Δεν νομίζω πως θα διαφωνήσετε ότι γενικά υπάρχει μια στασιμότητα και μια μη εξέλιξη στα μουσικά δρώμενα σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες.
Αναπαράγονται και αναμασώνται τα ίδια και τα ίδια και οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες.
Ενδιαφέρουσες με την έννοια του καινούριου νέες δουλειές δεν υπάρχουν.
Ίσως αυτό να οφείλεται και στο ότι ο κόσμος πιά δεν ενδιαφέρεται πραγματικά.
Οι εραστές της τέχνης είναι μία μειοψηφία και αυτό φαίνεται.
Το ελληνικό κοινό έχει αποδείξει ότι επικροτεί τις καλές ιδέες αλλά είναι ένα μικρό κοινό αριθμητικά.
Η πλειοψηφία άγεται και φέρεται από το εφήμερο κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην τέχνη αλλά στα πάντα.
Είναι αυτό που λέγαμε κάποτε ''ότι φάμε κι ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ...ς μας''.
Από την άλλη μεριά τώρα, οκ, επειδή όλοι γουστάρουν κάτι, να πρέπει να το γουστάρω κι εγώ με το στανιό δεν λέει.
Η μαύρη μουσική πάντα είχε φίλους στην Ελλάδα αλλά είχε και ονόματα διαμάντια και συνθέτες κολοσσούς στις τάξεις της.
Όπως και να το κάνουμε τα πράγματα δεν είναι έτσι σήμερα. Πόσους PRINCE μπορείς να διακρίνεις σήμερα ? Για να μην αναφερθώ σε μεγαλύτερα και παλιότερα ονόματα ...
Για το τι συμβαίνει στην ελληνική μουσική σκηνή θα συμφωνήσω μαζί σου σε αρκετά θέματα.
Είμαστε η μόνη χώρα που όλοι οι ''εναλλακτικοί'' ή ''προχωρημένοι'' μουσικοί, πιστεύουν ότι μπορούν αλλά και ότι πρέπει να κάνουν τα πάντα μόνοι τους γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να δεί την ''ιδιοφυία'' τους.
Μόνοι τους την παραγωγή,μόνοι τους την ηχοληψία,μόνοι τους την μίξη, μόνοι τους το εξώφυλλο, η δισκογραφική να είναι δικιά τους ιδιοκτησία, όπως και ότι δεν γίνεται να μην έχουνε και την δική τους εκδοτική εταιρία γιατί πρέπει να είναι και ποιητές και συγγραφείς, βλέπεις το ταλέντο και η σοφία ξεχειλίζει σε όλα τα επίπεδα οι ίδιοι να είναι μάνατζερς του εαυτού τους και πολλά άλλα. Φυσικά εννοείται ότι δεν πρέπει να λείπει από καμμία γκαλερί και η εικαστική τους παρέμβαση...
αυτός είναι και ο λόγος που έχει συγκεκριμένη πορεία, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη.
Α και κάτι άλλο.
Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες στην μουσική γιατί η μουσική είναι μία... (κι ας ακούγεται κλισέ)
Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος
