Ας τους να λένε, το ροκ ζει και βασιλεύει

Ας τους να λένε, το ροκ ζει και βασιλεύει

Συχνά ακούμε, ακόμα και από επώνυμους καλλιτέχνες ότι το ροκ είναι πεθαμένο και η κυριαρχία του Χιπ χοπ είναι απόλυτη, πόση αλήθεια όμως περιέχει αυτή η άποψη;

Άκουσα σήμερα το τρίτο νέο; άλμπουμ του XXXTentacion που με 140 χιλιάδες είναι στο Νο 1 αρκετούς μήνες μετά τον θάνατο του, μιλάμε για την απόλυτη παράνοια.

Το άλμπουμ είναι ζήτημα αν έχει 2-3 κανονικά τραγούδια, έχει ντέμο στο στούντιο στα οποία συνήθως ο XXXTentacion μιλούσε και δεν έχει καμία σχέση με τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατο του 2Pac, δηλαδή ακόμα και οι συνομιλίες του στο τηλέφωνο, αν έχουν μαγνητοφωνηθεί, θα μπορούν να γίνουν Νο 1 με την μέθοδο των Streaming.

Η εικόνα που βγαίνει μέσα από τον τρόπο δημιουργίας του τσαρτ είναι παραπλανητική και μεροληπτική σε βάρος των μη μαύρων καλλιτεχνών.

Το Shallow από την ταινία A Star Is Born είναι υποψήφιο για όλα τα βραβεία που υπάρχουν κι όμως πήγε με το ζόρι μέχρι το Νο 5 και μετά υποχώρησε επειδή δεν έχει streaming.

Θα πει ένας υποστηρικτής της νέας τεχνολογίας, ξύπνα σε λίγο θα έχουμε 2019 και εσύ κατηγορείς τα streaming;

Στο μέλλον θα υποχωρήσουν τα streaming,όπως συνέβη και με τα downolad και να δούμε τότε από που θα βγάζουν τα εύκολα κέρδη οι δισκογραφικές

Οι πωλήσεις των καλλιτεχνών του ροκ είναι σαφώς υψηλότερες σε φυσικό προϊόν και είναι οι ροκ σταρς που κρατούν ζωντανή την μουσική βιομηχανία με τις συναυλίες τους.

Μπορεί στα 200 πιο εμπορικά άλμπουμ της χρονιάς, οι παραδοσιακοί ροκ καλλιτέχνες να έχουν μικρότερη παρουσία, γύρω στο 8%, με τον τρόπο που γίνεται το τσαρτ, αλλά στις συναυλίες που τα χρήματα είναι αναλογικά και ίσως πραγματικά, πολύ περισσότερα, έχουν περισσότερο από 85%.

Πόσοι πηγαίνουν να δουν σε συναυλία τους καλλιτέχνες που κυριαρχούν στα τσαρτ και πόσοι πηγαίνουν στους παραδοσιακούς καλλιτέχνες του ροκ.

Πώς μπορούμε να πούμε ότι είναι νεκρό ένα είδος που οι καλλιτέχνες του προσελκύουν μικρούς και μεγάλους στις συναυλίες τους;

Δεν πάνε βέβαια μόνο μεγάλοι στις συναυλίες των U2, Rolling Stones, Metallica, AC/DC κλπ πάνε και πιτσιρικάδες, το ροκ δεν έχει ξεπερασθεί συνολικά σαν ήχος, τα μεγάλα ονόματα έχουν ακόμα απήχηση, ακόμα και σε δίσκους πουλάνε αρκετά αντίτυπα.

Το σύστημα νομίζει ότι μπορεί εύκολα να στρέφει τον καταναλωτή όπου θέλει, όμως οι ταχύτητες πια είναι διαφορετικές. Πιστεύω ότι για αρκετά χρόνια οι παλιές ροκ ηχογραφήσεις θα συνεχίσουν να παίζουν σημαντικό ρόλο σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και σε συναυλίες όπου για 20 χρόνια ακόμα τα ροκ συγκροτήματα του '90 που ήταν πολύ δυνατά, θα είναι ότι είναι σήμερα οι Bob Dylan, Neil Young κλπ.

Μετά θα δούμε, κάτι καινούργιο θα παρουσιαστεί, εμείς, αν ζούμε, και σίγουρα το επιτελείο μας, θα σας το παρουσιάσει εγκαίρως, αρκεί να είστε κοντά μας.

Κώστας Ζουγρής

Αν πιστεύετε στην φιλοσοφία της σελίδας μας ενισχύστε την προσπάθεια μας και θα παίρνετε τακτικά αποκλειστικές πληροφορίες και λίστες.