολές στο διαδίκτυο το ένα εκατομμύριο. Από μένα είχε γνωρίσει τον Σπανό. Το δίσκο της Μαρινέλλας με την πολύ ωραία ερμηνεία αυτής της διαχρονικής επιτυχίας, μού τον είχε χαρίσει ο Κώστας στη γιορτή μου το 1968. «Στον Γιώργο που μαζί του ποτέ δεν με έπνιξε η σιωπή» έγραφε η αφιέρωση. Και την φωτογραφία μου πάνω στο ποδήλατο που βλέπετε εδώ στο f/b, εκείνος την είχε βγάλει ένα Σαββατοκύριακο στη Ναύπακτο.
Κάποτε, με τον Αλέξη Κωστάλα είχαμε ρωτήσει τη μεγάλη ερμηνεύτρια του φάντο, την Αμάλια Ροντρίγκες τί περίμενε πια απ'τη ζωή. «Τα καλά έχουν περάσει, τώρα περιμένω τα χειρότερα» είχε πει. Και ένα απ' τα χειρότερα για μένα είναι να φεύγουνε οι φίλοι. Από τη ζωή μου με τον Κώστα Κωτούλα, σάς δείχνω τώρα εδώ μερικές φωτογραφίες. Αίγινα 1967. Μαζί μας ο Σπύρος Λακιώτης, ο Μπάμπης Γονίδης και ένας Βάσκος φίλος, ο Χοσέ. Η δεύτερη φωτογραφία βγήκε στην Ναύπακτο, Μάιο του 1970. Οι δύο αιώνιοι φίλοι, ο Γιώργος και ο Κώστας, ανάμεσα στην Κατερίνα και τον Τάκη. Μετά, Θεσσαλονίκη 1974. Ο Κώστας Κωτούλας όπως ήταν τότε με μουστάκι.
Και τέλος, 42 χρόνια αργότερα, το 2016, περίπου τέτοια εποχή, στο σπίτι τής Αρλέτας στην Κυψέλη, όταν η Αρλέτα μετρούσε, ύστερα από μια ακόμη μεγάλη περιπέτεια υγείας, τα γενέθλιά της ξανά απ' την αρχή. Κάποιοι από τους καλεσμένους: ο Γιώργης Χριστοδούλου, ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης, ο Αντώνης Μποσκοΐτης, η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Ντόρα Μπακοπούλου δίπλα στην Αρλέτα και φυσικά ο Κώστας. Ο αγαπημένος φίλος που έφυγε.
Γιώργος Παπαστεφάνου
