Το μόνο album που χρειαζόταν για τη μετάβαση των ΗΠΑ στη νέα δεκαετία
"This may seem a little bit crazy, but I don't think you should be so lazy"
Ο παραπάνω στίχος είναι ενδεικτικός ενός συγκροτήματος όπως οι Grand Funk Railroad. Ένα γκρουπ αποτελούμενο από απλούς λαϊκούς ανθρώπους που απευθυνόταν σε κοινό που προερχόταν από τις ίδιες κοινωνικές τάξεις με αυτούς. Με καταγωγή από το Flint του Michigan, αναρριχήθηκαν πολύ γρήγορα στις προτιμήσεις του κοινού, το οποίο έδειχνε κουρασμένο από την χίπικη ρητορική των τελών των 60s και μετά το Woodstock, ήθελε μια προσγείωση στην πραγματικότητα. Την οποία και βρήκε μέσα από το "λαϊκό" ροκ των Grand Funk. Του μοναδικού συγκροτήματος που εκείνη την εποχή ξεπούλησε εισιτήρια για συναυλία τους πιο γρήγορα από τους Beatles. Στο Madison Square Garden. Το τρίτο τους album Closer to Home αποτελεί μια μικρογραφία της αμερικανικής κοινωνίας εκείνη την εποχή.
Καθώς το ομώνυμο έπος που κλείνει το δίσκο, στέκεται πολύ ψηλά στη λίστα με τα αντιπολεμικά, ελέω Βιετνάμ, τραγούδια της εποχής, μιας λίστας που περιέχει ογκόλιθους όπως τα Fortunate Son, We Gotta Get Out of this Place και πολλά αντίστοιχα. Το Βιετνάμ έχει κουράσει, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, οι στρατιώτες και οι οικογένειες τους ψάχνουν το soundtrack με το οποίο θα ταυτιστούν. Το I'm your captain/Closer to home είναι το καλύτερο τραγούδι ενός album το οποίο χτίζει μεθοδικά την ποιότητα του. Από το έξαλλο ξεκίνημα του Sin's a Good Man's Brother μέχρι το Hooked on Love, ο ήχος εναλάσσεται με μαεστρία από straight rock σε πιο απαλές στιγμές, ενώ εξαιρετική είναι και η χρήση του αγαπημένου hammond, ενός οργάνου του οποίου ο ήχος αποτελεί φετίχ για όλους τους φίλους των 70s. Όταν ο στρατιώτης βρίσκεται κοντά στο σπίτι του, το repeat στο στερεοφωνικό είναι δεδομένο.
Το Closer to Home κλείνει θριαμβευτικά την περίοδο με την οποία οι Grand Funk Railroad κατάφεραν, με τρία μόλις albums, να γίνουν ένα από τα πιο hot ονόματα της χώρας. Μουσικοί που διασκέδαζαν πρωτίστως οι ίδιοι με το υλικό τους, όπως φαίνεται από εμφανίσεις της εποχής, ένα από τα πιο αυθεντικά και ειλικρινή γκρουπ όλων των εποχών, που με την ίδια ειλικρίνεια απευθύνθηκαν στον πρώτο και τον τελευταίο οπαδό τους. Η εμπορική συνέχεια έχει μεγαλεία τύπου "We're an American Band", ωστόσο η πραγματική μαγεία βρίσκεται στο υλικό των πέντε πρώτων δίσκων τους. Εν προκειμένω σε ένα album το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για το γκρουπ και για το ροκ γενικότερα.
