Κυκλοφόρησε στις 20 Μαρτίου του 1990...
Vogue ονομάζεται το τραγούδι της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Μαντόνα, από το σάουντρακ άλμπουμ της, I'm Breathless. Κυκλοφόρησε ως πρώτο σινγκλ το 1990 από την Sire Records. Η Μαντόνα εμπνεύστηκε από τους vogue χορευτές και χορογράφους Jose και Luis Xtravaganza, της Ball culture κοινότητας στο Χάρλεμ, οι οποίοι της έμαθαν voguιng σ' ένα κλαμπ στην Νέα Υόρκη. Είναι ένα dance-pop και house κομμάτι με ισχυρές επιρροές από ντίσκο της δεκαετία του 1970, το οποίο καθιέρωσε τάσεις στην χορευτική μουσική την δεκαετία του 1990.
Επίσης, θεωρείται ότι «έφερε» την χάους μουσική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Λυρικά, μιλάει για την ελευθερία αλλά και την απόλαυση του εαυτού μας πάνω στην πίστα χορού και την απόδραση από την καθημερινότητα, ενώ περιέχει μια παράγραφο στην οποία αναφέρει διάφορα ονόματα διασημοτήτων από την χρυσή εποχή του Χόλυγουντ.
Δέχθηκε θετικές κριτικές και θεωρήθηκε ως μία από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας της. Εμπορικά είναι από τα πιο επιτυχημένα σινγκλς που έχει κυκλοφορήσει, φτάνοντας την κορυφή των τσαρτς σε πάνω από 30 χώρες, όπως Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά, Αυστραλία και Ιαπωνία. Έγινε το πρώτο σινγκλ από γυναίκα τραγουδίστρια που πιστοποιήθηκε πάνω από δύο φορές πλατινένιο στην Αμερική. Παγκοσμίως, ήταν το πιο επιτυχημένο τραγούδι του 1990, πουλώντας έξι εκατομμύρια αντίτυπα.
Στο μουσικό βίντεο βλέπουμε την Μαντόνα με τους χορευτές της να χορεύουν voguing. Σκηνοθετημένο από τον Ντέιβιντ Φίντσερ περιλαμβάνει στιλιστικές επιρροές από τις δεκαετίες 1920 και 1930. Έχει θεωρηθεί ένα από τα καλύτερα μουσικά βίντεο όλων των εποχών από πολλές λίστες και το 1990 κέρδισε τρία Video Music Awards από συνολικά εννιά υποψηφιότητες.
Το έχει εκτελέσει σε έξι περιοδείες της, στα MTV Video Music Awards του 1990 ως Μαρία Αντουανέτα [4] αλλά και στο ημίχρονο του Super Bowl XLVI το 2012.Το έχουν επανεκτελέσει διάφοροι μουσικοί, όπως η Ριάννα και η Κέιτι Πέρι. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε στο σάουντρακ της ταινίας, Ο Διάβολος Φοράει Prada αλλά και στο επεισόδιο της σειράς Glee: The Power of Madonna. Συγγραφείς και μουσικοί κριτικοί επισήμαναν πως μέσω της μεταμοντέρνας φύσης της δύναμης που έχει η Μαντόνα, κατάφερε να φέρει μια υποκουλτούρα στην κυρίαρχη λαϊκή κουλτούρα με αυτό το τραγούδι, και να δημιουργήσει νέες τάσεις στη χορευτική μουσική. Επίσης, έχει χαρακτηριστεί ως ύμνος της μόδας.
