Το Who's Next του 1971 είναι αναμφισβήτητα το πιο επιδραστικό άλμπουμ της λαμπρής καριέρας των Who. Διαφημίζοντας μια λίστα κομματιών που περιλαμβάνει τα "Baba O'Riley", "Bargain", "Behind Blue Eyes" και "Won't Get Fooled Again", το Who's Next είναι υπεύθυνο για τα μισά από όλα τα θεματικά τραγούδια του CSI. Υπάρχει αυτή η γραφική μικρή μελωδία στη μέση του άλμπουμ που ονομάζεται "Going Mobile".
Γράφτηκε από τον κιθαρίστα Pete Townshend και ηχογραφήθηκε χωρίς τον τραγουδιστή Roger Daltry (ο Townshend κάλυψε φωνητικά καθήκοντα στο κομμάτι). Η μουσική είναι τονικά ανεβαστική και οι στίχοι αναφέρονται στην αγάπη ενός ανθρώπου να ταξιδεύει στους αυτοκινητόδρομους σε ένα τροχόσπιτο. Μπορεί να λείπει η χλιδή άλλων κλασικών του Who, αλλά έδειξε τι μπορούσαν να κάνουν ο Townshend, ο Keith Moon και ο John Entwistle όταν κάθονταν μαζί σε ένα δωμάτιο και απλώς έπαιζαν. Τα σινγκλ του δίσκου είναι μάλλον αναμφισβήτητα: "Baba O'Riley," " Won't Get Fooled Again» και το «Behind Blue Eyes» κυκλοφόρησαν ως σινγκλ. Αυτά τα τραγούδια είναι υπέροχα.
Το θέμα είναι ότι οι The Who αργότερα κυκλοφόρησαν άλλα κομμάτια από τις ηχογραφήσεις του Who's Next ως σινγκλ. Μαντέψτε ποιο δεν έγινε σινγκλ το. "Going Mobile." Στο κομμάτι δόθηκε η δέουσα σημασία όταν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του γκρουπ, Who's Better, Who's Best: This Is the Very Best of The Who.
